25 กรกฎาคม 2547 18:28 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
จะหลอกตัวเองทำไม
เค้าไม่ได้มีใจก็แค่เพื่อนก็เท่านั้น
จะหลอกตัวเองทำไมกัน
หรือว่าตอนนี้ทุกๆวัน...ยังเจ็บไม่พอ
ร้องไห้ไปทำไม
เค้าจะรู้อะไรร้องไปก็เจ็บเองทั้งนั้น
ถึงจะรู้ยังไงเค้าก็คงไม่ใส่ใจกัน
เลิกสนใจไปเลยคนอย่างนั้น...วันๆคิดอะไรเป็น
23 กรกฎาคม 2547 16:29 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
มันน่าน้อยใจ
ทุกๆสิ่งที่ทำไปไม่เคยเห็นค่า
ความน้อยอกน้อยใจมันกระตุ้นน้ำตา
ให้ไหลออกมามากมายไม่รู้ตัว
ความจริงก็ไม่อยากจะร้องไห้
แต่ทุกอย่างที่ทำไปไม่ส่งผล
ในใจเธอก็ยังมีเขาอีกคน
ความสับสนมันรุมเร้าในหัวใจ
ทำยังไงดีละเนี่ย.....
18 กรกฎาคม 2547 11:54 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
จบมันไปซะที....
มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีอะไรตรงไหน
แค่ไปรักคนคนหนึ่ง...แล้วเจ็บหัวใจ
ใช้เวลารักษาให้หายแล้วเริ่มต้นใหม่อีกที
ไม่ต้องเสียดาย
ถ้าไม่ตายมีรักใหม่ได้ชาตินี้
ยังไงสักวันคงได้เจอคนดีๆ
เลิกร้องไห้ซะทีไม่มีประโยชน์อะไร
17 กรกฎาคม 2547 13:30 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
จะสอบอีกแล้วสิ
ไม่รู้สิ ว่าจะทำได้รึเปล่า
หนังสือก็อ่านแค่ครั้งคราว
แต่คะแนนระยะยาว GPA
ฟิสิกส์ เคมี ชีว
คณิตอีกหละจะทำได้ไหม
จะสอบอยู่แล้วไม่รู้ทำไม
มานั่งแต่งกลอนอยู่ได้ให้ตายสิเรา
อยากได้กำลังใจอ่านหนังสือ
ก็เลยถือโอกาสเข้ามาขอ
สาธุ ทำได้ ทำได้ ไม่พอ
ต้องขอ พุทโธ ธัมโม สังฆัง
14 กรกฎาคม 2547 19:00 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ขอโทษจริงๆคะ
ไม่ได้ตั้งใจ....คอมมันเป็นไรไม่รู้ submit เองเฉยเลย
ก็ยังไงขอโทษจริงๆนะคะ....
เอาเป็นว่าอ่านที่พิมพ์เสร็จแล้วละกันนะ....
หน้าส่วนตัว
748
