26 เมษายน 2553 20:59 น.
หนูสน
ชายสามเกลอหัวแข็งแม่เล่าไว้
พากันไปลักของขโมยเขา
เดินย่องย่องเยื้องย่างอย่างเบาเบา
ลัดเลาะเอาแนวไม้ในสวนนี้
ไอ้แก้วกล้าอวดเก่งเบ่งนำทาง
เห็นหมวกวางหยิบใส่ไวเร็วรี่
แล้วหวนกลับหาเพื่อนในทันที
เพื่อนวิ่งหนีนึกพ้องเจ้าของมา
แก้วเห็นเกลอโกยอ้าวรีบก้าวตาม
จันทร์คำเพื่อนผลีผลามไม่รอข้า
วิ่งจนเหนื่อยหยุดพักอย่างอ่อนล้า
อ้าวไอ้บ้านึกว่าเจ้าของไง
จันทร์โอดครวญชวนเกลอเพ้อท้องหิว
คำพาเดินตัวปลิวหาข้าวใส่
เจอะกระต๊อบแม่เฒ่าน่าไว้ใจ
รีบเข้าไปประสงค์คงสมหวัง
แม่เฒ่าจ๋าพวกข้าขอพิงพึ่ง
ข้าวกำหนึ่งแบ่งปันกันสักครั้ง
ขอแค่นิดเพียงหน่อยพอประทัง
แม่เฒ่าฟังสงสารน่าเห็นใจ
เมตตาของคนชราอย่างแม่เฒ่า
ข้าจะเอาใบตองมาห่อให้
ลูกนั่งพักรอข้าอย่างเบาใจ
มิช้าไวจะได้เผื่อแผ่กัน
แม่เฒ่าไปลับตาเจ้าสามเกลอ
แก้วเสนอคิดอ่านอย่างหุนหัน
กลัวได้ข้าวน้อยนิดมิแบ่งปัน
คว้าข้าวพลันก้อนใหญ่ใส่หัวไว้
มีหมวกปิดบังไว้ใช่ใครรู้
ข้าวร้อนร้อนนิ่งอยู่บนหัวใส
จะคืนกลับที่เดิมก็มิได้
ใบตองใหญ่แม่เฒ่าเดินเข้ามา
เห็นแก้วเหงื่อไหลโทรมน่าสงสาร
หิวอาหารใช่ไหมหล่ะลูกจ๋า
ดูซิน้ำตาไหลเลอะหน้าตา
มาซิมาเติมข้าวให้มากไป
น่าสงสารหรือมันน่าสมเพช
โลภเป็นเหตุเดือดร้อนทนไม่ไหว
ข้าวก้อนโตแม่เฒ่าได้ให้ไว้
อีกก้อนใหญ่ขโมยของเขามา
จำสำเนียงน้ำเสียงที่แม่เล่า
ของคนอื่นอย่าเอานะลูกจ๋า
ผิดซึ่งศีลธรรมย้ำทุกครา
เรื่องเล่ายามนิทราลาหลับใหล
สองพี่น้องตระกองกอดแม่จ๋า
สองแขนขากวัดเกี่ยวเลี้ยวรัดไว้
คนละข้างต่างหมอนนอนหลับไป
อบอุ่นกายสบายใจทุกค่ำคืน
***นิทานก่อนนอนของแม่ ถ้าจะให้สนุกต้องให้แม่เล่า ^o^ หนูสนนำเรื่องราวมาร้อยเรียงเป็นบทกลอนอาจไม่ได้อรรถรสเท่าที่ควร ต้องขออภัย ด้วยนะเจ้าคะ
ตั้งแต่เด็ก สองพี่น้อง(แย่งกัน)นอนกอดแม่คนละข้าง แม่นอนกลาง และต้องนอนหงาย ห้ามหันหน้าไปด้านใดด้านหนึ่ง (ลูกจะว่าลำเอียง) แม่จะต้องเล่านิทานที่สอดแทรกคำสอนให้ฟังก่อนนอนเสมอๆ (ติดตามเรื่องราวจากเรื่องสั้น เรื่องเล่าก่อนนอน นะคะ)
24 เมษายน 2553 07:35 น.
