27 กรกฎาคม 2545 10:55 น.
ละอองน้ำ
มีแต่คนฝากดาวพราวฟากฟ้า
ดาวรู้สึกหนักหนาอยู่บ้างไหม
เหนื่อยหรือเปล่าที่ต้องเฝ้าเอาใจใคร
รับฝากคนเรื่อยไปทุกค่ำคืน
เคยรู้สึกท้อใจบ้างไหมเล่า
หรือเปลี่ยวเปล่าหนักใจให้ต้องฝืน
มีบ้างไหมเสียใจต้องกล้ำกลืน
แต่ต้องยื่นความฝันปันสุขใจ
มีอะไรให้ฉันช่วยบ้างไหมหนา
อธิษฐานผ่านลงมาคราหวั่นไหว
ฉันจะปลอบเธอบ้างได้อย่างไร
เพื่อไม่ให้ร้าวรอนจนอ่อนแรง
27 กรกฎาคม 2545 10:53 น.
ละอองน้ำ
ไม่เป็นไร...ถ้าคิดว่าฉันไม่ใช่
เมื่อเธอยังคงหาไป...อยู่อย่างนั้น
จะคว้าเดือนคว้าดาว ตามใจแล้วกัน
อะไรที่เธอฝัน...ก็ดั้นด้นทำไป
ฉันรักเธอ...ได้เพียงแค่เท่านี้
เท่าคนธรรมดาจะมีความรักให้
เดินดินกินข้าวแกง ไม่ใช่ผู้ดีตีนแดงอะไร
คงไม่พิเศษหรือยิ่งใหญ่พอใจเธอ
แม้เคยคิด...ว่าเธอจะมองถึงใจฉัน
ใครจะบอกว่าฝัน ก็ยังงมงายเช่นนั้นเสมอ
ความจริง...ก็ยังเป็นใครนอกหัวใจเธอ
สุดท้ายก็ได้แต่เจ๋อ..นั่งพร่ำเพ้อ...อยู่ผู้เดียว...
22 กรกฎาคม 2545 20:16 น.
ละอองน้ำ
เธอ...ไม่ใช่คนแรกที่ฉันได้พบ
และคง...ไม่ใช่คนที่รักจะจบเป็นคนสุดท้าย
แม้ทุกอย่างจะเกิด...และจากไปง่ายดาย
ฉันจะบอกเธอว่าไม่เสียดาย...ไม่ได้เสียใจ
22 กรกฎาคม 2545 10:37 น.
ละอองน้ำ
อยากให้เข้าใจ
กาดาษ
อยากขอบคุณสำหรับความรักที่เธอมีให้
อยากบอกว่าฉันซึ้งใจที่เธอยังห่วงใยห่วงหา
ฉันเสียใจ..ที่ต้องเป็นฝ่ายตัดใจจากลา
แต่เธอจะรับรู้หรือเข้าใจบ้างไหมว่า..เพราะอะไร
ความรักมักจะไม่มีเหตุผล
เป็นเพียงความรู้สึกของคนสองคนที่คิดว่าจะไปด้วยกันได้
แต่เธอรู้ไหมยังมีมากกว่านั้นซึ่งฉันก็พยายามทำความเข้าใจ
และอยากให้เธอรับรู้เอาไว้..ว่าฉันเองก็เสียใจเหมือนกัน
ที่ผ่านมาไม่ได้คิดจะหลอกลวงเธอ
ฉันรู้สึกดีเสมอ..ที่เคยมีเธอเคียงข้างอย่างนั้น
ในวันนี้..ทุกอย่างอาจเปลี่ยนไป..แต่ความรู้สึกในใจ..ยังผูกพัน
ขอเก็บเธอไว้ในฝันเท่านั้น..ถ้ามันไม่มากเกินไป
ไม่เข้าใจหรอกนะ
ละอองน้ำ
ในเมื่อเธอเริ่มมารักกันก่อน
มาสานใยความอาทรความห่วงหา
และแล้ว...ก็มาบังคับใจให้รับคำเอ่ยลา
เธอจะรับรู้บ้างไหมว่าคนที่ฟังเธอพูดมา..รู้สึกเช่นไร
อย่าพูดเลยว่ารักไม่มีเหตุผล
หรือเธอเองไม่สน...ว่าอีกคนจะร้าวรานแค่ไหน
อยากจะมาเธอก็เอ่ยรัก...มีอีกคนให้รู้จักเธอก็จะไป
คำเสียใจที่เธอทิ้งไว้...ก็แค่คำสวยๆที่ไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้นมา
ไม่ได้คิดหลอกลวง...ผลของสิ่งทั้งปวงเธอก็คงไม่ได้คิด
เธอบอกรู้สึกผิด...ฉันก็ยังคงเจ็บยิ่งกว่า
เมื่อใจเธอผูกพัน...แต่ก็ยังตอบแทนกันด้วยคำร่ำลา
คิดไม่ออกเลยว่า...ถ้าเป็นคนที่เธอไม่เห็นค่า เธอจะทำให้ปวดปร่าสักเท่าใด
ในเมื่อ...เราไม่ได้คุยกันในเรื่องเหตุผล
และเราต่างคน ก็แตกต่างกันมากใช่ไหม
เมื่อวันนี้...เธอหาเหตุผลมาเสียดิบดี เพื่อจะให้ฉันตัดใจ
ขอให้เธอรับรู้เอาไว้...ว่าฉันไม่เข้าใจ..หรอก..นะ..เธอ
22 กรกฎาคม 2545 09:52 น.
ละอองน้ำ
ไม่อยากพูดไม่อยากเอ่ยเลยรู้ไหม
เมื่อคนใกล้มามีใจแบ่งเป็นสอง
อยากจะทำให้ถูกต้องตามครรลอง
แต่เหตุการณ์มันกลับฟ้องต้องทำใจ
สั่งสมความเชื่อมั่นมาหลายปี
จบลงตรงคนนี้...ที่ว่าใช่
ถึงตัวใกล้ใจห่าง..ต้องร้างไกล
เข้าใจว่าอะไร...ไม่แน่นอน
ไม่โทษ ไม่โกรธ ไม่ด่าว่า
ให้เรื่องที่ผ่านมานั้นช่วยสอน
คงเป็นกรรมทำไว้ใจร้าวรอน
กลับมาย้อนเกิดกับตัว...หัวใจชา
หน้าส่วนตัว
589
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
