22 มกราคม 2553 23:02 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
ตะวันเริ่มทอแสง
จ้าแจ่มแจ้งจูบโลกหล้า
ชีวิตที่นิทรา
ตื่นลืมตาขึ้นอีกครั้ง
เมื่อแสงอุษาสาง
โลกสว่างเรืองความหวัง
เติมไฟใส่พลัง
ให้เรายังมีแรงใจ
ดีร้ายจะทายทัก
ก็พร้อมพรักเผชิญใส่
หนาหนักสักปานใด
บอกใจไหวพร้อมทนทาน
ดุเหว่าเอยเร่าร้อง
ขันคูก้องซ้องขับขาน
จับใจในทุกวาร
กล่อมดวงมานรับอรุณ
ยิ้มรับวันสดใส
ด้วยหัวใจชื่นไออุ่น
หล่อใจละไมละมุน
อวลกลิ่นกรุ่นในยามเช้า
13 มกราคม 2553 22:09 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
ด้วยความแค้นแจ้นโจมโถมสะบัด
กระพิอพัดปีกเป็นพายุใหญ่
แหวกคงคาฆ่ามันให้บรรลัย
จับกินให้สมแค้นแน่นอุรา
เพียงฉีกกินเปลวมันใต้ชั้นท้อง
พลีฉลองแค้นเซ่นเป็นมังสา
ทิ้งเศษร่างร่วงลงเหนือคงคา
เกลื่อนตายเกลื่อนน้ำตาร่ำอาลัย
นาควางแผนศึกหาญเชิงการยุทธ์
กลืนศิลาสมุทรก้อนหินใหญ่
เพิ่มน้ำหนักกักหน่วงถ่วงเข้าไป
ครุฑคงมิเฉลียวใจไม่รู้ทัน
เมื่อน่านน้ำถูกแหวกแยกเป็นร่อง
เห็นครุฑจ้องหมายฆ่าให้อาสัญ
ครั้นยื้อยุดฉุดจากน้ำขึ้นตามกัน
ครุฑก็พลันจมลงใต้คงคา
ขาดอากาศหายใจให้แดดิ้น
ชาติสุบรรณ์ปักษิณต้องสิ้นท่า
หลงกลลวงถ่วงหินกินศิลา
พ่ายย่อยยับอัปราแก่นาคินทร์
ครุฑยิ่งคิดยิ่งแค้นแสนอาฆาต
มุ่งหมายมาดสู่มหาชลาสินธุ์
กระโจนสู่ห้วงธาราแหวกวาริน
จับนาคกินยึดทางหางนาคา
นาคไม่ทันระวังก็พลั้งพ่าย
สำรอกคายก้อนหินแพ้สิ้นท่า
ตกเป็นเหยื่อแค้นเซ่นเช่นเคยมา
อนิจจากำสรดแทบหมดพงศ์
สำเหนียกเสียงสำเนียงก้องซร้องเวหา
แหวกม่านน้ำผ่านม่านฟ้าน่าพิศวง
ครุฑยุดนาคพรากชีวิตถูกปลิดปลง
ร้อนถึงองค์ทรงสุบรรณ์พระบัญชา
"จงยุติความแค่นแค้นเสียเถิด
ท่านต่างเกิดร่วมวงศ์เผ่าพงศา
สืบเลือดเนื้อเชื้อไขในบิดา
จงเมตตาปรองดองพี่น้องกัน"
เมตตาธรรมค้ำจุนหนุนนำโลก
คลายความโศกล้างความขื่นคืนสุขสันต์
ครุฑยุดนาคเล่าอ้างแต่ปางบรรพ์
"ครุฑปุราณะ"นั้นจารบรรจง
สำเหนียกเสียงสำเนียงก้องซร้องเวหา
แหวกม่านน้ำผ่านม่านฟ้าน่าพิศวง............
10 มกราคม 2553 21:16 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
เธอรักฉันที่ตรงไหน?
ตรงที่หัวใจหรือเปล่า?
เรื่องต่างต่างระหว่างเรา
เกิดจากความเหงาหรือไร?
เพียงร่ายลำนำอ่อนหวาน
เธอเลยสะท้านสั่นไหว
ร่ายโศลกโศกเศร้าใจ
เธอเลยเผลอไผลผูกพัน
ฤๅเธอหลงแค่เพียงภาพ?
จุดวาบหัวใจใฝ่ฝัน
ติดสิ่งอจีรังอัน
มีวันสลายโรยรา
ทรัพย์สินสมบัติพัสถาน
รถ บ้าน ไม่มีดอกหนา
มีเพียงสติปัญญา
เป็นวิชชาเลี้ยงชีพเอา
เธอรักฉันที่ตรงไหน?
ตรงที่หัวใจหรือเปล่า........?
**************************************
กลบทนิราวสานเป็นกลบทที่ผมประดิษฐ์ใหม่ครับ
นิราวสานมาจากคำ ๒ คำสนธิกัน คือ นิร แปลว่า ไม่ กับ อวสาน แปลว่าจบหรือ
สิ้นสุด นิราวสานจึงแปลความได้ว่า ไม่มีที่สิ้นสุด
วิธีการคือเมื่อจะจบต้องจบด้วย ๒ วรรคแรก คือวรรคสดับและวรรครับ เวลาอ่าน
ก็จะหมุนวนเป็นวัฏจักรไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด
6 มกราคม 2553 22:33 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
แม้แดดจะแผดเผา
สุมใจเศร้าให้หม่นไหม้
ร่ำร้อนจนอ่อนใจ
ยากเกินใครจะต้านทาน
หยาดเหงื่อจะไหลย้อย
จนใจพลอยคิดฟุ้งซ่าน
หนักหนากับอาการ
จนร้าวรานใจร้าวรอน
แม้ฝนจะโปรยสาย
แทบละลายหัวใจอ่อน
ฉ่ำทั่วตัวเปียกปอน
เป็นหวัดนอนพิษไข้ซม
สายฝนยังซัดซ่า
ชวนใจล้าพาขื่นขม
กลืนกล้ำช้ำระบม
จนใจตรมระทมใจ
ลมหนาวจะพัดผ่าน
ให้สะท้านสักแค่ไหน
หนาวหนักสักปานใด
หน่วงให้ใจพ่ายแพ้มัน
หนาวเนื้อต้องห่มเนื้อ
อุ่นไอเอื้อเจือจุนฝัน
หนาวใจห่มใจกัน
แลกอุ่นอันปันหนาวคลาย
จะกี่ฤดูเปลี่ยน
หมุนวนเวียนหลายต่อหลาย
มีเธอเคียงข้างกาย
ก็ห่างหายความทุกข์ทน
เพียงเพราะมีเธออยู่
ทุกฤดู หนาว ร้อน ฝน
หัวใจไม่อับจน
สุขเอ่อล้นท่วมท้นใจ
เธอคือ ฤดูรัก
มาทายทักมาชิดใกล้
ทำให้โลกทั้งใบ
แห่งหัวใจได้อิ่มเอม
3 มกราคม 2553 22:53 น.
สุริยันต์ จันทราทิตย์
บรรจงจูบประทับรอยเพียงน้อยหนึ่ง
ก็ซ่านซึ้งใจนักเป็นหนักหนา
เร้ารัญจวนป่วนสิ้นจินตนา
ดั่งเวลาหยุดเคลื่อนละเลื่อนวาร
บรรจงเอ่ยความถ้อยร้อยคำรัก
สะท้อนนักสะท้านในใจฉ่ำหวาน
เหมือนโลกมีเพียงเราชั่วเนาว์นาน
จวบสิ้นกาลกัลป์กัปนับนิรันดร์
บรรจงกอดตระกองด้วย ๒ แขน
ไออุ่นแล่นกำซาบวาบใจฝัน
เกี่ยวกระหวัดรัดเราเข้าด้วยกัน
ดุจสัญญาว่ารักนั้นจนวันตาย
บรรจงเกี่ยวเรียวก้อยร้อยกระชับ
ดั่งตอบรับสัมพันธ์มั่นความหมาย
ว่าจะอยู่เคียงข้างไม่ห่างกาย
จวบจนวันสุดท้ายของชีวิต
เมื่อความรักชักใยให้ไหวหวาน
สอดประสานเกลียวกลมพรหมลิขิต
รอยประทับจับใจไปนานนิจ
หลอมดวงจิตเรามั่นนิรันดร
หน้าส่วนตัว
6726
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสุริยันต์ จันทราทิตย์
