10 มิถุนายน 2548 19:17 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
มิ ต ร ภ า พ เ ป ร า ะ บ า ง เ ห มื อ น ก ลี บ ด อ ก ไ ม้
แ ต่ ยั ง ค ง อ ยู่ ไ ด้ เ พ ร า ะ ถ นุ ถ น อ ม
มั่ น ค ง ... แ ข็ ง แ ก ร่ ง ... เ กิ น ก ว่ า จ ะ จ อ ม ป ล อ ม
ส ม บู ร ณ์ ... เ พ รี ย บ พ ร้ อ ม ... อ่ อ น น้ อ ม ... อ่ อ น โ ย น
มิ ต ร ภ า พ ส ว ย ง า ม เ ห มื อ น ค ว า ม ฝั น
ที่ เ ร า ร่ ว ม กั น ส ร้ า ง ส ร ร ค์ ใ ห้ ส ด ส ว ย
ค ว า ม จ ริ ง ใ จ ที่ ใ ห้ กั น ช่ ว ย อำ น ว ย
ใ ห้ ก ร ะ ชุ่ ม ก ร ะ ช ว ย ... ต ล อ ด เ ว ล า
มิ ต ร ภ า พ ย า ว น า น เ ห มื อ น บ ะ ห มี่
ไ ม่ ว่ า จ ะ ไ ก ล เ ป็ น พั น ลี้ ห รื อ กี่ ห มื่ น ปี แ ส ง
ยั ง เ ห นี ย ว แ น่ น เ ห มื อ น เ ดิ ม ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง
ค ว า ม สั ม พั น ธ์ แ ส น แ พ ง ห ล่ อ ร ว ม เ ป็ น ส า ย ใ ย
มิ ต ร ภ า พ ข อ ง คำ ว่ า " เ พื่ อ น "
ไ ม่ ส า ม า ร ถ เ อื้ อ น เ อ่ ย เ ป็ น คำ พู ด ไ ด้
ค ว า ม รู้ สึ ก ที่ มี ... รั บ รู้ ด้ ว ย หั ว ใ จ
แ ค่ คิ ด ถึ ง ... ห่ ว ง ใ ย ... ต ล อ ด ไ ป ... เ ท่ า นั้ น พ อ ...
... รั ก พ ว ก แ ก น ะ เ ว้ ย ...
... ไ อ้ เ พื่ อ น ตั ว แ ส บ ทั้ ง ห ล า ย ...
4 มิถุนายน 2548 17:17 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
เ ว ล า ที่ เ สี ย ใ จ
ข อ เ ป็ น ค น แ ร ก ที่ เ ธ อ จ ะ นึ ก ถึ ง ... ไ ด้ ไ ห ม
ไ ม่ ว่ า ส า เ ห ตุ ข อ ง มั น จ ะ เ ป็ น เ พ ร า ะ อ ะ ไ ร
แ ต่ ถ้ า ห า ก ต้ อ ง ก า ร ใ ค ร ฉั น พ ร้ อ ม เ ข้ า ใ จ ทุ ก เ ว ลา
เ ว ล า ที่ มี ค ว า ม สุ ข
ไ ม่ ไ ด้ มี ค ว า ม ทุ ก ข์ ไ ม่ ต้ อ ง นึ ก ถึ ง ฉั น
แ ต่ อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ รู้ ฉั น ก็ ดี ใ จ เ ห มื อ น กั น
ข อ เ ข้ า ไ ป ยิ น ดี กั บ เ ธ อ ใ น ฝั น ... ข อ ง ฉัน ก้ พ อ
เ ว ล า ที่ ท้ อ แ ท้
รู้ สึ ก อ่ อ น แ อ จ น ท น ไม่ ไ ห ว
อ ย า ก ใ ห้ รู้ เ ธ อ ไ ม่ ไ ด้ อ ยู่ ลำ พั ง เ ส ม อ ไ ป
เ ห็ น ข้ า ง ๆ เ ธ อ ไ ห ม มี ฉั น เ ป็ น กำ ลั ง ใ จ ใ ห้ เ ส ม อ ม า
เ ว ล า ที่ เ ห ง า
แ ค ่ เ ธ อ นึ ก ถึ ง เ ข า ก็ ค ง จ ะ ห า ย
แ ต่ ถ้ า เ ข า เ ป็ น ส า เ ห ตุ ใ ห้ เ ธ อ เ จ็ บ เ สี ย ม า ก ม า ย
นึ ก ถึ ง ฉั น บ้ า ง ก็ ไ ด้ รู้ สึ ก ดี ขึ้ น ไ ห ม ที่ ไ ด้ รู้ ว่า มี ใ ค ร ห่ ว ง ใ ย กั น
เ ว ล า เ ดิ น ส ว น กั น
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ยิ้ ม ใ ห้ ฉั น บ้ า ง ไ ด้ ไ ห ม
แ ค่ นี้ แ ห ล ะ ... ค ว า ม ต้ อ ง ก า ร ข อ ง หั ว ใ จ
แ ล้ ว จ ะ ไ ม่ ข อ อ ะ ไ ร จ า ก เ ธ อ ... อี ก เ ล ย....
