24 ธันวาคม 2560 16:08 น.
อ.วรศิลป์
ค่ำนี้มีพระพรเทพนิกรร้องขับขาน
สรรเสริญพระภูบาล
องค์กุมารในรางหญ้า
ค่ำนี้มีพระพร
เทพนิกรร้องโมทนา
ครืนครั่นลั่นนภา
แจ้งปรีดาแก่สากล
กุมารน้อยประสูติมา
เพื่อโลกาได้รอดพ้น
พระทรงอุทิศตน
เพื่อผองชนพ้นบ่วงมาร
ค่ำนี้มีพระพร
เทพนิกรยังขับขาน
พระเยซูกุมาร
องค์ท่อธารการคืนดี
สุขสันต์วันคริสต์มาส
ข่าวดีประกาศทุกถิ่นที่
ขอให้ค่ำคืนนี้
นำยินดีนิรันดร์เทอญ
13 ธันวาคม 2560 15:52 น.
อ.วรศิลป์
นกตัวหนึ่ง มีเป้าหมาย ที่ปลายฟ้า
สองปีกกล้า พาบินไกล เพื่อไปถึง
แม้บางคราว ท้องฟ้า น่าสะพรึง
ยังตะบึง ตะบี้ตะบัน บากบั่นไป
นกตัวหนึ่ง มีเป้าหมาย ไกลบนฟ้า
สองปีกกล้า พาทะยาน ไม่หวั่นไหว
เป้าหมายสูง จึงต้องพุ่ง เพื่อมุ่งไป
ทุ่มแรงกาย แรงใจ ไม่คร้ามกลัว
นกตัวหนึ่ง ชอบชีวิต ที่เรียบง่าย
ไม่วุ่นวาย ตะเกียกตะกาย ให้ปวดหัว
อยู่กับดิน ถิ่นยอดไม้ ใกล้ใกล้ตัว
สร้างครอบครัว สุขสันต์ อันพอใจ
พิจารณา นกสามตัว ที่กล่าวถึง
ถ้าตัวฉัน คือตัวหนึ่ง คือตัวไหน
ทะเยอทะยาน สูงที่สุด หรือแสนไกล
หรือพอใจ ความเรียบง่าย ธรรมดา
ชีวิตนก ชีวิตเรา ก็เท่านี้
ต่างวิถี แต่ชีวี ล้วนมีค่า
ทุกเป้าหมาย ทุกวิธี ที่กล่าวมา
อยู่ที่ว่า จะเลือกใช้ อย่างไรเอย
7 ธันวาคม 2560 13:35 น.
อ.วรศิลป์
จำดีกว่าจด
แต่ถ้าจำไม่หมด จดดีกว่าจำ
นี่คือหนึ่งในหลายถ้อยคำ
ที่เตือนย้ำให้ศิษย์จำและทำตาม
ไม่รู้ที่มาของคำนี้
ไม่รู้ที่จะสอบถาม
แต่สาระของเนื้อความ
ช่างงดงามและกินใจ
การจำดีกว่าการจด
แต่ถ้าจำไม่หมด การจดช่วยได้
การจดมีประโยชน์มากมาย
ฝึกฝนเอาไว้ โตไปได้ใช้แน่นอน
การจดบันทึกนั้นดี
อย่างเช่นไดอารี่มีมาก่อน
จดไว้ได้ใช้ทบทวนย้อน
เรื่องราวครั้งก่อนผ่านมา
ฝึกตนเป็นคนช่างจด
อย่าคร้านการจดเลยหนา
ประโยชน์การจดนับคณา
ข้ามผ่านเวลาได้ช้านาน
2 ธันวาคม 2560 14:44 น.
อ.วรศิลป์
แต่ละวัน ของชีวิต
ถูกลิขิต ให้พบพาน
ทั้งความทุกข์ ทรมาน
และชื่นบาน ปนกันไป
แต่ละวัน ของชีวิต
ตรองสักนิด เริ่มวันใหม่
บอกกับตัว กับหัวใจ
ก้าวต่อไป ไม่ต้องกลัว
มีวันฟ้า ใสกระจ่าง
ต้องมีบ้าง ฟ้ามืดสลัว
หากวันใด ใจสั่นรัว
อย่าตื่นกลัว ก้าวต่อไป
ทุกทุกอย่าง ย่อมเลยผ่าน
เหมือนวันวาน กับวันใหม่
ขอแค่เพียง เข้มแข็งไว้
ดีหรือร้าย ผ่านไปเอง
1 ธันวาคม 2560 15:38 น.
อ.วรศิลป์
ทฤษฎี มากมาย ได้เรียนรู้
ไหนเลย จะสู้ ปฏิบัติ
ทฤษฎี จะเห็น เด่นชัด
เมื่อได้ ปฏิบัติ จริงจริง
เรียนรู้ สูตรทำ ขนม
อบรม แค่เพียง บางสิ่ง
ไหนเลย จะสู้ ทำจริง
หนูหนู ชายหญิง จำใส่ใจ
ร่ำเรียน จนจบ ปริญญา
อย่าหลง ตนว่า ข้าใหญ่
อย่าทะนง ว่าแน่ กว่าใคร
เหตุเพราะ ที่ได้ ปริญญา
ชีวิต ของเรา ทุกวันนี้
คิดดู ให้ดี เถิดหนา
พ่อแม่ อุ้มชู เรามา
ท่่านใช้ ปริญญา หรือไร
แท้จริง ท่านใช้ ความรัก
ฟูมฟัก เรามา จนใหญ่
ไม่ใช้ ปริญญา สักใบ
ใช้เพียง หัวใจ ดวงเดียว
เมื่อเจ้า จบการ ศึกษา
โปรดหัน กลับมา แลเหลียว
อย่าปล่อย พ่อแม่ ดายเดียว
โดดเดี่ยว กันตาม ลำพัง
พ่อม่ หวังได้ พึ่งพา
ยามเฒ่า ชรา ใกล้ฝั่ง
เจ็บไข้ หวังได้ ฝากฝัง
ลูกคือ ความหวัง พลังใจ
ความรู้ มากมาย ที่ได้รู้
พ่อแม่ คือครู ผู้ยิ่งใหญ่
แม้ไร้ ปริญญา น่าภูมิใจ
แต่ยิ่งใหญ่ ด้วยใจ ให้ลูกยา
ร่ำเรียน จบสูง แค่ไหน
ปริญญา กี่ใบ ก็ไร้ค่า
หากไร้ กตัญญู กตเวทิตา
บิดา มารดา ของตนเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1391
