+++ โลกธรรม +++

วฤก

๏ เรียงเก็จเม็ดก่องรุ้ง..........รังสี
รอบขอบเขียวขจี...................เจิดจ้า
สังวาลย์สรรพมณี..................น้ำหนึ่ง......นี้นอ
สวมใส่ศอกอหญ้า..................ก่องเย้าเพรางาย ๚

๏ แรงไถงฤๅถ่องแม้น............เทียมเหมือน
หมายแข่งน้ำค้างเยือน.............อยู่พื้น
แพรวพรายพร่างฉายเตือน.....ตาตื่น	.....ตรูเนอ
แถนถอดสรวงเสกฟื้น.............ฝากด้าวดูไฉน ๚

๏ แล้วแสงแดดแผดร้อน........เผารม
แพรวเก็จกลายหายจม............หับแจ้ง
รุ้งรุ่งเสื่อมนิยม........................นิยตนั่น....นั้นแล
เหลือแต่คราบไคลแห้ง............เหือดไว้ให้เห็น ๚ะ

๏ โลกธรรมทั้งแปดนั้น...........นาทแสดง
ลาภ เสื่อมลาภ ยศแปลง........ปลดได้
สรรเสริญ ติฉินแจง...............แจ้งต่อ......ตามนา
ทุกข์ สุขทรงเสื่อมไขว้.............ขวับได้โดยพลัน ๚ะ

๏ จึงเก็จเม็ดก่องรุ้ง................รังสี
สูรย์แผดสร้างผงคลี.................ผ่านคล้อย
ชีพชนม์เฉกวิถี	.......................ท่านอุ-......เทศพ่อ
รู้แปดโลกธรรมร้อย.................ร่านรั้งฤๅหลง ๚ะ๛

วฤก (admin@drnui.com)  : ๒๕ มกราคม ๒๕๕๒