อุ้ม-----พ่อ

ริมธาร.

งานหนักเหน็ดเหนื่อยแสนเมื่อยล้า
กายาต้องการสราญสันต์
จึ่งเอนกายหลับกลับแต่วัน
เคลิ้มฝันพลันเพรียกพ่อเรียกมา
พ่อเขาดื่มอีก..ปีกเอียงเร่
เมาเป๋ขึ้นเรืออยู่เหนือท่า
นานปี ที่เป็นทาสสุรา
บ่นบ้าบี้บู้อยู่ครามครัน
ไอ้หนูเอ็งมาอุ้มพ่อหน่อย
จำคล้อยเคลื่อนกายบ่หมายผัน
อุ้มลากกระชาก..พ่อไปกัน
ดึงดันกระแทกพ่อแปลกใจ
แต่เล็กพ่ออุ้มเจ้าร้องเร่า
ฉี่เอารดข้าเคยว่าไหม
เหนื่อยเดิน..ขี่คอ ของพ่อไป
ปลอบให้หายเจ็บ..ไม่เหน็บนาน
วันนี้ให้มาอุ้มพ่อหน่อย
ใยปล่อยก้นแตกดั่งแทกขวาน
ทุ่มพ่อกระทบพื้นกระดาน
ประจานด่าพ้อเสียงพ่อครวญ
ประนมก้มกราบแทบเท้าพ่อ
เคลียคลอซุกอกสะทกหวน
เรื่องเก่าแต่หลังคิดทบทวน
ไห้หวน..พ่อจ๋า..สมาพลัน
พ่อจึ่งยิ้มได้..เจ้าลูกรัก
แกล้งผลักหยิกหยอกบอกความฉัน
บทเรียนชีวิตสารพัน
ไปกันพ่อเจ้าเล่าให้ฟัง
...				
comments powered by Disqus
  • น้ำ

    24 มีนาคม 2546 19:24 น. - comment id 118333

    กินใจครับ
  • แม่มดน้อยค่ะ

    25 มีนาคม 2546 00:47 น. - comment id 118440

    ~~รักพ่อค่ะ~~
    
    =^_______^=
  • rain..

    25 มีนาคม 2546 19:06 น. - comment id 118702

         ไพเราะ..มากมาย..
         ถ่ายทอด..ได้ภาพ..
         เรน...รักพ่อ..ที่สุด..
            ......
  • ริมธาร.

    25 มีนาคม 2546 19:45 น. - comment id 118718

    ยินดีค่ะ  คุณน้ำ, แม่มดน้อย,น้องเรน..คนสดใส

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน