11 ธันวาคม 2545 12:18 น.
ส่องหล้า
ยอดหญ้าดูเอนไหว
หญ้าแกว่งไกวตามสายลม
หัวใจได้เพาะบ่ม
ความระทมอย่างไหวเอน
น้ำค้างเริ่มจางหนาว
ความร้อนผ่าวเข้าแฝงเร้น
ยามเช้าที่ชุ่มเย็น
เริ่มระอุสุริยา
ทุ่งหญ้ากำพร้ารัก
แมงมุมถักทอชีวา
กลกาลเป็นขื่อคา
จะขานถ้อยร้อยเส้นใย
แมงปอล้อลมเล่น
มิว่างเว้นกางปีกใส
รับแสงของวันใหม่
ลืมหัวใจคนไหวเอน
ยอดหญ้ายังเอนไหว
หนาวหัวใจอันซ่อนเร้น
ผ่านหนาวที่คุเข็ญ
สู่อบอุ่นอรุณงาม
หัวใจยังเอนไหว
โอนเอนไปใต้ฟ้าข้าม
ทุ่งหญ้าเพียรไถ่ถาม
หาหัวใจอย่างไหวเอน...
11 ธันวาคม 2545 10:05 น.
ส่องหล้า
คนหนอคนไม่น่ายลคนในเข่ง
ความร้อนเร่งในสังคมห่มใจหนาว
นอนในเข่งหลับฝันอันยืดยาว
บนเรื่องราวทุกข์ยากลำบากกาย
กางเกงปะตูดปอดเอวคอดกิ่ว
แบกความหิวแบกความทุกข์สุขสลาย
มีสุนัขเป็นเพื่อนข้างเรือนกาย
ประหนึ่งสายโลหิตที่ติดตาม
เมื่อยามเย็นเย็นแสงแห่งอาทิตย์
เริ่มชีวิตแบกฝันตะวันห่าม
หวังเพียงเสี้ยวเศษเรี่ยที่ตกลาม
คนมองข้ามโยนทิ้งกลิ้งกระเด็น
พลาสติกเศษขวดกระดาษแผ่น
กระโจนแล่นเข้าคว้าเมื่อตาเห็น
เศษขยะสำคัญมันจำเป็น
ความลำเค็ญคุ้ยคว้าอย่าชิงชัง
รกรุงรังรอบเข่งที่ดันเข็น
ที่มองเห็นมากมายคือความหวัง
มีชีวิตโดยขยะเป็นกำลัง
มีหิวมั่งอิ่มมั่งก็ยังดี
หวังเก็บกอบลอบเล็มแค่เต็มเข่ง
ใช่อวดเก่งท้ายขายศักดิ์ศรี
ชั่วชีวิตย่ำเดินบนเศษธุลี
ขอแค่มีชีวิตไม่ผิดคน
คนในเข่งเร่งหาคว้าเศษหวัง
ทุกก้าวยังมุ่งมั่นดั้นในหน
เพียงอิ่มท้องแบ่งกันหมากับคน
สู้และทนร่วมใจไปทุกยาม
เจียดเศษรักจากเสี้ยวร้ายให้เศษรัก
แบกทุกข์หนักหนไกลไม่นึกขาม
เก็บไปจนสิ้นแสงตะวันงาม
จนถึงยามแสงไฟในราตรี
เงียบและเหงาเปล่าเปลี่ยวทางเลี้ยวเลาะ
ใจบ่มเพาะเมล็ดหวังตั้งศักดิ์ศรี
บนเส้นทางหวังงอกงามบนความดี
ขอแค่มีใช่กอบโกยขโมยกิน
3 ธันวาคม 2545 14:19 น.
ส่องหล้า
เอื้ออบอุ่นอ้อมกอดของแผ่นดิน
รุ่งเรืองศิลป์ถิ่นไทยใสสุขสันต์
ใต้ร่มพระบารมี คีตราชัน
นับอนันต์วัฒนธรรม อำไพ
ใต้เบื้องบาทย่างก้าวเบื้องเท้าพ่อ
การเติบต่อสืบสานมาขานไข
ตามร่องรอยหยาดเหงื่อที่เอื้อไว้
ทักทอใยเติมแต่งแรงบันดาล
พลังใจกล้าหาญบันดาลให้
ศิลปะอำไพทุกสถาน
วัฒนธรรมนองเนืองรุ่งเรืองกาล
เคียงคู่บ้านคู่บุญพระบารมี
ด้วยมือปั้นลงลายเส้นสายศิลป์
มือพ่อจารแผ่นดินเป็นศักดิ์ศรี
ศิลปะธรรมเนียมประเพณี
วรรณกรรมกวีวัฒนา
แรงดลบันดาลใจไผทสยาม
ทั่วเขตคามเรืองรัฐจำรัสหล้า
วรรณกรรมรุ่งเรืองตลอดมา
คู่แผ่นดินคู่ฟ้าพระภูมินทร์
21 พฤศจิกายน 2545 16:36 น.
