27 พฤศจิกายน 2553 09:43 น.

เพราะพ่อเหนื่อยหนักหนามามากแล้ว

หนูสน

images?q=tbn:ANd9GcRtAWuvJD0lVRBECOA1yMG

พ่อทำงาน เพื่อบ้าน ไม่มีบ่น
หลายสิบปี พ่อทน สรรค์สร้างไว้
ปูฐานมั่น เพื่อลูก ก้าวต่อไป
เหงื่อรินไหล พ่อทำ ให้ย้ำเตือน

เพราะพ่อเหนื่อย หนักหนา มามากแล้ว
คงไม่แคล้ว ต้องพัก ประจักษ์เหมือน
พ่อยึดมั่น ความดี มิลืมเลือน
ไม่แชเชือน เพื่อพ่อ ขอทำดี 				
16 พฤศจิกายน 2553 11:32 น.

:::อำลา โลกออนไลน์:::

หนูสน

images?q=tbn:ANd9GcQ836e2n2gRdkC2QhFsurI            
จำจากจรเมืองนครศิวิไลซ์
มุ่งหน้าสุ่บูรพาฟ้ากว้างใหญ่		     
เปลี่ยนมุมใหม่ในชิวิตลิขิตตน

กล่าวอำลาหมู่มวลมิตรให้คิดถึง	         
หวนคะนึงถึงความหลังครั้งน่าสน
ร้อยเรื่องราวพันความรู้หมืนผู้คน	     
บันทึกบนความทรงจำย้ำเตือนมา

ยังจำได้มีมิตรหนึ่งพึงรู้จัก		         
จึงตระหนักนำเรียนรู้ดูคุณค่า
เชิญชวนนักกวีน้อยด้อยวิชา		     
แล้วนำพาสู่บ้านกลอนกวีไทย

พบปะกับครูกลอนสอนความรู้		     
แนวทางปูดูเหมาะสมสังคมใหม่
ตื่นตะลึงปะทึ่งโปะโลกออนไลน์	     
เปิดโลกทรรศน์กว้างไกลให้ตื่นตา

ความคิดเห็นเป็นเช่นนี้เป็นเช่นนั้น	     
กลอนประชันประลองภูมิกันถ้วนหน้า
มิตรภาพก่อกำเนิดเกิดขึ้นมา		     
ใช่มายาสัมผัสได้ในบ้านนี้

ด้วยเทคโนโลยีอันทันสมัย		     
เอื้อนเอ่ยโอภาปราศรัยได้ทุกที่
แม้นไกลห่างร้อยพันหมื่นเท่าทวี	     
เพียงเศษเสี้ยววินาทีได้พบพาน

จากน้ำหมึกจารึกลงบนกระดาษ	     
ความคิดถึงแม้นมาดมีมหาศาล
หลากถ้อยคำพรรณนายากจดจาร 	     
พับประสานแสตมป์ติดคิดส่งไกล

ส่งสารเสียงสื่อถึงกันในวันหนึ่ง		     
โทรศัพท์คือที่พึ่งสมัยใหม่
ดังภาพฝันบันดาลใจเชื่อมใจ		     
แม้นห่างไกลได้พูดคุยเหมือนเคียงกัน

เป็นมิติมายาลวงหรือไรเล่า		     
โลกใบเก่าต่างใบใหม่ช่างน่าขัน
โลกออนไลน์ได้เรียนรู้ร่วมแบ่งปัน	     
หรือแข่งขันชิงเด่นดีอวดวิชา

อยากตะลุยโลกกว้างผ่านอินเทอร์เน็ต	     
แม้ไม่เก็ทแต่ต้องฝึกและค้นคว้า
ปากเป็นเอกโบราณย้ำเตือนวาจา	     
ใช้ภาษาถูกต้องครรลองมี

ตามให้ทันมีให้รู้อย่างใครเขา		     
เฟสบุ๊คเราเอาอย่างบ้างทางวิถี
ได้พบปะพูดคุยมิตรไมตรี		     
รูปภาพมีโชว์หราให้ฮาครืน

