11 มิถุนายน 2552 13:19 น.
วงศ์ตะวัน
...คุยกันหน่อยดีไหม
เผื่อมีอะไร...ที่เราสองคนจะต้องปรับ
เตรียมตัวเตรียมใจไว้ที่จะตั้งรับ
กับการเริ่มนับ...ความสัมพันธ์กับใครสักคน
กลัวเหมือนกัน...ที่จะเริ่มต้นใหม่
เพราะการเข้าใจใคร...บางครั้งก็เป็นเรื่องน่าสับสน
จึงอยากให้เรา...หันหน้ามาจับเข่าคุยกันสองคน
ให้ความรู้สึกที่มีมันเปี่ยมลัน...
..........ด้วยความเข้าใจ............
ขอศึกษากันให้นานกว่านี้
ความรู้สึกดี - ดี ... จะได้ไม่คลอนไหว
และไม่ว่าอนาคต..........
จะเกิดความเปลี่ยนแปลงใด - ใด
เราจะอยู่กันอย่างเข้าใจ.................
............นะ....................สัญญา
8 มิถุนายน 2552 13:35 น.
วงศ์ตะวัน
...ไม่รู้ว่าเราคบกันแบบไหน
เพราะเธอไม่เคยให้ความมั่นใจอะไรสักอย่าง
มองเห็นเพียงแค่...สายใยบาง-บาง
ที่เก็บเกี่ยวเอาความอ้างว้าง...ไว้เต็มใจ
เราจะเป็นอย่างนี้ต่อไปหรือ
นี่คือ...คำถามที่ทำให้ฉันหวั่นไหว
เฝ้าถามตัวเองอยู่ซ้ำ-ซ้ำ...เรื่อยไป
ว่า...ฉันหรือเธอที่ไม่มั่นใจ...ในตัวเอง
ไม่ได้ต้องการคาดคั้นเอาคำตอบ
เพราะฉันเองก็ไม่ชอบ...อะไรที่มันรีบเร่ง
แค่อยากอยู่กับความมั่นใจเท่านั้นเอง
ไม่ใช่คบกันแบบเซ็ง-เซ็ง
...........หรือ......ผ่านไป......วัน-วัน..........
6 มิถุนายน 2552 15:57 น.
วงศ์ตะวัน
...อีกครั้งแล้ว ที่หัวใจไม่อยากแพ้
ขอเพียงแค่มีใครยืนอยู่ข้าง-ข้างฉัน
แม้ต้องเจอะเจอเรื่องราวนับร้อยพัน
แค่ได้มองเห็นความเป็นไปของเธอเท่านั้น
..................ฉันก็พอใจ.....................
ฉันไม่อาจแน่ใจในตัวเธอ
แต่สิ่งหนึ่งที่เชื่อมั่นเสมอ คือ หัวใจของฉัน
บางครั้งอาจจะขาดความมั่นใจในบางวัน
แต่รู้ไหมว่าสิ่งเหล่านั้น...
ไม่อาจทำให้ฉัน....หมดรักเธอเลย
เคยท้อ...และคิดจะถอย
แต่ไม่อาจปล่อยให้หัวใจเจ็บ...ไปเฉย-เฉย
พยายามทุกทางเพื่อทำให้เธอ
.........กลายเป็นคนคุ้นเคย
จึงไม่อาจที่จะตัดใจจากเธอได้เลย...จริง-จริง
7 พฤษภาคม 2552 14:21 น.
วงศ์ตะวัน
อยากปล่อยให้หัวใจได้หยุดพัก
เลิกข้องเกี่ยวกับความรัก...จะดีไหม
เหนื่อยจัง...เหนื่อย...เหนื่อยหัวใจ
ที่ต้องคอยดูแลใคร...ที่เขาไม่เคยแคร์
จบกันเลยดีกว่า...จบวันนี้
คงจะดี...ถึงแม้ทุกนาทีจะรู้สึกแย่
ไม่เป็นไร หากหัวใจยังอ่อนแอ
หรือฉันจะต้องเป็นฝ่ายแพ้...
แต่ก็ขอแพ้...อย่างทรนง
12 มีนาคม 2552 10:51 น.
วงศ์ตะวัน
หากเธอเหนื่อย...หรือเมื่อยล้า
โปรดจำไว้ว่า...ยังมีฉัน
เรื่องราวมากมายสารพัน
ทิ้งไว้ตรงนั้น...ปล่อยมันไว้
หากเธอเจ็บปวด...หรือรวดร้าว
โปรดปล่อยใจให้ว่างเปล่า...
....แล้วเข้ามาหาฉันได้ไหม
ที่ตรงนี้...เต็มไปด้วยกำลังใจ
ที่พร้อมจะมอบให้ใคร - ใคร...ยามอ่อนแอ
...ที่ตรงนี้...ยังมีฉัน
ที่พร้อมจะร่วมแบ่งปัน...เป็นเพื่อนแท้
สัญญานะ...ว่าฉันจะคอยดูแล
เธอคนดีที่ฉันแคร์...
....นับแต่นี้และตลอดไป...
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1005
