8 สิงหาคม 2546 15:15 น.
ละอองน้ำ
ฉันฝากคำอวยพรผ่านใครใคร
แทนน้ำใจ...จากคนไกล...ซึ่งก็คือฉัน
เพราะฉันรู้...ว่าเธอ...ชอบเป็นคนสำคัญ
ในขณะที่คนอย่างฉัน...ชอบใช้ชีวิตแต่ละวัน
....โดยไม่มีใคร....
ฉันรู้...ฉันจะไม่ได้อะไรกลับมา
เพราะเธอเองไม่เคยเห็นค่า...สิ่งที่วัดด้วยสายตา...ไม่ได้
และด้วยหลายเหตุผลของฉัน...ที่เธอไม่มีวันจะเข้าใจ
แม้เธอจะไม่เห็นเหตุผลดีดีอะไร...ฉันก็อยากทำให้
....ให้เธอ....
5 สิงหาคม 2546 11:31 น.
ละอองน้ำ
ฉันกำลังข้ามผ่านมันไป
บททดสอบเก่าที่ฉันต้องสอบใหม่ซ้ำซ้ำ
ตัวตนที่ฉันต้องทบทวนอีกหนในสิ่งที่ทำ
กลับมาตั้งคำถามย้ำ ว่าตัวฉันเองจะทำ...เช่นไร
ผู้หญิงตัวเล็กเล็กในโลกกว้าง
มีอะไรหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้ไว้
แต่ตอนนี้...ฉันเรียนรู้ที่จะสร้าง...กำลังใจ
ที่ไม่ได้มาจากคนไหน...แต่เป็นใจ...ฉันเอง
ถ้าคนบนฟ้า...อยากรู้...ว่าฉันจะสู้ต่อไหม
แม้ไม่มีคนเข้าใจ...รู้ว่าฉันเองก็ไม่กล้าเก่ง
แต่ฉันไม่ท้อถอย แม้มีเพียงกำลังใจเล็กน้อยจากตัวเอง
คำพูดคนอื่น จะไม่ทำให้ฉันกลัวเกรงในสิ่งที่ฉันเอง...
....ไม่ได้เป็น....
29 กรกฎาคม 2546 18:08 น.
ละอองน้ำ
เสียใจใช่ไหม...
ฉันเองเข้าใจความรู้สึกนั้น
ความห่างเหิน จากคนเคยผูกผัน
จากมีใจให้กัน ก็ผัน...เป็นไม่มีใจ
จะเป็นกำลังใจให้เธอ
ตอบแทน วันฉันน้ำตาเอ่อ หวั่นไหว
ที่เธอเอง ก็เคยให้ความห่วงใย
จนฉันสู้ไหว...ความเข้มแข็งข้างใน... กลับคืนมา
ยิ้มไว้นะ...ยิ้มไว้
ถึงจะไม่เข้าใจมากมายอะไรนักหนา
ปล่อยความรู้สึก...ให้มันเป็นเรื่องของเวลา
ไม่กี่วันข้างหน้า...เธอจะรู้สึกเหมือนว่า...ไม่เป็นอะไร
29 กรกฎาคม 2546 13:37 น.
ละอองน้ำ
ฉันคงจะไม่ดูดีกว่านี้
ไม่วางท่าน่ารักเข้าที ให้ใครใครมีไมตรีให้
ไม่พูดจาหวานหู อย่างที่เธอเห็นอยู่ บางทีก็ไม่เข้าหูใคร
ไม่เก่งเอาอก ไม่เก่งเอาใจ อยากให้รู้ไว้...
...ก็ แค่...ทำไม่เป็น...
บางทีก็ซ่า บางทีก็กวน
เหมือนมาเพื่อป่วนประสาทล้วนล้วน เธอก็คงเคยเห็น
บางทีก็ดุ บางทีก็ร้าย ทำเธอเจ็บอายเหมือนคนเลือดเย็น
และทั้งหมดนั้น ฉันไม่ซ่อนเร้น คือ สิ่งที่ฉันเป็น
...แค่อยากให้เธอเข้าใจ...
และฉันเชื่อ ว่าสักวันเธอคงจะรู้
ว่าลึกลึกในใจที่ฉันเป็นอยู่ คือ คนแบบไหน
ถ้าเธอถามหาคนมีใจจริง ซึ่งจะรักใครสักคนอย่างจริงใจ
รับรองได้ว่า แม้ไม่ดูดีกว่าคนไหน แต่ว่าความดีในหัวใจ
...ไม่ด้อยกว่าใครเหมือนกัน...
25 กรกฎาคม 2546 12:22 น.
ละอองน้ำ
ยินเสียงหึ่งหึ่ง แมลงวันทะลึ่งมาบินกวน
บินไปบินสวน ยังคอยมาป่วนสม่ำเสมอ
บินเลียบบินเคียง ทำเดินเลี่ยงยังคงเจอ
ไม่มองยังเจ๋อ ทำทีเด๋อเด๋อมาบินดู
ปัดซ้ายปัดขวาจนฉันระอาขี้เกียจจะปัด
รำคาญชะมัด ทำราวกับหัดฝึกบินอยู่
จะไปดีดี...รึ...หน้าสามสักทีถึงจะรู้
ไม่ใช่อึนะไอ้หนู...กวนกันน่าดู...เฮ้ย!...
...ตูยังไม่ตาย!!...
หน้าส่วนตัว
542
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
