28 พฤศจิกายน 2547 22:29 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ฉันก็ยังเป็นฉันในวันนี้
เธอดูดีเด่นดังเหมือนครั้งก่อน
ฉันก็ยังขี้หึงซึ้งเฝ้างอน
อารมณ์ร้อนใส่บ้างอย่างเผลอทำ
ก็คงเดิมไม่เปลี่ยนไปให้สับสน
รักมากจนก่อปัญหาช่างน่าขำ
โกรธไม่พูดอาจเห็นเป็นใจดำ
แท้จริงย้ำรอเธอง้อต่อสัมพันธ์
เกลียดหรือเปล่าที่เห็นเป็นแบบเก่า
ไม่เคยเบาทุกข์ทนจนโศกศัลย์
อยากกลับตนผิดเป็นครูอยู่เช่นกัน
แต่ใจนั้นดื้อดึงไปไม่เข้าที
ขอเพียงความเข้าใจในความคิด
เรื่องน้อยนิดอย่าถือสามาหน่ายหนี
หมายสัญญาผูกสองเราเท่าใจมี
ทำแบบนี้ก็รักล้นเป็นคนเดิม
27 พฤศจิกายน 2547 18:57 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เธอก็คงเดินผ่านมาใช่หาฉัน
ข้างกายนั้นมีคนอื่นฝืนยิ้มให้
รู้หรือเปล่ามีคนปวดรวดเร้าใจ
อยากหันไปทางอื่นที่ไม่มีเธอ
ยืนผิดที่ฉันผิดเมื่อคิดถึง
วันเคยซึ้งเรารักกันมั่นเสมอ
ตาคู่นั้นเคยมองกันฝันละเมอ
แต่กลับเจอสายตาที่ไม่มีกัน
จะออกไปอย่างไรเพื่อไกลห่าง
เดินอ้างว้างคงมองเห็นเป็นใจหวั่น
เธอรักเขามีสุขทุกคืนวัน
ทิ้งให้ฉันจมบาปคราบน้ำตา
โกรธตัวเองไม่ควรเจอเธอและเขา
ความเป็นเราจบไปไร้คุณค่า
ต่อแต่นี้ต้องยอมรับกับคำลา
เตือนตนว่าหยุดมอบใจให้เจ็บเกิน
25 พฤศจิกายน 2547 17:39 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เสียงประกาศกระจายไปให้หวั่นจิต
โรงเรียนปิดการเรียนสอนก่อนจะสาย
ลมโชยพลิ้วเปลี่ยนความแรงแข่งท้าทาย
พายุร้ายกำลังก่อรอสร้างภัย
รีบกลับบ้านนอนซมจมความหนาว
คงเป็นคราวทุกข์ท้อก่อร้าวไหว
เฝ้าระวังเหตุทำลายทำร้ายใจ
กลัวผู้ใดตกเป็นเหยื่อเมื่อฝนมา
น้ำท่วมฉับพลันแบบใดมิให้เกิด
ชนรู้เปิดความคิดปิดปัญหา
รับความจริงอย่างป้องกันกอปรปัญญา
พร้อมหวังว่าสักวันภัยสลายไป
เมื่อพายุบุกนครฯ ณ ตอนนี้
สติมีคู่แกร่งกล้ารอฟ้าใส
หม่นเมฆหมอกพายุฝนพ้นเร็วไว
จดจำใจรู้รับรุกทุกเหตุการณ์
21 พฤศจิกายน 2547 00:17 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
หลับเถอะนะ...พักลงตรงตักฉัน
ไออุ่นนั้นจะกรุ่นหอมกล่อมขวัญให้
ฝันดีดีสร้างพลังสรรค์แรงใจ
ตอกย้ำไว้เธอมีสุขทุกเวลา
แต่อย่าลืมนึกถึงซึ้งตัวฉัน
ยามเธอฝันจะทายทักรักไปหา
แย้มรอยยิ้มอิ่มดวงใจในทุกครา
บอกเธอว่าหลับกี่ครั้งยังฝันดี
16 พฤศจิกายน 2547 02:10 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ตีหนึ่งแล้วยังมีใครไม่นอนบ้าง
ที่อ้างว้างเดียวดายคล้ายอย่างฉัน
อยากติดปีกบินไปไร้คืนวัน
ทวงภาพฝันจากฟากฟ้าคราหมดแรง
อยู่ท่ามกลางลมหนาวดาวระยิบ
ใช่อาจหยิบเอื้อมทันเหมือนกลั่นแกล้ง
ม่านหมอกเมฆอดีตกรีดทิ่มแทง
กลบเกลื่อนแสงจันทร์ไปไม่เหลียวแล
พยายามข่มตาหลับกลับอีกครั้ง
ลบรอยฝังล้างเรื่องร้ายไร้ทางแก้
เลิกจำนนจนนำย้ำพ่ายแพ้
ละอ่อนแอกล่อมใจตนจนฝันดี
หน้าส่วนตัว
946
