12 ธันวาคม 2550 09:58 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
แผ่แม่เบี้ยชูคอร้องฝ่อฝ่อ
ขู่ขวัญพ่อกลั๊วกลัวว่าตัวใหญ่
ลอบแอบดูที่แท้ไหม่เท้าไร
แอบทำไมแน่จริงออกมาโชว์
เมื่อไม่ออกก็เอาไม้ไปแหย่
เอ็งมันแน่ข้าเองไม่กล้าโอ่
กลัวเอ็งพุ่งฝังเขี้ยวพ่นพิษโต
อภิโถใครเขาเชิญให้แกมา
เอ็งมาแล้วหาทางออกช่างลำบาก
สร้างความยากแก่ฉันจริงเจียวหนา
ไม่อยากทำไม่อยากก่อกรรมเวรนา
อนิจจาไม่รู้ว่าทำไรดี
ว่าแล้วพรางแกว่งกรสะกดจิต
ให้งูพิษงวยงงหลงแสงสี
พอมึนแล้วเอาขลุ่ยมาในทันที
ทุบทุบตีทุบทุบตีบี้แบนไป
11 ธันวาคม 2550 10:00 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
สองผัวเมียบินมาหารังอยู่
ได้สมสู่สร้างรังรักบนกิ่งใหญ่
บนลำต้นของดอกแก้วด้านใน
หอมชื่นใจสดชื่นระรื่นดี
ลมโชยเย็นหน้าบ้านรังสงบ
ไม่พานพบแดดแรงลมหวั่นไหว
เงียบอบอุ่นละมุนอ่อนละไม
แรงน้ำใจน้ำรักภักดี
ตอนเย็นเย็นจะมามองเจ้าของบ้าน
ร้องขับขานเพลงหวานให้สดใส
เจ้าของบ้านก็แย้มยิ้มมีน้ำใจ
ให้อาศัยดูแลเผื่อแผ่กัน
ลูกนกร้องพ่อแม่เหนื่อยหาหนอน
ผลัดกันป้อนผลัดกันบินหาอาหาร
ตกตอนเย็นนอนกกอุ่นไม่รำคาญ
แสนสำราญบานสุขทุกคืนวัน
11 ธันวาคม 2550 09:45 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
เช้าขึ้นมาตีห้าเปิดรั้วเหล็ก
ตัวไม่เล็กคางคกมันรอออก
เปิดให้แล้วมันก็โดดป๊อกป๊อก
ร้องอ่อกอ่อกโดดไปทางขวามือ
พอเย็นค่ำคางคกก็กลับบ้าน
ไปทำงานกลับมาขออาศัย
มุดเข้าที่กระถางไม้คุ้มหลบภัย
ได้อาศัยร่มเย็นเป็นสุขดี
มาเย็นหนึ่งคกมันไม่โดดเข้า
ใจของเราก็ห่วงใยคำนึงถึง
คิดอะไรไปต่างต่างพรางรำพึง
ระลึกถึงเอาใจช่วย ให้รอดตาย
ตอนเช้ามืดตื่นขึ้นมาที่ไหนได้
คกตัวร้ายนั่งรอเข้าตาปริบปริบ
เปิดรั้วให้ก็โดดเข้าอย่างเร็วรีบ
คงถูกบีบจากตัวเมียเหมียนเหมียนกัน
11 ธันวาคม 2550 09:18 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
ตอนดับไฟพวกฉันก็ออกหากิน
ตามกลิ่นเศษอาหารตกหล่น
มดก็มาแข่งแย่งลุกลน
คนคนขึ้นนอนหมดแล้ว
แต่ทว่ายามดึกเงียบสงัด
แสงกลับส่องสว่างกระจ่างหน้า
ทั้งตีนมือไม้ทุบลงมา
พวกฉันหนาต้องบี้ต้องแบน
ทำประโยชน์ให้คนถึงอย่างนี้
ทำไมพี่ถึงทำพวกฉันได้
นึกถึงประโยชน์หน่อยเป็นไร
อยู่กันได้สบายสบายพอเพียง
ไม่ต้องมาปาณาฆ่าสัตว์
จ้องจะกัดจองเวรชาติหน้า
ทนทนหน่อยพอถึงเวลา
พวกฉันพากันเก็บตัวเงียบเอง
10 ธันวาคม 2550 12:12 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
จิ้งจกวิ่งเข้าหายืดหัว
ชูคอตัวตาแป๋วแจ่มใส
คนเห็นก็โยนข้าวให้ไป
มันก็ไซร้ข้าวกินอิ่มพี
นานวันเข้ากินเข้าไปมันก็อ้วน
ขาวสีนวลน่ารักกลมใส
ผิวผ่องท้องขาวนวลใย
กินเข้าไปกินได้กินดี
ยิ่งถ้าเป็นขนมเค๊กอร่อยอร่อย
มันก็ค่อยคลานเข้ามาเกือบชิดใกล้
บางครั้งก็เกาะตามขาเพื่อเตือนใจ
ว่าต้องให้อาหารแล้วนะคนดี
วันหนึ่งเปิดประตูมันวิ่งออก
อยากไปนอกบ้านมั่งแน่ฉันสงสัย
สักหลายวันก็วิ่งเข้ามาข้างใน
ไม่ไปไหนอีกแล้วจ๊ะเจ้านาย
Lovers
0 คน เลิฟสะพั่งสะท้านไมภพ
Calendar
หน้าส่วนตัว
994
