28 ธันวาคม 2547 15:31 น.
				
												
				
								วุ้นเส้นต้มยำ
		
					
				
ซึนามิหรือจะริสู้น้ำใจ.................
ของปวงไทยที่หลั่งไหลไปแดนใต้
หอบความรักความหวังดีแสนห่วงใย
ที่ทำได้ก็แค่คอยกาลเวลา
เมื่อไหร่วันอันโหดร้ายจะผ่านพ้น
ความเสียใจเปี่ยมล้นเกินรับไหว
คนเป็นร้อยเป็นพันเจ็บปางตาย
ดูข่าวไปน้ำตาไหลตลอดเวลา
ที่เจ็บใจก็เพราะทำได้แค่ดู
ใครจะรู้ว่าคนดูเจ็บแค่ไหน
ก็คงเพราะเราก็เป็นคนไทย
ไม่ช่วยไทยแล้วใครจะช่วยเรา
...เราแต่งกลอนนี้สดๆ  ไม่ได้คาดหวังให้มันเพราะซึ้งกินใจ  แต่ก็แต่งไป  ร้องไห้ไป  จริงๆ ...  ให้ตายสิ  อยากลงไปช่วยเขาจริงๆเลย  มันอึดอัดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ที่ช่วยอะไรไม่ได้เลย  เสียดายทุกสิ่งทุกอย่าง  โอ๊ย......จะไม่ไหวแล้วนะ...
++ รักเธอประเทศไทย ++