24 พฤศจิกายน 2547 16:56 น.

เหงา...เหลือเกิน

วันนี้

ดูมัน...ช่างยากเย็นเสียยิ่งนัก

เจ็บเหลือเกิน....

เหงาเหลือเกิน

....ทำไมมันวังเวงหัวใจยิ่งนัก

...เธอเป็นใครหรือ

...ฉันจึงต้องเจ็บเช่นนี้

...เพราะใครล่ะ ...ใครกัน

..ทำไม...ทำไมฉันต้องเศร้า

...ใครกัน...ใครกันจะตอบฉันได้

ฉันเป็นอะไร....อะไรเหรอ...ที่ฉันเป็น

...ฉัน...เหงา...เหลือ...เกิน....

เหงาจับใจ......

ไม่เคยเหงาเท่านี้มาก่อน.....

ทำไม....ทำไม....ทำไม....