8 พฤษภาคม 2560 16:25 น.
อ.วรศิลป์
มาลัย ขายตาม สี่แยก
ไม่แปลก สำหรับ คนไทย
เห็นมา แต่ไหน แต่ไร
ใครใคร ต่างก็ คุ้นเคย
แต่นัก ท่องเที่ยว เข้ามา
แปลกหู แปลกตา เกินเอ่ย
เมืองไทย ช่างแสน เสบย
ขายได้ เฉยเลย กลางถนน
วิถี ชีวิต แตกต่าง
เข้าใจ กันบ้าง คนจน
ดิ้นรน กระเสือก กระสน
ความจน ไม่ปรา นีใคร
ดอกไม้ ที่ถูก เรียงร้อย
ในมือ ถือห้อย เดินไป
เห็นใจ กันหน่อย ได้ไหม
ควักตังค์ ซื้อไว้ สักพวง
7 พฤษภาคม 2560 14:17 น.
อ.วรศิลป์
ทุกคนมีแอกบนบ่า
ทุกคนมีชฎาบนหัว
ทุกคนมีงานของตัว
ทุกคนดีชั่วต่างกัน
บางคนก็ดีแสนดี
บางคนมากมีความขยัน
บางคนทุกข์ยากบากบั่น
บางคนชอบฝันลมลม
ชีวิตจะเป็นเช่นไร
ยากไร้หรือว่าสุขสม
ขอเพียงใจไม่หมองตรม
ชีพคงสุขสมสักวัน
6 พฤษภาคม 2560 09:22 น.
อ.วรศิลป์
เรามาตัวเปล่า
ไม่ได้เอาอะไรมา
มีเพียงกายา
เนื้อหนังมังสาเท่านั้น
วาระสุดท้าย
ก็ไปตัวเปล่าเช่นกัน
เหลือเพียงเรื่องเล่าขาน
ไม่นานคนก็ลืม
5 พฤษภาคม 2560 16:41 น.
อ.วรศิลป์
เริ่มชีวิตคู่สวยงาม
เมื่อยามแรกรักผูกพัน
สองคนร่วมคิดร่วมฝัน
เธอฉันรักมั่นตลอดไป
บางครั้งพ่อแม่ทัดทาน
ดูกันนานนานดีไหม
ลูกร้กตอบไม่เป็นไร
สองใจรักกันมั่นคง
ครอบครัวสร้างได้ไม่นาน
คำหวานอันชวนใหลหลง
ได้ยินบ่อยบ่อยค่อยลดลง
ซื่อตรงกลับแปรเปลี่ยนไป
คำพ่อคำแม่เคยทัดทาน
ดูกันนานนานดีไหม
บัดนี้ซึ้งอยู่แก่ใจ
ชีวิตคู่ไซร้ไม่ง่ายเลย
5 พฤษภาคม 2560 11:24 น.
อ.วรศิลป์
เครื่องบิน ลำใหญ่
ยามลอยไกล อยู่กลางฟ้า
เกือบลับหาย จากสายตา
ลำมหึมา เห็นนิดเดียว
ระยะไกล ระยะใกล้
ผลมากมาย ยามแลเหลียว
สิ่งใหญ่ อยู่ไกล เห็นนิดเดียว
เล็กเพียงเสี้ยว แต่อยู่ใกล้ กลับใหญ่เกิน
ก่อนตัดสิน อะไร คิดให้ดี
ตรองถ้วนถี่ อย่ามอง เพียงผิวเผิน
ระยะใกล้ ระยะใกล ที่มากเกิน
หากหลงเพลิน ประมาท อาจพลาดเอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1106
