๏ ลมพัดผันผ่านแล้ว...........ลืมไฉน คำเอ่ยเคยขานไข................ข่าวแจ้ง สัญญาผ่านเลยไป................เป็นอย่าง...ลมฤๅ เห็นปล่อยหายกลายแกล้ง....กล่าวคล้ายสายลม๚ ๏ เคยชมเคยชื่นเคล้า-........คลอประคอง เนาสู่แนบชู้สนอง.................เสน่ห์ซ้อน อภิรมย์รื่นสมสอง.................สองสุข...เกษมนอ ลืมหมดรสสวาทร้อน.............สว่างเร้นเลือนไฉน๚ ๏ ใบพฤกษ์กระเพื่อมพลิ้ว..พลิกผัน ใจอาจฤๅเหหัน...................ห่างแล้ว ใบไม้ก่ายใกล้กัน...............กลก่าย..กลายแม่ ใจก่ายใจใจแก้ว................จึ่งแก้จากกัน๚ ๏ ลมพัดผันผ่านแล้ว..........ลืมคำ ทีท่าที่กระทำ........................กระท้อน สัญญาเสร็จกลับลำ...............ลบกลบ...แล้วอา สับปลับสัญญาย้อน..............อย่างคล้ายสายลม๚ะ๛ วฤก : ๙ เมษายน ๒๕๕๒
๏ ใต้แสงโคมโสมค้างระหว่างขั้น เขาตั้งชั้นติดช่อลออฉาย ระย้าพร้อยลอยพร่างวางดาวพราย ระยิบย้ายหย่อมโพยมหยอกโสมเยือน จังหรีดร้องคะนองเร้าความเร่าร้อน กระชั้นช้อนโฉมใช่จะให้เฉือน ละอายล้างจางลงจนหลงเลือน ถึงสะเทื้อนสะท้านถอดยามพลอดเธอ เห็นแสงโสมโลมเจ้ากระเง้ากระงอด หึงโสมกอดกายน้องสนองเสนอ ให้โสมหับดับเถิดละเมิดละเมอ หากพี่เปรอปรนสิ้นมลินมลาย ใต้แสงโคมโสมค้างระหว่างขั้น เขาตั้งชั้นติดช่อลออฉาย ระย้าพร้อยลอยพร่างวางดาวพราย จึงเสื่อมคลายโสมคล้อยรอยมนต์คลุม ๚ะ๛ วฤก : ๔ เมษายน ๒๕๕๒
๏ ชะรอยหรือคือเค้าร่างเงาฝัน คือภาพขวัญพี่แขวนแทนถวิล ยามไกลลับประทับลึกผนึกจินต์ ว่าไม่สิ้นเสียเธอละเมอครวญ พู่ใบไม้ไกวกวักพยักเย้ย ในรำเพยลมพัดสะบัดหวน ขาดคู่ชิดสนิทนี่... ลมยียวน เธอไม่ทวนทางฟื้นขมขื่นใจ ครั้นห่างขวัญหันขวับขยับคว้า ที่ได้มาแม่นเค้าเงาไฉน จึงเลือนรางจางกรุ่นละมุนไอ ระเหยไประหายเปล่าคนเฝ้ารอ ชะรอยหรือคือเค้าร่างเงาฝัน ที่เทวัญท่านไว้ให้พร่ำขอ ชีพพลี พิธียัญฤๅนั่นพอ ได้พะนอน้องบ้างก่อนวางชนม์ ๚ะ๛ วฤก : ๓ เมษายน ๒๕๕๒
ภาคตัวอักษร ๏ กระแสกรรมกำกับบังคับให้ แตกต่างไปเป็นกรรมกระทำผล ชนกกรรมทำอิทธิฤทธิ์ดล แต่เกิดตนก่อตัวกรรมพัวพัน ทั้งชั่วดีที่เกิดเปิดโอกาส อุบัติชาติใช้กรรมทำเหหัน อุปัตถัมภกรรมช่วยอำนวยดัน เดินต่างชั้นชาตะตามพลัง กฎแห่งกรรมธรรมะพุทธพจน์ ใช่เพียงบทพร่ำบ่นสวดมนต์ขลัง พึงพินิจวิชชาฆ่าเขลาบัง บรรลุฝั่งฟากทิพย์ถึงนิพพาน กระแสกรรมกำกับทั้งดับเกิด หยุดกำเนิดกำหนดพ้นกลสงสาร อโหสิกรรมจะละบันดาล อุปาทาน อวิชชา ตัณหา ปลง ๚ะ๛ วฤก : ๒๙ มีนาคม ๒๕๕๒
๏ เรียงเมฆเรียมเสกสร้าง........สรรค์ทรง วาดหว่างกลางฟ้ารงค์.................เรขไว้ ศิลป์สรรค์กลั่นบรรจง................ระบายจาก...ใจแล เขียนประกาศกลางหาวให้ .........กระหึ่มห้วงสรวงสวรรค์๚ ๏ ระบายบรรณฉันเก็บฟ้า........กอบฝัน มาห่อหุ้มสัมพันธ์.......................ผ่อนร้าง เราสองประคองกัน....................ก้าวฝ่า-...ฟันเนอ คนเหนื่อยคนหนึ่งข้าง...............ขับล้าขาดแรง๚ ๏ สำแดงโดยเมฆฟ้อน.............ฟ่องลอย สุหร่ายสายฝนปรอย.................ประพื้น พาร้อนผ่อนแรงถอย................ราวถอด...ทิ้งนา ฝนปลุกฝนปลอบฟื้น................ปลอดฝ้าแปลงฝัน๚ ๏ เมื่อขวัญมองเมฆคล้อย........เคลื่อนมา คือบทรจนา.............................แนบไว้ วางหาวกล่าวกถา.....................แท้จาก...พี่เอย ซ้อนสลักซ่อนรักให้..................หากจ้องจึงเห็น๚ะ๛ วฤก : ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
Lovings
วฤก เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
970
