29 ตุลาคม 2547 19:47 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
เวลานั่งข้างๆ
ก็ได้แต่คอยเว้นระยะห่างแล้วหันหน้าหนี
เวลาเดินด้วยกันก็ไม่เคยแสดงอาการยินดี
ก็เพราะใจที่มีมันล้ำเส้นเกินความเป็นจริง
กลัวก็แต่ว่าเธอจะรับรู้
สิ่งที่ทำอยู่มันอาจบดบังไม่ไหว
เพราะอาการอาจแพ้เสียงของใจ
ที่เอาแต่ตะโกนอยู่ได้ว่ารักเธอ
เวลาเจอเธอก็บอกว่าคือ..เพื่อน..
เหมือนจะเตือนหัวใจที่กล้าหาญของฉัน
ให้รู้สำนึกว่าก้าวมาลึกเกินกว่าให้อภัยกัน
แต่ว่ามันคงไม่อาจก้าวกลับมา
คิดไปเองมากมายเพราะใจกังวล
เจ็บที่ต้องทนเฉยเมยทำเป็นไม่เคยจะใส่ใจ
คำว่าเพื่อนทำให้ปวดร้าวจนไม่มีน้ำตาจะไหล
เหงาจังเหงาใจ ไม่รู้ทำไมต้องเป็นเธอ
20 ตุลาคม 2547 15:17 น.
วุ้นเส้นต้มยำ
ห า ว่ า เ ร า ง อ แ ง
อ่ อ น แ อ ไ ม่ เ อ า ไ ห น
ขี้ โ ว ย ว า ย เ อ า แ ต่ ใ จ
ท ำ อ ะ ไ ร ก็ ขั ด ใ จ ขี้ น้ อ ย ใ จ ช ะ ม ั ด เ ล ย
ห า ว่ า เ ร า งี่ เ ง่ า
จ ะ ห ว า น อ ย่ า ง ใ ค ร เ ข า ก็ ไ ม่ มี
ขี้ ง อ น ขี้ แ ย ช่ า ง เ ซ้ า ซี้
ส รุ ป ว่ า ไ ม่ ดี ซั ก อ ย่ า ง เ ล ย
บ อ ก ว่ า อ ย า ก ใ ห้ เ ร า เ ป็ น
อ ย่ า ง ที่ เ ท อ เ ห็ น ๆ ค น อื่ น ๆ เ ค้ า
อ ย า ก ใ ห้ ท ำ อ ย่ าง นู้ น อ ย่ า ง นี้ ที่ ไ ม่ ใ ช่ เ ร า
พ อ ไ ม่ ท ำ ไ ม่ เ อ า ก็ ห า ว่ า ไ ม่ เ ข้ า ใ จ
เ อ า ใ จ ไ ม่ ถู ก แ ล้ ว น ะ
จ ะ เ ป็ น อ ยู่ อ ย่ า ง นี้ ห ล ะ ไ ม่ ท ำ อ ะ ไ ร ทั้ ง นั้ น
ก็ เ ร า เ ป็ น เ ร า จ ะ ใ ห้ เ ป็ น อ ย่ า ง ใ ค ร ก ั น
เ ร า ก็ เ ป็ น อ ย่ า ง งั้ น จ ะ รั ก กั น ก็ ต้ อ ง รั ก ที่
เ ร า เ ป็ น เ ร า
หน้าส่วนตัว
1020