หนูสน
แม่ร้องปลุกเจื้อยแจ้วแว่วเสียงอยู่
นอนคุดคู้มุดผ้าห่มผืนใหญ่
เสียงเพลงปลุกของแม่พาตกใจ
ตื่นจากฝันเร็วไวในทันที
ตื่นเถิดควายไทย อย่าหลับใหลลุ่มหลง
ชาติจะเรืองดำรง ก็เพราะควายทั้งหลาย
ถ้ามัวหลับมัวหลง เราก็คงมลาย
เราต้องเร่งขวนขวาย ตื่นเถิดควายไทย
กระเด้งตัวจากเตียงกลัวเพลี่ยงพล้ำ
เสียงแม่ย้ำควายไทยสองน้องพี่
รีบลุกจากเตียงนอนขมันขมี
รวดเร็วรี่เตรียมพร้อมก่อนไปเรียน
ด้วยเป็นเด็กเล็กอยู่ไร้เดียงสา
จึงหลงคำมารดาพาเฉวียน
ไม่ฉงนคำขานพาวกเวียน
ควายไปเรียนแม่ร้องปลุกหรือไร
วันเวลานำพาได้เรียนรู้
นอนคุดคู้เช่นเคยไม่ไปไหน
แม่ย้ำควายตื่นเถิดไม่ใส่ใจ
หลับต่อไปถ้าตื่นได้ก็เป็นควายนะซิค่ะ...แม่!
:::แม่จะตอบว่า อ้าว! เพิ่งรู้ตัวเหรอ...555++
4 เมษายน 2553 17:00 น.
หนูสน
หนึ่ง***เวลาว่าง เปิดเพลงฟัง นั่งยิ้มแฉ่ง
ตะวันแดง ฉายแสงกล้า กว่าวันไหน
ลมพัดโบก นกโบยบิน หากินไกล
ร่มเงาไม้ กรุ่นไอดิน กลิ่นอบอวล
สอง***คิดลองมือ ฝึกปรือแน่ แก้ง่วงหิว
เดินตัวปลิว คว้าตำรา มาเปิดด่วน
ทั้งอร่อย ทำก็ง่าย ไม่เรรวน
เป็นขนม ดอกลำดวน ชวนโสภา
สาม***ตู้เก็บของ หลากเฉดสี มีถุงแป้ง
หยิบมาแบ่ง เป็นส่วนสัด พักคอยท่า
น้ำมันพืช ถ้วยตวงตัก พักอีกครา
แล้วเดินหา ถ้วยใบใหม่ ใส่น้ำตาล
สี่***ตู้ในครัว สีฟ้าสด มดไม่ขึ้น
ข้างกล่องปืน ท่านตา ตะกร้าสาน
ตะแกรงเขียว สีอ่อนอ่อน ร่อนน้ำตาล
ไอซิ่งหวาน เม็ดละเอียด ละเมียดละไม
ห้า***แป้งน้ำตาล คนผสาน ตามสัดส่วน
น้ำมันพืช สีเหลืองนวล เทใส่ได้
นวดเข้ากัน ไม่เหลวเละ แฉะเกินไป
พักวางไว้ เตรียมปั้นก้อน ก่อนเข้าเตา
หก***เปิดเตาอบ ความร้อนใช้ ให้เหมาะสม
ปั้นแป้งกลม ผ่าสี่ส่วน ทวนสูตรเขา
สามซีกแปะ ติดเป็นกลีบ อย่างมือเบา
ไม่ลืมเอา แป้งลูกเล็ก ติดกลางใจ
เจ็ด***วางขนม เรียงถาด เตรียมจัดรบ
เข้าเตาอบ ตามเวลา หานานไม่
ได้ขนม กลีบลำดวน หวานชื่นใจ
จุดเทียบอบ คว่ำครอบไว้ ให้หอมดี
แปด***....................................
****ปกติ ตามตำรา ครูเคยสอน
****แต่งบทกลอน กี่บทคู่ ดูเอาไว้
****มาวันนี้ แต่งเพียงเจ็ด เอน็จใจ
****วานขานไข แต่งเติมได้ ให้ดูดี
หน้าส่วนตัว
1553
ตอนที่ 1 
