2 กุมภาพันธ์ 2553 22:17 น.
หลี่เหม่ยจิน
เพราะชีวิตมี 2 ด้าน ฉันจึงจำเป็นต้องเห็นทั้ง ด้านมืดและสว่างของเธอ...
....หากเราสองคือธาตุหยินและธาตุหยาง
เธอคือหยินอ่อนโยนพิสุทธิ์ใส
ฉันคือหยางเด็ดเดี่ยวกล้าที่ใจ
สองสิ่งไซร้สมดุลใจสมดุลธรรม
หยินและหยางไม่ข้ามพ้นโลกุตระ
เวียนวัฏฏะทวิลักษณ์เหตุทุกขา
หากจิตหนึ่งข้ามไปสู่สุญญตา
อีกจิตหนึ่งตัดมายาสู่สุขาวดี
ฉันและเธอเดินโคจรจักรวาลภพ
ได้ประสบพบเจอแล้วหลีกลี้
เธอบวชพระฉันนั้นก็บวชชี(พราหมณ์)
พบสิ่งดีช่วยกันประกาศธรรม
เธอเล่าเรียนวัชรเฉทิกสูตร
อีกพระสูตรมหายานปรัชญาล้ำ
ฉันฝึกฝนหินยานเรียนอภิธรรม
เพื่อน้อมนำ " ปฏิจจสมุปบาท " เข้าใจตน
หากชีวิตมีฟ้าดินคอยลิขิต
ช่วยดลจิตเราสองคนประสบผล
ฉันและเธอมีอัตตาเป็นของตน
ต่างฝึกฝนเพื่อค้นหาทางตนเอง
อาจเป็นแค่การเดินทางบนเส้นขนาน
อีกไม่นานหากชะตาไม่ข่มเหง
อธิษฐานสวดมนต์เป็นเสียงเพลง
กังสดาลบรรเลงเธอยินพลัน
เธอเรียนรู้พระธรรมชี้นำสุข
ฉันเรียนรู้ฝ่ายทุกข์เพื่อดับขันธ์
หากเส้นทางสองเราบรรจบกัน
สู่นิรันดร์แดนนิพพานที่หมายปอง
29 มกราคม 2553 23:56 น.
หลี่เหม่ยจิน
ใกล้เทศกาลตรุษจีนอีกแล้วหนา
ไหว้เทพา ไฉ่ซิงเอี้ย โชคลาภเสกสรรค์
ไหว้ปีชง ในปีขาล เสริมบุญนั้น
ขาลชงกัน มะเส็ง อีก วอก กุน
ตรุษจีนในปีนี้ตรง..วาเลนไทน์
คริสต์นั้นให้ มอบความรัก เครื่องเกื้อหนุน
เมตตาธรรมต่อเพื่อนมนุษย์ช่วยค้ำจุน
โลกสมดุล ตรุษจีนไซร้ให้รักกัน
สีชมพูหวานกุหลาบรักสดชื่น
ตรุษจีนหมื่นสีแดงแรงสุขสันต์
ขาลเหลืองทองผ่องอำไพทุกคืนวัน
ชมพู-แดง-เหลืองนั้น รักกันจริง
ไม่มีแบ่ง สีอีกแล้ว จะได้ไหม
ทุกคนไซร้มีหัวใจรักชาติยิ่ง
เลิกแบ่งสีแบ่งพรรคไม่ช่วงชิง
ในทุกสิ่งดำเนินการสมานสามัคคี
วาเลนไทน์ ตรุษจีน ปีขาลทอง
ขอปรองดองสมานฉันท์ในวันนี้
วันเริ่มต้นแห่งความรักความภักดี
ถวายเป็น...ความดี...องค์ภูมินทร์
ไทยทุกคนมีหัวใจสีชมพู
หน้าที่รู้ รักสงบ ทุกผู้สิ้น
ตั้งปณิธาน มั่นไว้ ในดวงจินต์
ตราบชีพสิ้น ขอสนองคุณแผ่นดิน
29 มกราคม 2553 23:07 น.
หลี่เหม่ยจิน
เมื่อหัวค่ำกลับมาจากที่ทำงาน
มองน่านฟ้าเห็นจันทราแสงสลัว
แต่ดวงเด่นเห็นชัดพรุ่งนี้ชัวร์...
วันพระใหญ่ต้องเตรียมตัวปฏิบัติธรรม
เตรียมจัดแจงซื้อดอกไม้ถวายพระ
กล้วยไม้นะดอกบัวขาวดาวเรืองล้ำ
กุหลาบร้อยสร้อยดอกรักถนัดทำ
พรุ่งนี้นำบูชาธรรมชื่นฉ่ำใจ
ทุกวันพระได้เข้าวัดไปสวดมนต์
จิตใจดลกราบพระพุทธเมตตาไซร้
ขอหมายพึ่งพระรัตนตรัย
เป็นที่พึ่งตลอดไปตลอดปี
29 มกราคม 2553 21:56 น.
หลี่เหม่ยจิน
สิ่งที่เห็น เป็นเพียงแค่...ภาพลวงตา
คือมายาลวงหลอกไม่ว่างเว้น
หากจิตหนึ่ง...ข้ามสู่สุญญตาเซน
ความชัดเจนคงปรากฏสู่สายตา
เหมือนดั่งเช่นเส้นผมบังภูเขา
ใจของเราฝักใฝ่ในตัณหา
หากเข้าใจกฎอิทัปปัจยตา
เกิดปัญญา สิ้นอวิชชา ดับทุกข์คลาย
คงข้ามพ้น สภาวะทวิลักษณ์
สุข-ทุกข์ จัก ไม่ยินดีหรือยินร้าย
แล้วย่อมทราบ เห็นเส้นทางแห่งจุดหมาย
นิพพานได้ ไร้ธุรี ที่สุขเย็น
24 มกราคม 2553 21:13 น.
หลี่เหม่ยจิน
หากจะวัดใจเธอยากหยั่งถึง
ลึกไม่ถึงก้นบึ้งที่ค้นหา
ใจเธอนี้ยากหยั่งดั่งกลอนกล่าว
ใจปวดร้าวเพราะถลำตามไปวัด
ไม่นึกว่าใจเธอนิ่งไหลลึก
ติดผนึกข้าศึกบ่วงร้อยรัด
บ่วงเสน่หาติดแล้วยากสลัด
คลายกำหนัดไม่ถนัดตัดมายา
ใช้อาวุธวัชรปรัญาปารมิตาสูตร
อ่านพระสูตรฝึกจิต...ให้แข็งกล้า
จะได้เห็น...เพียงเธอแค่มายา
เกิดปัญญาจึงกล้าตัด..ใจจากเธอ
หน้าส่วนตัว
2546
