25 ธันวาคม 2547 10:33 น.

สุขสันต์วันเกิด....โลกสมัยใหม่...

ลอยไปในสายลม

สุขสันต์วันเกิดให้โลก
ที่โศกที่สุขทุกข์เข็ญ
มีแต่ความร้อนไร้เย็น
อาจเป็นเช่นนี้เรื่อยไป

โลกเราแต่ก่อนเคยสุข
ไร้ทุกข์ไม่เหมือนสมัยใหม่
ที่มีแต่ทุกข์ โรคภัย
หัวใจคนไร้ศีลธรรม

โลกที่ไร้ซึ่งสำนึก
ถูกฝึกให้ทำลายเหยียบย่ำ
อาณาเขตของใครล่วงล้ำ
ต้อยต่ำต้องเหยียบให้จม

เทคโนฯก้าวหน้าทันสมัย
คนจนทั่วไปขื่นขม
เศรษฐกิจก้าวไกลชื่นชม
ชาวนาทุกข์ตรมช่างมัน

เสรีภาพที่เคยได้รับ
ถูกขับใต้กฎน่าขัน
อ้ายเรามันคนละชั้น
เทียบขั้นคนรวยอย่างไร

ธรรมชาติรอบกายถดถอย
เหลือน้อยยังใช้อยู่ได้
โลกร้อนไม่รู้ไม่สนใจ
ตัวใครตัวมันอยู่ดี

อวยพรให้โลกสมัยใหม่
จงเกิดหัวใจทุกที่
ร่วมใจร่วมกายที่มี
ดูแลโลกนี้ให้นาน

เกิดสุขดับทุกข์ทุกทิศ
มีสิทธิ์อย่าให้ใครผลาญ
ขอโลกยุคใหม่ชื่นบาน
ทุกกาลตราบสิ้นโลกา.......

วันเกิดของโลกสัมยใหม่
............ไม่มีจริง......
แต่....สิ่งที่เกิดขึ้นมันจริง
ตอนนี้โลกอาจกำลังร้องไห้
รอให้ใครมาช่วยปลอบ
แล้วใครล่ะ......
จะช่วยได้....นอกจาก...มนุษย์โลกทุกคน......

.....................................


......ผู้หญิงไร้เงา.....

โลกเราวันนี้ที่เห็น
ดั่งเป็นโลกร้างว่างเปล่า
ไม่มีน้ำใจแบ่งเบา
เหลือเพียงความเศร้าแบ่งกัน

ความทุกข์รุกอยู่ทุกที่
คนรวยมั่งมีสุขสันต์
คนจนต้องเศร้าชีวัน
ไม่มีสิทธิ์นั้นหรือไร

ทั้งที่แต่ก่อนหนหลัง
ทุกครั้งยังมีฝันใฝ่
ช่วยเกื้อเอื้อกันทันใด
ยามเจ็บยามไข้อาทรณ์

แต่เดี๋ยวครั้งนี้ที่เห็น
ดั่งเป็นโลกไร้ใจสอน
แม้ล้มต่อหน้าอย่าวอน
มิเคยอาทรณ์ห่วงกัน

หรือนี่สังคมเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่แสดงคงมั่น
จึงกลายร้างไร้สัมพันธ์
ไม่ห่วงใยกันเหมือนเคย

เปลี่ยนใจเถิดหนาว่าไว้
โปรดจงรักใคร่เปิดเผย
เอื้อเฟื้อน้ำใจใช่เลย
เหมือนเคยโบราณนานมา
..............................................
				
18 ธันวาคม 2547 16:21 น.

สุดแต่ใจ....จะไขว่คว้า

ลอยไปในสายลม

สุดแต่ใจ...ของเธอ...จะไขว่คว้า
ให้ได้มา...ซึ่งรักภักดีมั่น
สุดแต่ใจ...จะหา..ยอดชีวัน
สุดแต่เธอ..จะเลือกสรรปันหัวใจ

จะไขว่คว้า...อันใด..ขอให้คิด
ทุกชีวิต..มีค่า..นะรู้ไหม
จะไขว่คว้า..รักจริงจากดวงใจ
อย่าเหลวไหล..จงจำไว้..นะเพื่อนเกลอ

สุดแต่ใจ..ของเธอ..จะไขว่คว้า
ให้ใครมา..เคียงคู่..อยู่เสมอ
ต้องดูแล..มั่นใจ..ไม่พร่ำเพ้อ
อย่าได้เผลอ..หักอกใครให้ช้ำทรวง

จะไขว่คว้า..อย่าทำเล่น..เช่นครั้งก่อน
จะอาวรณ์..เศร้าโศกา..คราติดบ่วง
จงจำไว้..อย่านะ อย่าหลอกลวง
จะช้ำทรวง..เพราะรัก..มันปักใจ....

รักแล้วต้องรักจริง
มิฉะนั้น......
คุณอาจติดบ่วงแห่งรัก
ที่คุณสร้างไว้ล่อคนอื่นเสียเอง.......				
12 ธันวาคม 2547 10:43 น.

เดียวดาย....กลางสายลม...

ลอยไปในสายลม

ยืนเดียวดาย..กลางสายลมข่มใจหนัก
มันยากนัก..ความรักเศร้าเคล้าขื่นขม
อยากมีรัก..พักพิงใจกลับยิ่งตรม
ไร้อารมณ์..ไร้ชีวิต..ไร้จิตใจ

เธอไม่เคยเอ่ยปากหรืออยากบอก
เหมือนเธอหลอก..ให้ใจ..ฉันหวั่นไหว
มาทำดี..ให้ฉันรัก..แล้วจากไป
ในหัวใจ..เธอรู้ไหม..เจ็บเหลือเกิน

ฉันทนฝืน..กลืนกล้ำความช้ำอยู่
เธอไม่รู้..ไม่เหลียวแล..ทำห่างเหิน
ฉันไปหา..เธอนั้นกลับทำเป็นเมิน
แล้วก็เดินจากฉันไป..ไม่กลับมา


เธอไปแล้ว..ไปแล้ว..ไม่หวนกลับ
ไปไกลลับ..ลับไกล..ฉันไม่ว่า
เธอไปแล้ว..เอาหัวใจ..ฉันคืนมา
ขอเธออย่า..ปล่อยฉันตาย..กลางสายลม...

เมื่อไม่รักฉันไม่ว่า
เพียง.....แต่.......
เอาหัวใจ...ฉันคืนมา
เท่านั้นพอ.......				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
Lovings  ลอยไปในสายลม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
Lovings  ลอยไปในสายลม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลอยไปในสายลม
Lovings  ลอยไปในสายลม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงลอยไปในสายลม