11 สิงหาคม 2547 20:41 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
มาแบบสั้นๆ...
ไม่อยากจะ...รำพัน...มากกว่านี้
อยากบอก...ความนัย...ที่ใจมี
อยากบอกเธอ...คนดี...ว่าขอบคุณ
ขอบคุณ...ที่ห่วงหา
ขอบคุณ...ทุกเวลาเราเคียงใกล้
ขอบคุณ...ที่ไม่เคยร้างลาไกล
ขอบคุณ...หัวใจที่ให้กัน
ขอบคุณ...อุ่นไอรัก
ขอบคุณ...ที่พักพิงอิงใจฉัน
ขอบคุณ...สายใยสัมพันธ์
ขอบคุณ...ทุกทุกวัน...ฉันมีเธอ
10 สิงหาคม 2547 22:31 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
รู้สึกไม่ค่อยสบาย
หวัดตัวร้ายกัดกินฉัน
เกินทำสิ่งตามฝัน
ต้องกัดฟันหนาวลำพัง
ดูแลฉันบ้างสิ
ให้ใจผลิบ้างความหวัง
มาช่วยเป็นกำลัง
หยุดกายพังหายดังเดิม
อย่าปล่อย...ปล่อยฉันนะ
อย่าคิดละไม่รักเพิ่ม
กลับมาเป็นแรงเติม
หวัดเหิมเกริมอาจหมดไป
10 สิงหาคม 2547 21:46 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
พระเกียรติเกริกก้องฟ้าหล้าสยาม
พระงดงามพระยศยิ่งเป็นมิ่งขวัญ
ธ สืบสาน ธ สร้างสมบ่มชีวัน
ธ เติมฝันชุบชนพ้นผองภัย
พระเมตตาหลั่งรินสิ้นบ่วงทุกข์
ธ ปลอบปลุกเร่งคิดสู้รู้อาศัย
ธ เยี่ยมเยือนช่วยฟื้นพลิกผืนไทย
มุ่งแก้ไขมั่นส่งเสริมเพิ่มค่าคน
ศิลปาชีพกอปรชาติประกาศกล้า
ถักปักผ้าทอสานตระการผล
หัตถกรรมล้ำศิลป์ยามยินยล
รากหญ้าพ้นยากไร้ได้ทำกิน
ป่ารักษ์น้ำเลิศดำรัสชัดความคิด
ผ่านวิกฤติป่าคู่น้ำธำรงสิน
ปลูก บ้านเล็กในป่าใหญ่ไร้ราคิน
ทั่วแผ่นดินเปี่ยมรอยยิ้มชนอิ่มทรวง
กล้วยไม้ไทย คืนไพรให้คงอยู่
เกริกก้องกู้ด้วยบารมีที่ทรงห่วง
สืบปกปักรักษาอย่าตักตวง
ราษฎร์ทั้งปวงซึ้งค่าพระอาทร
เจ็ดสิบสองพรรษาล่วงมาแล้ว
พระแม่แก้วพร้อมพัฒน์ชัดคำสอน
จรุงชาติเจริญรัฐจรัสพร
เกียรติกำจรเทิดบูชาราชินี
6 สิงหาคม 2547 23:02 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เกลอเราเหวยเคยคิดชีวิตนี้
ต้องได้ดีมีหวังกันทั้งสาม
เงินถุงนี้อุตส่าห์พยายาม
ปล้นมาตาม...เดิมพันชีวันเรา
แน่ะ!ใบแดงนับได้หลายมัดซ้อน
อ้ายเสี่ยตอนนอนหนอมันก็เขลา
ปอกกล้วยเข้าปากหวานงานเบาเบา
มารีบเอาสามหาร...ก็คร้านรวย
โจรหนึ่งว่าช้าก่อนอย่าร้อนนัก
มามิตรรักร่วมดื่มปลื้มโชคช่วย
พอเพื่อนสองสนองคำทำงงงวย
เกลออย่าฉวยเล่นดื้อไม่ซื่อตรง
ทั้งสองเร่งรีบแบ่งแฝงด้วยเล่ห์
ยกถุงเท...เงินกองมองใจหลง
เพื่อนหนึ่งพิศเสงี่ยมเหลี่ยมทะนง
สามกองส่งสรรสุด...ยุติธรรม
ก่อนเกลอจะขยับร่างก็ช่างสาย
ปืนเขาหมายมุ่งยิงทิ้งกระหน่ำ
สองเพื่อนรักสะดุ้งดิ้นแล้วสิ้นกรรม
เลือดไหลคร่ำเครอะต้องกองเงินตรา
เขายิ้มร่าคว้าแน่วแก้วเหล้าดื่ม
ชะมันลืมเหลี่ยมสิ้นถวิลฆ่า !
แต่...ยาพิษผสมเหล้าเร้าชีวา
ศพที่สามตามมา...นิจจาลืม!
ของ ประพนธ์ เรืองณรงค์ หญ้าแพรกดอกมะเขือ ศรีเมืองการพิมพ์ พระนคร พ.ศ. 2512 ( ไม่มีเลขหน้า )
แสดงทัศนะเมื่ออ่านบทประพันธ์ ศพที่สาม
สมน้ำหน้า...กรรมตามสนอง
หลงเงินตราครอบงำจิตคิดปั่นป่วน
โลภก่อกวนลืมมิตรไปจึงไร้ผล
ทิ้งเพื่อนตายหมายสังหารมารลาภตน
กลับไม่พ้นจบชีวิตเพราะพิษยา
สมน้ำหน้า ไม่เห็นความเป็นเพื่อน
ศพตายเกลื่อนกรรมสนองผองตัณหา
จงสังวรเร่งคิดอนิจจา
สร้างศรัทธาสืบสัจจะละบ่วงกรรม
6 สิงหาคม 2547 21:55 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
อยากตะโกนบอกฟ้าไขว่คว้ารัก
อยากรู้จักรักจริงคือสิ่งไหน
อยากจะรู้เร่งเรียนเพียรเข้าใจ
อยากบอกไปหัวใจนี้มีให้เธอ
อยากใกล้ชิดเพื่อชิดใกล้ได้ผูกรัก
มั่นสมัครมอบมิตรใจใคร่เสนอ
อยากตะโกนบอกฟ้าหาให้เจอ
พร้อมพร่ำเพ้อเพื่อรำพึงซึ้งรักกัน
หน้าส่วนตัว
831