ทั้งฮอทเมล์อีกจีเมล์สมัครไว้		     
มีอีเมล์จดหมายไวไม่ขัดขืน
เร็วฉับไวไม่เชื่องช้ำให้กล้ำกลืน	       
ติดต่องานไหลลื่นจำขึ้นใจ

เปิดบ้านโน้นโผล่เว็บนี้มีทีท่า     
แสนสนุกเริงร่าสมสดใส
ไทยโพเอ็มบ้านกลอนกวีไทย		     
ได้ออนไลน์พบปะภาษากวี

อีกสังคมใหญ่ใหญ่ได้รู้จัก		     
ล้วนตระหนักได้เรียนรู้อีกแล้วนี่
ใช้วิจารณปัญญาถ้อยพาที		     
ล้านยินดีเว็บพันทิปโลกออนไลน์

ด้วยใจรักอักษรศิลป์และภาพวาด	     
อีกภาพถ่ายโปสการ์ดสีสดใส
สื่อส่งถึงมวลมิตรเพลิดเพลินใจ		    
แสนยินดีได้มิตรใหม่ให้ไมตรี

อีกชุมชนเบอห้าที่บ้าเห่อ		     
เฝ้าพร่ำเพ้อมากมายในช่วงนี้
คือดูหนังแล้วเกิดความรู้สึกดี		     
“สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก”ชักนำใจ

เกิดเป็นบ้านรวมพลคนรักหนัง		     
เล่าให้ฟังดูมากรอบตอบถามได้
อินกับธีมของหนังแรงบันดาลใจ	      
เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ได้พึ่งพา

การใช้สารสื่อสรรค์ทันสมัย		     
เกิดประโยชน์กับกายใจมากคุณค่า
ต้องเลือกเฟ้นแสนความรู้ล้านวิชา	     
เปิดปัญญาก้าวไกลในชีวี	

เพื่อสนองตอบความต้องการของมุนษย์	     
ไม่มีที่สินสุดแนววิถี
ช่างประดิษฐ์คิดค้นล้นปฐพี		     
สนองโลกียวิสัยในอัตตา

ห่างซีกโลกชิดใกล้ใช้อินเทอร์เน็ต	     
เปิดเว็บแคมแชทเฟสบุ๊คได้พบหน้า
หายคิดถึงง่ายดายชื่นอุรา		     
ตามองตาส่งเสียงไปได้ยินดี

แต่ความคิดเสี้ยวหนึ่งนั้นตรงข้าม	     
อีกนิยามทำให้ห่างอย่างหลีกหนี
ไม่ถนอมความคิดถึงที่พึงมี		     
รู้สึกดีเลือนรางจางหายไป

อนิจจังวัตสังขารา			     
เหล่านกกาอาศัยต้นไม้ใหญ่
ป้องลมแดดเงาฝนพึ่งร่มใบ		   
ถึงคราล้มไร้ไม้ใหญ่ให้พึ่งพา

เหล่านกกาจำจากจรผลัดถิ่น		     
ออกโบยบินสู่โลกกว้างกลางเวหา
ต้นไม้ใหม่เพิ่งตั้งต้นบูรพา		     
แผ่กิ่งก้านสาขาน่าสนใจ

มาวันนี้มาลงหลัก ณ สถาน		     
แม้มิใช่ถิ่นกันดารแต่แปลกใหม่
จำต้องห่างวางละโลกออนไลน์		
โลกความจริงที่กว้างใหญ่ได้เผชิญ

ต้องเรียนรู้จดจำทำชีวิต		     
แต่ไม่คิดลาร้างทำห่างเหิน
เพราะชีวิตยังคงต้องก้าวเดิน		     
มิลาเพลินจะหวนกลับขอสัญญา

จากเด็กกวีตัวน้อยด้อยความรู้		     
ขอบคุณครูแนะแนวทางการศึกษา
ขอบคุณมิตรภาพอันตรึงตรา		     
ก่อนอำลาเล่าเรื่องเป็นเช่นนี้เอย..				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนูสน
Lovings  หนูสน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนูสน
Lovings  หนูสน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนูสน
Lovings  หนูสน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหนูสน