+++ น้ำค้างกลางแดดอุ่น +++

วฤก

๏​ ​เพียงเพชรเก็จก่องรุ้ง​......​รังสี
ระยิบหยอกแสงสุรีย์​..........​รุ่ง​เช้า
น้ำ​ค้างพ่างมณี​..................​ใน​ทุ่ง​......​หญ้า​เอย
โอ้ต่างน้ำ​เนตรเจ้า​..............​เจ็บช้ำ​กำ​สรวล​ ๚

๏​ ​คำ​ครวญขมขื่นไห้​........​โหยหา
คำ​ศัพท์สายลมพา​............​พากย์พ้อ
คำ​ขืนสะอื้นครา​...............​ครั้งโสต​.....​สดับเนอ
คำ​เสียดศัลย์จนท้อ​............​เจ็บท้นทนไฉน​ ๚

๏​ ​ฉะ​นั้น​ใจพี่​เจ็บแม้น​.......​เสมอ​กัน
เธอโศกพี่​โศกศัลย์​............​โศก​ซ้ำ
เสียงคำ​พร่ำ​รำ​พัน​............​ฤๅ​แผ่ว​.......​ผ่านนา
สรรพศัพท์สะอื้นย้ำ​.........​สะอึกย้อนข้อนสนอง​ ๚

๏​ ​จงมองเม็ดเก็จรุ้ง​........​รุ่งฉาย
โดนแดดดลเดือดหาย​......​เหือดหั้น
ไฉนนะ​จะ​ละลาย​............​ลบโศก​........​สลดนอ
อิงอกพี่อาจกั้น​................​กีดพ้นกมลหมอง​ ​๚ะ๛