2 มีนาคม 2549 15:26 น.
ส่องหล้า
ประชาธิปไตยตั้ง
ระบอบรั้งสยามหน
ทแกล้วกล้าประชาชน
ผดุงชาติเผดิมชัย
เผด็จการมิกำแหง
ก็เรี่ยวแรงประชาไทย
ประกาสิตสถิตใน
วิเศษสิทธิประชาชน
เสาะร่างธรรมนูญนั้น
จะคัดสรรมิขัดสน
กระเดื่องเดชประชาชน
จะปลดเปลื้องผจญมาร
อนาคตจะสดใส
จะเกียงไกรและไพศาล
จะเกริกเกียรติเจริญกาล
นิยมกล้าขจรไกล
ทวีสุขจรุงศักดิ์
เมลืองลักษณ์วิจิตรใส
ประเทศนามกระเดื่องไกล
ก็ด้วยมือประชาชน
(ภุชงคประยาต)
26 ธันวาคม 2548 18:57 น.
ส่องหล้า
หาดทรายสวยทอดยาวสกาวหาด
งามพุดผาดผ่องโลกตะวันใส
ระรอกคลื่นกล่อมกล่าวปลุกเร้าใจ
เจ้าปูลมวิ่งไล่ไต่ลงรู....
สงบเงียบนิ่งในหัวใจสงบ
ท้องทะเลทวนทบการต่อสู้
คลื่นถาโถมถั่งทุกข์เข้าพรั่งพรู
ตราตรึงอยู่ลึกในใจปูลม
ดวงตาดำคมขำวามทรายสวย
ครั้งแผ่นดินล้มป่วยทุกข์เกินข่ม
ชีวิตหนึ่งรอดมากลางทุกข์ตรม
เหลือเพียงคลื่นห่อห่มหัวใจเธอ
อันดามันร้าวเจ็บกลางเหน็บหนาว
ช่วงเวลาปวดร้าวเศร้าเสมอ
แม้เพียงแค่ขวบวันผ่านพบเจอ
ใจยังเพ้อเจ็บเหงาเศร้าจิตใจ
ฝากนาวาพาใจไปโต้คลื่น
โล้ทะเลดึกดื่นกลางน้ำใส
จ้ำนาวาลำน้อยแล่นลอยไกล
ถ่วงทุกข์ของแผ่นดินไว้ใต้ทะเล
น้อมนำความอบอุ่นกระจ่างฟ้า
โยงตาวันเจิดจ้ามากล่อมเห่
ผูกตะวันผูกใจดั่งไกวเปล
อย่าเกเรคลื่นจงงามทุกยามไป
สองปูลมฝากรอยบนผืนทราย
ยังมุ่งหมายเติบกล้าใต้ฟ้าใส
ทั้งปูลมและปูลมสุขสมใจ
เล่นวิ่งไล่กลางหาดสะอาดตา....
2 ธันวาคม 2548 22:27 น.
ส่องหล้า
อบอุ่นแผ่นดินถิ่นพ่อ
อ้อมกอดเกิดก่อสุกใส
ตะวันส่องในหัวใจ
พ่อลูกเดินไต่บันไดตะวัน
จูงมือข้ามเมฆแหวกหมอก
ชี้บอกสู่ทางกว้างนั้น
พ่อลูกเดินข้ามตามกัน
ไปสู่ดวงตะวันไกล
เก็บอุ่นกรุ่นรักฝากโลก
กางแขนบินโบกสุกใส
แผ่อุ่นกรุ่นรักจากใจ
มอบให้พ่อลูกทุกคน
อบอุ่นอ้อมกอดพ่อลูก
พันผูกเชื่อมทางห่างหน
ยิ้มกว้างสุขล้ำฉ่ำล้น
ขี่คอวิ่งซนบนทาง
ซุกชนบนดินใต้ตะวัน
แบ่งปันสุขให้โลกกว้าง
ขี่หลังขี่ม้าขี่ช้าง
หัวเราะเหยาะย่างกลางตะวัน
เพราะพ่อรักลูกจึงผูกรัก
ทอถักโยงฟ้าผูกฟั่น
เป็นเกลียวเกี่ยวรักสัมพันธ์
อุ่นกอดพ่อนั้นมั่นคง....
