14 ตุลาคม 2552 22:20 น.
วงศ์ตะวัน
ขอบคุณ....คืนเหงา เหงา
ที่ทำให้เราได้รู้ถึงความหวั่นไหว
แท้ที่จริงการอยู่ลำพัง...โดยไม่มีใคร
ก็อาจทำให้เราค้นพบหัวใจ...ที่แท้จริง
ขอบคุณ...คนเคยชิดใกล้
ที่วันนี้เดินจากไป พร้อมกับทุกสิ่ง
ไม่เหลืออะไรไว้เลย..จริง จริง
นอกจากคนถูกทิ้ง...ผู้หญิงตาดำ ดำ
ขอบคุณ...ความเหว่ว้า
ที่อยู่กับน้ำตาของความกลืนกล้ำ
เจ็บนี้คงฝังลึก...ในความทรงจำ
กับหัวใจดวงช้ำ...กับน้ำคำคนลวง
ขอบคุณ...ขอบคุณ...ขอบคุณ
กับคำปลอบโยนอบอุ่น ของคนเป็นห่วง
กับความทุกข์ใจที่มี...ทั้งหลาย...ทั้งปวง
เมื่อวันหนึ่ง.........เวลาผ่านล่วง
.......ฉันคงลืมมันได้เอง.....
13 ตุลาคม 2552 10:32 น.
วงศ์ตะวัน
เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม?
เฝ้าถามตัวเองกลับมากลับไป...อยู่อย่างนั้น
เพราะไม่ค่อยแน่ใจ...กับความเป็นไปของทุกวัน
ความรู้สึกที่เรามีต่อกัน เรียกว่าอะไร?
เรายังรักกันอยู่...ช่วยบอก
ไม่ใช่มีเพียงฉันที่หลอกตัวเองให้หวั่นไหว
เรารักกันอยู่เหมือนเดิม...นะ...หัวใจ
ช่วยย้ำอีกครั้งได้ไหม......
....ให้ฉันได้มั่นใจ....อีกสักที
10 ตุลาคม 2552 19:55 น.
วงศ์ตะวัน
วันนี้...ฉันไม่มีคำตอบให้
เพราะว่ายังไม่ได้ตัดสินใจอะไรทั้งนั้น
จะอยู่หรือไป สุดท้าย...คือความเงียบงัน
ที่ใช้พูดแทนความผูกพัน...ว่ามันเป็นเช่นไร
ฉันอาจจะยังรักเธออยู่
แต่ก็คงไม่มีใครรู้...ว่ายาวนานแค่ไหน
พรุ่งนี้...ฉันอาจบอกลาเธอไป
จึงอยากให้เธอทำใจ...ในความไม่แน่นอน
วันหนึ่ง...ฉันคงมีคำตอบให้
หากวันนั้น...เธอไม่คิดเปลี่ยนใจไปเสียก่อน
การรอคอยใครสักคนอาจเงียบเหงา...ร้าวรอน
แต่สุดท้าย....ผลสะท้อน....ก็-คุ้มค่า-พอ
8 ตุลาคม 2552 17:26 น.
วงศ์ตะวัน
จะเป็นกำลังใจ...วันไหนที่เธอท้อ
และเห็นว่าการรอ...ทำให้อ่อนล้า
ระหว่างที่ใครคนนั้นยังไม่กลับมา
และไม่เคยรู้เลยว่า...การรอคอยจะสิ้นสุดเมื่อใด
เพราะไม่อยากเห็นใครต้องเหว่ว้า
และคงจะดีกว่า...หากฉันมีหนทางจะช่วยได้
ไม่สำคัญว่าหัวใจเธอ...จะมีใคร
ขอแค่ให้ฉันได้เป็นหนึ่งกำลังใจ...เท่านั้นก็ พอ
7 ตุลาคม 2552 22:43 น.
วงศ์ตะวัน
คงไม่มีโอกาสพูดทุก-ทุกคำที่คิด
เพราะไม่รู้ว่าฉันมีสิทธิ์แค่ไหน
กลัวว่า...บางคำที่พูดออกไป
จะเป็นสิ่งทำให้...เธอร้างลา
ก็เลยพูดได้เพียงบางคำ
และไม่อยากตอกย้ำ........
เพราะยังกลัว-กลัว กล้า-กล้า
ขอโทษนะ...ถ้าฉันจะสับสนบ้างในบางเวลา
ขอเธออย่าถือสา หรือ ใส่ใจ
หากฉันมีโอกาสพูดทุก-ทุกคำที่คิด
ไม่รู้ว่าจะเป็นการทำให้เธอเข้าใจผิดหรือไม่
แต่ยังยืนยัน...นะ...ไม่ว่าจะเกิดอะไร
เธอ ก็คือ หนึ่งเดียวในใจ...
ที่ฉันรักและห่วงใย...เสมอมา
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1333