ส่องหล้า
ที่ในโพรงโยงใยใต้ทางด่วน
มีอีด้วนแม่หมามาอาศัย
หางมันกุดเกิดลูกน้อยเป็นกลอยใจ
นับจำนวนที่ได้สิบสองตัว
มันมุดเข้ามุดออกใต้โพรงผุ
ลูกกินจุหนักหนาน่าเวียนหัว
เต้าโตงเตงลูกติดตามใจสั่นรัว
กินไม่ทั่วต่างหานมขย่มกิน
มันคุ้ยค้นเศษทานอาหารเหลือ
หวังจุนเจือจารใจไม่ด้วนสิ้น
เพื่อลูกน้อยมีนมอุดมลิ้น
บนแผ่นดินได้ลืมตาฝ่าเส้นทาง
นอนกกลูกผูกคล้องในร่องโพรง
สายเลือดโยงเชื่อมใยแม้ไร้หาง
ทำหน้าที่พลีใจไม่ละวาง
เลียละเลียดหัวจดหางให้ลูกตน
คนเข้าใกล้ดุดันใจหาญกล้า
ป้องลูกน้อยห่วงหาไปทุกหน
ไม่กลัวใครใจกล้าฝ่าอดทน
วกเวียนวนแวะเวียนเพียรระวัง
บนเส้นทางถังขยะแลตลอด
อีด้วนดอดดั้นด้นเข้าค้นถัง
เสียงผู้คนอื้ออึงเขาตึงตัง
กองขยะล้มพังลงทาบดิน
เทศบาลวิ่งกึกตวัดก้าว
คว้ารวดเร็วเจ็บร้าวอีด้วนดิ้น
ครอบคลุมตัวดุจคล้ายหมายชีวิน
อีด้วนสิ้นแรงสู้ศัตรูพาล
เสียงระงมงุ่นง่านดูเงอะงะ
ลูกอีด้วนเปะปะในสถาน
ต่อนี้ไปไร้นมจะเจือจาน
ความเหน็บหนาวคืบคลานน่าหวาดกลัว
12 พฤศจิกายน 2545 12:24 น.
ส่องหล้า
หลับตาลงปลงใจให้ตั้งมั่น
รวมสติครบครันดังมั่นหมาย
เพื่อปลดปล่อยความทุกข์รอบรอบกาย
นับวันจะเลวร้ายลงทุกที
ภาพเด็กเล็กเยาวชนถึงคนเฒ่า
หลงมัวเมายาบ้า(ม้า)น่าบัดสี
ภาพสังคมจมทุกข์ท้นทวี
ลืมตาขึ้นอีกทีอนิจจัง
ท่องคาถาว่ามนต์แล้วพ่นสวด
แผ่เมตตาเป่าพรวดเพื่อความขลัง
หยุดพวกบ้าจี้คอหอยถอยจังงัง
เป่าอีกที่ให้หยุดยั้งสู่ทางดี
มาเถิดมาพ่อแม่ญาติพี่น้อง
ช่วยปะคับปะคองอย่าได้หนี
มาเป่าเสกมนต์ให้ขลังกันอีกที
เมื่อลูกหลานถูกย่ำยีอย่าดูดาย
ทำน้ำมนต์พ่นน้ำหมากปากพร่ำสอน
เอื้ออาทรร่วมช่วยด้วยใจหมาย
ทั้งเพื่อนบ้านปู่ย่าและตายาย
ช่วยกันดับเลวร้ายให้พ่ายพัง
เจ้าหน้าที่บ้านเมืองอย่าเคืองขัด
ต้องเป่ามนต์กำจัดให้เข้มขลัง
รัฐบาลผู้ปกครองเสริมพลัง
เป่าความหวังความจริงใจให้บ้านเมือง
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟส่องหล้า
หน้าส่วนตัว
988