21 กันยายน 2548 21:34 น.
ส่องหล้า
ดอกประดู่ร่วงหล่นลงหลั่งเลือด
ท่วมแผ่นถิ่นแดนเดือดที่ด้ามขวาน
ด้วยน้ำมืออมิตรเผด็จการ
ตั้งศาลเตี้ยประหารกลางแผ่นดิน
วันที่ไทยสูญเสียเสรีภาพ
เป็นแดนบาปมณฑลถูกปล้นสิ้น
สิทธิคนทนทุกข์ทุกชีวิน
ถูกกดขี่จนขาดวิ่นอุดมการณ์
คิดการฆ่าเช้าเย็นก็เข่นฆ่า
จิตชั่วช้ากล่อมคนปล้นประหาร
ทำปั่นป่วนกวนเมืองเขื่องระราน
เป่ากระหม่อมชาวบ้านประหารเมือง
อ้างบัญชาพระเจ้าอันศักดิ์สิทธิ์
นฤมิตชอบธรรมจนคับเขื่อง
ไม่กลัวบาปหยาบช้าระคายเคือง
เศร้าหมองเบื้องพระบาทพระศาสดา..
ดอกประดู่ร่วงหล่นชโลมเลือด
เสรีภาพแห้งเหือดเกินจะคว้า
มัดมือเท้าสูญสิทธ์ถูกปิดตา
แล้วทิ่มแทงทุบฆ่าสิ้นปราณี
สละชีพชีวินเพื่อถิ่นไท้
กลางหัวใจแผ่นดินเป็นศักดิ์ศรี
คุณธรรมบอบช้ำถูกย่ำยี
สันติธรรมจะต้องพลีด้วยเลือดใคร....
18 สิงหาคม 2548 22:21 น.
ส่องหล้า
มือน้อยน้อยมือหนึ่งฉุดดึงรัก
การทอถักสายใยหัวใจแม่
อุ้มตระกองกกกอดอุ่นดวงแด
เป็นรักแท้หวงรักประจักใจ
มือลูกน้อยจูงมั่นมือคุณแม่
หวาดระแวงเหลียวแลกลัวหลงไหล
ตาแวววาวมิเดียงสาต่อสิ่งใด
ช่างสดใสพิสุทธิ์วิมุติจินต์
มือหนึ่งนั้นโอบกอดคอคุณแม่
ซุกซนแท้มือเท้าเคล้าไม่สิ้น
ขึ้นเอวโอบ-กางแขนออกโผบิน
อุ่นชีวินอ้อมกอดยอดดวงแด
มือหนึ่งดึงมือแม่ขยับย่าง
ของทุกอย่างอยากได้มาซิแม่
โน่นไม่มีนี่ก็อยากเหลียวหลังแล
น้ำเหงื่อแปรเป็นของเล่นพะรุงพะรัง
มือหนึ่งนั้นเริ่มไกลเกินอ้อมกอด
เที่ยวเล็ดลอดเล่นเกมส์ไม่เหลียวหลัง
มือห่างมือก้าวเจ้าไกลเกินกำลัง
มือจะยั้งแม่จะยุดฉุดไม่ฟัง
แล้วมือแม่ถักทอใยอย่างเคว้งคว้าง
โลกแสนกว้างเกินอ้อมกอดจะโอบรั้ง
แม่และมือถือไม้เรียวเหนี่ยวกำลัง
ก่อนลูกพลั้งหลงใหลไปตาม...เกมส์
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟส่องหล้า
หน้าส่วนตัว
1372