... ดี ใ จ น ะ ...
... ที่ อ ย่ า ง น้ อ ย เ ร า ก็ ไ ด้ ยื น อ ยู่ บ น โ ล ก ใ บ เ ดี ย ว กั น ...
30 พฤษภาคม 2548 19:44 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
4 วันกับการรักเธอ
4 วันที่ได้เจอกลับรักเธอมากมายขนาดนี้
จะเป็นจะตายเวลาเห็นเธอทุกที
รู้ไหมคนดีที่ฉันร่าเริงขนาดนี้เพราะใคร
4 วันกับเสียงคัดค้าน
รู้ว่ามันไม่นานแต่เร็วไปไหม
เพื่อนๆบ่นเอาแต่เราไม่สนใจ
ก็จะทำไงได้เรื่องของหัวใจเหตุผลไม่เคยมี
4 วับกับหัวใจที่สูญสลาย
ความหวังมากมายพังทลายลงตรงหน้า
มีความสุขอยู่ไม่กี่วันทำร้ายกันอีกแล้วเวลา
เห็นอยู่ตำตาชัดๆเลยว่าเธอมีใคร
อีกหลายวันกับการทำใจ
รักษาความอ่อนไหวให้ใจแกร่งกล้า
แต่จะไม่ลืมเลยกับ 4 วันที่ผ่ามา
พร้อมบทเรียนสูงค่าราคาแพง
แล้ววันหนึ่งฉันจะมี
คนดีๆที่เป็นของฉัน
ที่เขารักเราคิดถึงห่วงใยกัน
และไม่มีวันทำให้ฉันเสียน้ำตา
^^แล้วสักวันจะต้องมีคนของเรา^^
..ติดตามอ่านเรื่องสั้นชื่อเดียวกับกลอนด้วยน้า...
...ติชมเยอะๆนะคะ...เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกค่ะ...
25 พฤษภาคม 2548 19:46 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
สิทธิถูกรัดรอน....
ก็แค่จะนอนยังทำไม่ได้
หัวใจมันว้าวุ่นมันสับสนมันวุ่นวาย
ข่มตาให้หลับยังไงก็ทำไม่ได้ซักที
มองไปทางไหนก็เห็นแต่หน้าเธอ
ยิ่งวันไหนที่ไม่ได้เจอยิ่งไปกันใหญ่
ทำได้แค่พลิกตัวไปมากับถอนหายใจ
เฮ้อ ! จะทำไงได้
ให้ฉันไปตาย.....ดีกว่าทรมานใจ + เพราะฝันถึงเธอ +
22 พฤษภาคม 2548 14:46 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ใครๆก็ว่าฉันเพ้อ...
เวลาเอ่ยถึงเธอเขาก็หาว่าบ้า
ว่าฉันฝันไปเวลาเห็นเธอเดินผ่านมา
ว่าฉันคลั่งมากไปงมงายมากเกิน
ใครๆก็ว่าเราต่างกัน...
ว่าฉันเป็นแค่เศษดินเท่านั้นมันผิดกับเขา
ความเหมาะสมไม่มีเลยระหว่างเรา
แค่เงาของเขาฉันก็ไม่เคยได้เป็น
ใครๆก็พูดกันเข้าไป....
มีใครบ้างไหมนึกถึงจิตใจฉัน
ถึงไม่ถือสาแต่ก็ช้ำใจเหมือนกัน
อันที่จริงยิ่งกว่านั้น.......
สำหรับฉัน...+ แค่ฝัน +... ก็มากไป....
หน้าส่วนตัว
924
