24 เมษายน 2546 18:10 น.
รุ้งสวรรค์
เจ้าแมงปอน้อย
เจ้ากางปีกสวย
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
สายลมแสนเย็น
เจ้าพัดไปไหน
พบเธอช่วยบอกด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
ดอกหญ้าแสนสวย
เจ้าสวยจริงเชียว
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
ตะวันฉายแสง
พบเธอบ้างไหม
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
สายฝนเย็นช่ำ
เจ้าตกถึงไหน
พบเธอที่ใด
ช่วยบอกเธอด้วย..ฉันคิดถึงเธอ
ดวงดาวฉายแสง
เจ้าฉายแสงอุ่น
พบเธอบ้างไหม
ช่วยบอกเธอด้วย..ฉันคิดถึงเธอ
พระจันทร์แสงใส
พบเธอที่ใด
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
ความฝันเจ้าเอย
พบเธอที่ใด
ช่วยบอกเธอด้วย
ฉันคิดถึงเธอ
คืนนี้เธอหลับหรือยัง
ฉันอยากบอกว่า
ฉันคิดถึงเธอ....
23 เมษายน 2546 13:06 น.
รุ้งสวรรค์
เดินผ่านดอกไม้ในแจกัน
ของใครนั้นที่โต๊ะเธอ
ิยิ่งคิดยิ่งสงสัยจะเออ..
ใครนะที่เผลอมาลืมไว้
ดอกกุหลาบนั้นมันไม่ใช่ของฉัน
สีสันสีชมพูเห็นแล้วบาดใจ
ไหนบอกว่าอยากได้สีขาวไง
แล้วนี่ใครให้สีชมพู
เห็นเธอหยิบดอกไม้ขึ้นมาหอม
เห็นแล้วยังทำใจยอมได้อยู่
แต่ประเดี๋ยวอีกสักครู่
จะแวะเข้าไปดูว่าใครเป็นคนให้มา
อยากถามเธอให้รู้แล้วรู้รอด
จะได้ไม่อิดออดมีปัญหา
แต่ที่จริงคือไม่อยากเสียเวลา
เพราะอยากจะรู้จะตายอยู่แล้วว่านั่นของใคร
และแล้วก็ได้รู้เรื่อง
ด้วยปัญญาสุดเปรื่องจะหาไหน
เธอบอกพี่สาวข้าง-ข้างเอามาให้
แค่นี้หัวใจก็เบิกบานได้สักที
23 เมษายน 2546 12:49 น.
รุ้งสวรรค์
จากวันนั้น...
ที่ฉันและเธอตกลงจะเลิกรา
ฉันเดินจากมาด้วยความร้าว
ความรู้สึกในใจลึก-ลึกยังมีเรา
....ยังมีเรื่องราวของฉันและเธอ...
ผ่านเวลามาเนิ่นนานจิตใจก็รู้ว่า
ในเวลาที่อยู่กับความเหงา
เธอก็คงเหมือนกัน..คงทุกข์ใจไม่เบา
จึงอยากให้เรามาเป็นเหมือนเดิม
เริ่มไหม่ได้ไหม..
สิ่งที่เราเคยมีปัญหา
เธอพอจะลืมได้ไหม
อยากจะเห็นวันของเรา..ที่แสนงดงาม
เริ่มไหมได้ไหม..
จากวันวานที่ฉันเดียวดายนั้น
ยังมีเธออยู่ในใจ..
อยากให้เธอได้เห็นใจ..อย่าจากไป..
....ยังคงรักเธอ...
.....ยังไม่ลืมเธอ....
22 เมษายน 2546 08:55 น.
รุ้งสวรรค์
เดินทางค้นหาประสบการณ์
เดินผ่านทะเลแห่งฝัน
เดินทางขึ้นภูมาหลายวัน
เห็นควันอยู่ริบระยิบตา
น้ำค้างเกาะอยู่ยอดหญ้า
ทอดสายตามองไปสุดฟ้า
เห็นสายหมอกที่เดินทางมา
กับสายลมที่เย็นยะเยือกใจ
สายลมสายหมอกและดอกหญ้า
อยู่ติดฟ้าที่แสนจะสดใส
วันนี้ฟ้ากว้างเบิกไกล
เหมือนหัวใจเอิบอิ่มและเบิกบาน
แสงแดดทอแสงอบอุ่น
เรื่องวายวุ่นไม่เก็บมาสาน
วันนี้มีแต่ความสำราญ
เดินทางผ่านสายหมอกระรอกควัน
เดินเดินไปหัวใจยังครุ่นคิด
คิดถึงเธอคิดถึงฉัน
คิดถึงเราคิดถึงกัน
คิดถึงวันที่สองเราจะเคียงคู่กัน
ทะเลหมอกทำให้ใจสดใส
ความหมองหม่นหายไปพลัน
เหลือเพียงภาพแห่งความฝัน
ที่อยู่เบื้องหน้าทะเลหมอก...และดอกไม้ป่า..เอย
21 เมษายน 2546 18:00 น.
รุ้งสวรรค์
รู้ทั้งรู้ว่าเธอมีใครอยู่
หัวใจน่าจะหดหู่กลับสดใส
ก็ในเมื่อรักเธอหมดหัวใจ
แล้วจะให้ทำยังไงกับใจดวงนี้
รู้ทั้งรู้ว่าจะต้องผิดหวัง
หัวใจต้องพังยับเยินไม่เหลือชิ้นดี
ความรักทำให้คนเราเป็นเช่นนี้
ยอมเอากายพลีเพื่อแลกกับหัวใจ
ขอลองสู้กับรักนี้อีกสักครั้ง
ถึงแม้รู้ว่าจะผิดหวังก็ยังไหว
ขอยอมพลีทั้งกายและใจ
ทุ่มเทรักไปให้เธอผู้นี้คนเดียว
เธอบอกฉันเป็นได้แค่เพื่อน
เธอคอยเตือนอย่าทะลึ่งนักเชียว
ที่จะเอาใจอันเปล่าเปลี่ยว
คอยเที่ยวแจกชาวบ้านไป
ไม่รู้ละยังไงก็ต้องลอง
แม้จะต้องร้องไห้เป็นไหน-ไหน
แต่ก็รู้ว่ารักเธอหมดหัวใจ
รักที่ใครคนหนึ่งจะรักใครได้..ก็เท่านั้นเอง
ไม่ขอให้เธอต้องรักตอบ
แค่ให้เธอชอบก็รู้สึกเจ๋ง
ก็เรามันพวกใจนักเลง
เธอจ๋า..อย่าข่มเขงใจฉันเลย
หน้าส่วนตัว
797
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
