10 มกราคม 2548 12:25 น.
หนอนสายตายาว
เบื่อใจที่ มีแต่หลอก ให้ชอกช้ำ
เคยรู้สึก นึกระกำ...ระยำยิ่ง
นั่งทอดถอน ผ่อนหายใจ เจ็บในจินต์
วันนี้สิ้น สวาทกัน ฉันกับเธอ
กี่ครั้งแล้ว ที่อภัย ยิ้มให้ก่อน
ความกะล่อน สอนจนเจ็บ เหน็บเสมอ
สัญญาไว้ ไม่เคยเป็น เช่นที่เพ้อ
คำละเมอ เธอหมั่นพร่ำ ฉันจำทน
ไม่ปิดหรอก มือถือ คือเปิดไว้
โทรเมื่อไหร่ ไม่รับ นับพันหน
อยากโทรก็ เชิญได้ ฉันใจจน
แค่ไม่บ่น ให้เธอรู้ สู้เงียบงัน
ไม่ต้องมา รับทราบ กราบละนะ
ว่าฉันจะ เย็นหรือร้อน ห่อนหฤหรรษ์
กินอะไร ไปหนไหน กับใครกัน
ก็เรื่องฉัน มันข้องเกี่ยว คนเดียวเอง
ไม่คร่ำครวญ หวนไห้หรอก บอกไว้นี่
ถ้าหวังที่ มีน้ำตา ท่าจะเจ๊ง
น้ำตาเอย เคยไหลนั้น ฉันบรรเลง
เพื่อแก้เซ็ง ให้เธอเห็น...ฉัน...เล่นละคร
ไปให้...................ไกลไกลเลย
ไม่ต้องเผยโฉมหน้า มาสลอน
บอกตรงๆ ตัดใยใต้ใบบอน
อย่าหวังวอน อาวรณ์ว่า ฉันอาลัย....
6 มกราคม 2548 12:54 น.
หนอนสายตายาว
ต้องพรางรักหนักอกระทกขวัญ
ด้วยรักนั้นกลัวใครรู้ว่าชู้ชื่น
เก็บงำไว้แอบใฝ่ฝันทุกวันคืน
ไม่ขัดขืนฝืนข่มระทมจินต์
เรามั่นในรักจริง ยิ่งเพลินเพลิด
ไม่เตลิดเปิดอกรักผกผิน
อย่าให้ใคร รู้เข้า เขายลยิน
เราจะริน น้ำตา ขายหน้าใคร
ชื่นชีวิต คิดสักหน่อย ค่อยค่อยผ่อน
อย่าตัดรอน วอนสมัคร พรางรักใคร่
รู้ว่ารัก เราหวานจริง ยิ่งสิ่งใด
ขอดวงใจ เก็บชื่น วันรื่นรมย์
ขอให้รัก หนักแน่น เหมือนแผ่นผา
จดจำว่า เรารักกัน มั่นสุขสม
ไม่สิ้นรัก รสอื่น ไม่ชื่นชม
อย่าให้คม รักกรีดแด กลายแผลเป็น
5 มกราคม 2548 12:55 น.
หนอนสายตายาว
รักเอ๋ยรัก เคยหวัง ต้องพังสิ้น
เจ็บเพราะลิ้น ลมลวง ให้ห่วงหา
เธอบอกรัก ปักจิต แนบนิทรา
ทุกเวลา เสน่หา ไม่ราโรย
เราเคยหวัง ฝังสวาท ปรารถนา
ตรึงอุรา ซ่าจิตผ่อน อ่อนระโหย
เพียงลมปาก เป่าผ่านฉิว ละลิ่วโชย
น้ำตาโปรย ลงแทน วงแขนเธอ
เคยแอบอก อุ่นไอ ใต้จันทร์ส่อง
รำพึงก้อง ร้องรำพัน มั่นเสมอ
ทุกคืนค่ำ ฉ่ำระรื่น ชื่นละเมอ
วันนี้เพ้อ แต่ฉัน... เธอพลันไกล
โอ้..ศรรัก ปักทรวงลึก ให้นึกถึง
ครวญคะนึง ถึงสัญญา น้ำตาไหล
เหมือนสิ้นเสียง กล่อมเห่ หริ่งเรไร
เมื่อ....ดวงใจ เธอคืนคำ ....ทำไงดี.....
4 มกราคม 2548 12:38 น.
หนอนสายตายาว
เสียดายที่ รักเธอ เสมอมั่น
หวังสัมพันธ์ หมั่นเปรอปรน จนล้นเหลือ
เสียดายใจ เธอเค็ม ไม่แพ้เกลือ
ไม่เคยเผื่อ รักฉัน มั่นในเธอ
เสียแรงรัก เธอมาก ยากไถ่ถอน
เสียแรงวอน วาดหวังไว้ ให้เสมอ
เสียแรงรัก เสียแรงใคร่ ใฝ่ปรนเปรอ
เสียแรงเพ้อ ถึงกัน วันผ่านมา
ช้ำยิ่งนัก รักเอ๋ย เคยเผยพร่ำ
คำสาบาน ทุกถ้อย ด้อยคุณค่า
คำสัญญา ฝากกัน มันแรมรา
ไม่นำพา สนใจ ใฝ่หากัน
ลืมภิรมย์ สมสู่ เคล้าคู่สอง
ลืมโสมส่อง ผ่องฟ้า ว่าสุขสันต์
ลืมชื่นชู้ คู่ครอง ตรองสัมพันธ์
ลืมว่าชั่ว นิจนิรันดร์ ฉันรักเธอ....
27 ธันวาคม 2547 13:14 น.
หนอนสายตายาว
ที่รัก....
จงประจักษ์ รักแล้ว ไม่แคล้วเคลื่อน
ฉันรักเธอ เสมอใจ ไม่มีเลือน
ใครจะเบือน บิดไป...ฉันไม่แคร์
ที่รัก...
จงประจักษ์ รักเธอ เสมอแข
รักท่วมท้น ล้นทรวง ทั้งดวงแด
ยอมเป็นแม้ ทาษรัก ปักชีวา
ที่รัก...
จงประจักษ์ รักเธอ เสมอหนา
จะเป็นเทียน ที่เผาไส้...ให้แก้วตา
ส่องอุรา ด้วยแสง ที่แรงจริง
ที่รัก....
จงประจักษ์ รักเธอ เสมอยิ่ง
แม้ทุกข์ย้ำ กล้ำกราย ไม่ประวิง
เป็นทุกสิ่ง ที่จะป้อง...คุ้มครองเธอ
หน้าส่วนตัว
734
