26 เมษายน 2546 18:46 น.
รุ้งสวรรค์
นานมาแล้วมีคนหนึ่งคน
คนที่ซึ่งทำตัวไร้จุดหมาย
จนกระทั่งวันเวลาได้ผ่านไป
เกือบถึงวันสุดท้ายของวันเวลา
เขาได้พบกับคนอีกคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งเปรียบเสมือนเช่นนางฟ้า
ที่ได้ทำจำแลงแปลงร่างลงมา
เพื่อแสวงหาซึ่งรักแท้ในใจคน
เขาและเธอได้มาพบกัน
บังเกิดความเงียบงันขึ้นในจิต
เหมือนชะตาฟ้าจะลิขิต
ขีดเส้นชีวิตให้เขาและเธอได้คู่กัน
วันเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ปานสายลมพายุจะก็หาไม่
สองชีวิตมีหนึ่งต้องสูญเสียไป
เหตุฉะนั้นจึงทำให้เหลือเพียง..คนหนึ่งคน...ที่อยู่อย่างทรมาน
26 เมษายน 2546 17:09 น.
รุ้งสวรรค์
ฉันยืนมองฟ้าคู่กับเธอ
ในวันที่ใจละเมอไปแสนไกล
ความรักความผูกพันธ์ที่มีให้
ขอสัญญาด้วยหัวใจไม่ลืมเลือน
เริ่มจากก้าวแรกที่ต่างเริ่ม
ค่อยค่อยเพิ่มเติมจากความเป็นเพื่อน
มาวันนี้สิ่งต่างได้ลางเลือน
กลายจากเพื่อนเป็น..ฉันรักเธอ..
ต่างคนต่างมองฟ้า
หมู่เมฆาลอยล่องพาใจเผลอ
ฟ้าตรงนี้ต่างตรงนั้นบางไหมเธอ
ใจละเมอหวนให้คิดจิตคำนึง
สายลมพัดดอกหญ้าไหว
เฉกเช่นหัวใจที่คิดถึง
ด้วยความรักติดตราตรึง
คอยคำนึงถึงแต่เธอ
รู้ไหมที่ฟ้านี้เริ่มเหน็บหนาว
คงถึงคราวพัดพรากไม่ได้เจอ
แต่ขอเพียงอย่าปล่อยใจของเธอ
ที่คอยเผลอไปกับสิ่งลวงตา
เหงามากในเวลาแบบนี้
อยากให้คนดีรีบมาหา
แต่คงได้คิดอยู่ในอุรา
เพราะคงไม่ถึงเวลาที่จะได้พบกัน
24 เมษายน 2546 18:10 น.
รุ้งสวรรค์
เจ้าแมงปอน้อย
เจ้ากางปีกสวย
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
สายลมแสนเย็น
เจ้าพัดไปไหน
พบเธอช่วยบอกด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
ดอกหญ้าแสนสวย
เจ้าสวยจริงเชียว
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
ตะวันฉายแสง
พบเธอบ้างไหม
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
สายฝนเย็นช่ำ
เจ้าตกถึงไหน
พบเธอที่ใด
ช่วยบอกเธอด้วย..ฉันคิดถึงเธอ
ดวงดาวฉายแสง
เจ้าฉายแสงอุ่น
พบเธอบ้างไหม
ช่วยบอกเธอด้วย..ฉันคิดถึงเธอ
พระจันทร์แสงใส
พบเธอที่ใด
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
ความฝันเจ้าเอย
พบเธอที่ใด
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
คืนนี้เธอหลับหรือยัง
ฉันอยากบอกว่า
ฉันคิดถึงเธอ....
23 เมษายน 2546 13:06 น.
รุ้งสวรรค์
เดินผ่านดอกไม้ในแจกัน
ของใครนั้นที่โต๊ะเธอ
ิยิ่งคิดยิ่งสงสัยจะเออ..
ใครนะที่เผลอมาลืมไว้
ดอกกุหลาบนั้นมันไม่ใช่ของฉัน
สีสันสีชมพูเห็นแล้วบาดใจ
ไหนบอกว่าอยากได้สีขาวไง
แล้วนี่ใครให้สีชมพู
เห็นเธอหยิบดอกไม้ขึ้นมาหอม
เห็นแล้วยังทำใจยอมได้อยู่
แต่ประเดี๋ยวอีกสักครู่
จะแวะเข้าไปดูว่าใครเป็นคนให้มา
อยากถามเธอให้รู้แล้วรู้รอด
จะได้ไม่อิดออดมีปัญหา
แต่ที่จริงคือไม่อยากเสียเวลา
เพราะอยากจะรู้จะตายอยู่แล้วว่านั่นของใคร
และแล้วก็ได้รู้เรื่อง
ด้วยปัญญาสุดเปรื่องจะหาไหน
เธอบอกพี่สาวข้าง-ข้างเอามาให้
แค่นี้หัวใจก็เบิกบานได้สักที
23 เมษายน 2546 12:49 น.
รุ้งสวรรค์
จากวันนั้น...
ที่ฉันและเธอตกลงจะเลิกรา
ฉันเดินจากมาด้วยความร้าว
ความรู้สึกในใจลึก-ลึกยังมีเรา
....ยังมีเรื่องราวของฉันและเธอ...
ผ่านเวลามาเนิ่นนานจิตใจก็รู้ว่า
ในเวลาที่อยู่กับความเหงา
เธอก็คงเหมือนกัน..คงทุกข์ใจไม่เบา
จึงอยากให้เรามาเป็นเหมือนเดิม
เริ่มไหม่ได้ไหม..
สิ่งที่เราเคยมีปัญหา
เธอพอจะลืมได้ไหม
อยากจะเห็นวันของเรา..ที่แสนงดงาม
เริ่มไหมได้ไหม..
จากวันวานที่ฉันเดียวดายนั้น
ยังมีเธออยู่ในใจ..
อยากให้เธอได้เห็นใจ..อย่าจากไป..
....ยังคงรักเธอ...
.....ยังไม่ลืมเธอ....
หน้าส่วนตัว
679
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
