31 มีนาคม 2546 21:08 น.
ริมธาร.
******************************************************
ชีวิต เศร้างาม ความเป็นจริง
ความฝัน สวยงาม ความในฝัน
ดิน-ฟ้า ความงาม ทางต่างกัน
วารวัน ไป่พบ ประสบเจอ
******************************************************
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
******************************************************
ชีวิต กับฝัน ไม่บรรจบ
ร้างลบ ไล่ล่า อยู่เสมอ
น้อยครั้ง จริง-ฝัน ประจันเจอ
ฟ้าเผลอ ลิขิต ผิดครรลอง
******************************************************
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
******************************************************
อยากให้ ชีวิต ได้พบฝัน
ด้นดั้น ครอบเข้า เป็นเจ้าของ
สักวัน คงเป็น เช่นใฝ่ปอง
ครอบครอง โน้มฟ้า มาสู่ดิน
******************************************************
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
******************************************************
ใครอยาก ตามฝัน กับฉันไหม
ปีนไต่ เรียวรุ้ง มุ่งถวิล
แบ่งปัน ทุกข์-สุข เป็นอาจินต์
ยลยิน คว้าไขว่ ดั่งใจปอง
******************************************************
26 มีนาคม 2546 23:30 น.
ริมธาร.
โลกกว้าง ทางไกล จึ่งใคร่รู้
เดินดู ซอกหลืบ คืบคลานหา
หนทาง คดเคี้ยว เลี้ยวไปมา
อุรา เปปน เช่น..คน..นั้น
เวลา ให้เห็น เป็นเช่นไหน
แต่ไร หนก่อน ไม่ผ่อนผัน
ชีวิต เป็นมา หัสสากรรจ์
รู้ทัน เท่าหมด ทุกบทตอน
ขอเคียง ข้างอยู่ ไม่รู้แพ้
ท้อแท้ หันมา บ่าแทนหมอน
เหนื่อยล้า อ่านสิ ที่บทกลอน
ร้าวรอน มองมา ที่ฟ้าไกล
คนดี ที่นี่ ยังมีเพื่อน
ยิ้มเยือน เสมอ เจอครั้งไหน
ดวงดาว รับฝาก ใจฉันไว้
ท้อใจ มองไป ที่ดวงดาว
24 มีนาคม 2546 18:19 น.
ริมธาร.
งานหนักเหน็ดเหนื่อยแสนเมื่อยล้า
กายาต้องการสราญสันต์
จึ่งเอนกายหลับกลับแต่วัน
เคลิ้มฝันพลันเพรียกพ่อเรียกมา
พ่อเขาดื่มอีก..ปีกเอียงเร่
เมาเป๋ขึ้นเรืออยู่เหนือท่า
นานปี ที่เป็นทาสสุรา
บ่นบ้าบี้บู้อยู่ครามครัน
ไอ้หนูเอ็งมาอุ้มพ่อหน่อย
จำคล้อยเคลื่อนกายบ่หมายผัน
อุ้มลากกระชาก..พ่อไปกัน
ดึงดันกระแทกพ่อแปลกใจ
แต่เล็กพ่ออุ้มเจ้าร้องเร่า
ฉี่เอารดข้าเคยว่าไหม
เหนื่อยเดิน..ขี่คอ ของพ่อไป
ปลอบให้หายเจ็บ..ไม่เหน็บนาน
วันนี้ให้มาอุ้มพ่อหน่อย
ใยปล่อยก้นแตกดั่งแทกขวาน
ทุ่มพ่อกระทบพื้นกระดาน
ประจานด่าพ้อเสียงพ่อครวญ
ประนมก้มกราบแทบเท้าพ่อ
เคลียคลอซุกอกสะทกหวน
เรื่องเก่าแต่หลังคิดทบทวน
ไห้หวน..พ่อจ๋า..สมาพลัน
พ่อจึ่งยิ้มได้..เจ้าลูกรัก
แกล้งผลักหยิกหยอกบอกความฉัน
บทเรียนชีวิตสารพัน
ไปกันพ่อเจ้าเล่าให้ฟัง
...
23 มีนาคม 2546 14:48 น.
ริมธาร.
เริ่มนับ ตั้งแต่ อุแว้แว่ว
เกิดแล้ว เติบใหญ่ ในแหล่งหล้า
ภาระ หน้าที่ มีตามมา
ลืมตา กำเนิด เกิดเป็นคน
ฝึกฝน เรียนรู้ ครูเฝ้าสอน
กาพย์กลอน เรียนไป ไม่สับสน
ความเรียง ขีดเขียน ปรับเปลี่ยนวน
ฝึกฝน แท่งทั่ง ดั่งเข็มคม
เทิดคุณ อาจารย์ ขับขานกล่าว
ผ่านก้าว ย่างมา ล้าขื่นขม
บ้างเชิด บ้างบ่น บ้างชื่นชม
พริ้มพรม ผ่านล่วง หน่วงเหนี่ยวใจ
ถึงวัย ทำงาน สนานคิด
ชีวิต ลิ้มลอง สนองไข
กาลผ่าน พานพบ ลบเลือนไป
จำไว้ สิ่งดี มีมากมาย
ยามนี้ ชรา หาเพื่อนแท้
หันแล เหลียวหา เหินห่างหาย
เกิดแก่ เจ็บไข้ เดี๋ยวก็ตาย
กลับกลาย เยาว์วัย ใครจะดู
จากมี ภาระ เป็นภาระ
พร้อมจะ จากไป ใจหดหู่
ลูกเอย หลานเอย หันมาดู
ตาปู่ ยายย่า ค่าควรเมือง
หน้าส่วนตัว
1144
