27 มีนาคม 2548 23:15 น.
ยายฟ้าใส
เป็นอย่างไรบ้างสบายดีไหม
มาถามไถ่ด้วยความห่วงหา
เธอก็รู้ไช่ไหมห่วงใยทุกเวลา
จากคนไกลอีกฝั่งฟ้าเเต่ห่วงใยเธอ
บางทีอยากถาม อยากรู้ว่าเธอสบายดีไหม
แอบพาเธอไปเดินเล่นในใจเสมอ
เเม้เรื่องจริงจะเป็นเเค่ฝันละเมอ
เเค่อยากบอกรักเสมอตลอดมา
21 มีนาคม 2548 22:35 น.
ยายฟ้าใส
อ่อนเเอเเค่ไหน.......ก็ทำเข้มเข็ง...
ถึงยังไง...หัวใจคนเรา...ต้องเข็งเเกร่ง
เหนื่อยล้า....เเม้ไร้เรี่ยวเเรง
ก็ต้อง.....เข้มเข็ง.....ต้องก้าวเดิน
เพระชีวิตเกิดมาต้องสู้....กันทั้งนั้น
ต่างคนก็มีฝัน...เพื่อจะไปให้ถึงสุดสอย
ล้มบ้าง....ท้อบ้าง....ก็มีมิไช่น้อย
เเต่ก็จะค่อยๆ.....ก้าวเดินต่อไป
ฉันคนหนึ่ง.....ก็เหมือนดอกหญ้า
ลมพัดมา.....ก็พาให้เอนไหว....
เเต่ก็จะ ....พยายามเดินต่อไป.....
ด้วยหัวใจ ที่เเน่วเเน่เเละมั่นคง
ชอบอิสระเสรี.......ของชีวิต
ขอมีสิทธิ์.....ยืนอยู่เพื่อชูก้าน
สู้เเดด สู้ลม......ฝน ...เพื่อทนทาน
เเต่...ไม่เคยทะเยอทะยาน อยากเด่นเช่นใครๆ
ก็..เเค่ดอกหญ้า ธรรมดาๆเเค่ดอกหนึ่ง
ไร้ผู้ซึ่ง....คนมาเหลียวเเลใส่ใจ
เดินผ่าน เหยี่ยบยํ่า .....ซํ้าเติมไป
จะเอาอะไรก็เเค่...ดอกหญ้าริมทาง
เเต่..ดอกหญ้าก็มีชีวิต....
ใครหนอลิขิต...ให้อยู่ริมทาง..นั้น
ชีวิตเลือกเกิดได้ที่ไหนกัน....
ก็พอใจในสิ่งนั้น สิ่งที่เป็น
อยากบอกผ่าน....คือ สัจจะของดอกหญ้า
ไช่ปรารถนา....จะเป็นใหญ่
เล็กๆ.........เรียบง่าย...งามมีนํ้าใจ
ก็สุขได้...เพียงอยู่คู่ตะวัน
................................... ................................. ....................
ท้อ..........เเต่ไม่ถอย
๒๑ มีนาคม ๒๕๔๘
เวลา ๒๒.00 น.
หน้าส่วนตัว
1393
