17 กันยายน 2552 11:37 น.
วชรกานท์
มีอะไรที่ให้ปลื้ม
จำแล้วลืมปลื้มใจมลายสิ้น
มีสิ่งใหม่เข้ามาในชีวิน
สมถวิล เศร้าใจ ในมุมมอง
มีอะไรให้ใจชื่น
เรื่องมะรืนเจืองจางจากสมอง
มีเรื่องใหม่เข้ามากมายก่ายกอง
งานฉลองเลี้ยงส่งรับไม่นับวัน
มีอะไรที่ใจรัก
งานหลักหมั่นคิดหมั่นสร้างสรรค์
งานรองสนองตอบเป็นสำคัญ
งานนโยบายไม่อั้นหมั่นทำไป
มีอะไรที่ใฝ่ฝัน
นั่งนับวันเลยผ่านดุจธารไหล
ความสุขความทุกข์อยู่ที่ใจ
สุดยอดสุขภายในคือความว่าง
7 กันยายน 2552 13:16 น.
วชรกานท์
เพียงเข้าบ้านกลอนไทยใจอบอุ่น
ความว้าวุ่นจางหายคลายหม่นหมอง
กำลังใจได้รับประคับประคอง
ได้เพื่อนพ้องเพียงหยอกล้อก็สราญ
ทุกบทกลอนล้วนกรองวัจนา
สื่อภาษาดิ้นได้ไหวสะท้าน
สัมผัสนอกสัมผัสในไร้เทียมทาน
วชรกานท์ปลื้มใจไทยกวี
เดินเข้าบ้านได้ดีอย่างที่คิด
ละเลงลิขิตท่วงท่าสง่าศรี
ได้เรียนรู้บทกลอนสุนทรวจี
จากพี่พี่น้องน้องเพื่อนพ้องกลอน
บางครั้งระบายถ่ายความคิด
บางครั้งเล่าชีวิตอุทาหรณ์
บางครั้งอารมณ์ดีกวีสุนทร
บางครั้งเว้าวอนออดอ้อนครวญ
4 กันยายน 2552 16:16 น.
วชรกานท์
ยิ่งมองนานยิ่งหวานปานน้ำผึ้ง
ยามยิ้มซึ้งถึงใจชวนใฝ่ฝัน
ยามสบตาดั่งฟ้ามาฟาดฟัน
จิตไหวหวั่นสั่นกลั้วดังรัวกลอง
จึงอดใจให้ดีมีแค่หนึ่ง
ทำไมจึงยากข่มใจไปเป็นสอง
มาลียั่วยวนใจผกากรอง
ผีเสื้อหมายปองภุมรินทร์
เอะ...สลับกันได้ไง
ใจต่อใจสมปองดังถวิล
ผกากรองยั่วเย้าภุมรินทร์
ภมรบินโฉบหามวลมาลี
ยิ่งเขียนกลอนนานไปให้สับสน
อลวนคนอ่านพานหน่ายหนี
อันเกสรผู้เมียของมาลี
สมฤดีหากมีหมู่ภมร
ทั้งดอกสมบูรณ์เพศฤๅไม่สม
ภมรชมกลับกลายถ่ายเกสร
ดอกผสมน้ำหวานได้ภมร
คนเขียนกลอนได้แต่ฝันรำพันพล่าม
17 สิงหาคม 2552 15:31 น.
วชรกานท์
เอาท้องฟ้าสายลมมาห่มพัก
อุปสรรคเอามาเป็นอาหาร
เอาศัตรูคู่เขม่นเป็นวงศ์วาน
ทำสันดานเยี่ยงต้นอ้อที่ล้อลม
ยามอ่อนผ่อนให้ในเรื่องเล็ก
ยืนแข็งเป็กในเรื่องใหญ่ให้สาสม
อ่อนน้อมถ่อมตนคนนิยม
ยกสองมือพนมเป็นศาสตรา
วาจาอ่อนหวานเป็นอาวุธ
มรรคพุทธหลักยึดเป็นคาถา
ความคิดเห็นมหาชนเป็นตำรา
ศึกษาพึ่งพาเทคโนโลยี
ตัดสินใจภายใต้ประชามติ
คิดดำริด้วยท่วงท่าสง่าศรี
สำเนียงนุ่มทุ้มล้ำคำวจี
ยิ้มระรื่นชื่นฤดีมีสบตา
ความจริงใจใช้สายตาเป็นแนวรบ
หน้ามิหลบนิ่งน่าเสน่หา
อ่านใจเขายามสบนัยนา
สีหราย่อมเหนือเหล่าเนื้อทราย
เขาแข็งมาจงอ่อนผ่อนความขึ้ง
ค่อยค่อยดึงมาเป็นมิตรสหาย
แวดล้อมอ้างอิงพึ่งพิงนาย
เขาอ่อนก็ผ่อนให้ช่วยคลายทุกข์
อันมะกอกอ่อนนอกแข็งใน
เยื่อใยทำให้มีความสุข
ปรับเปลี่ยนสถานการณ์ไปตามยุค
ยามรุกใช้หลักการประสานทีม
30 กรกฎาคม 2552 13:14 น.
วชรกานท์
เว้นว่างจากงานเขียนกานท์กล่าว
ละเลงเล่าลงไปในไซเบอร์
เขียนด้วยความคิดจิตเบลอเบลอ
คำพร่ำเพ้อเพ้อพร่ำพอหนำทรวง
เพียงทุ่มเทกายใจให้งานหนัก
เรื่องความรักมิสนใจใครจะหวง
หมายปองจองดอกฟ้ามาคู่ควง
รอวันร่วงจากนภาลงมาดิน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวชรกานท์
หน้าส่วนตัว
982
