20 พฤษภาคม 2545 22:48 น.
อังโกะ จัง
การศึกษา ปูรากฐาน วางแถวคิด
แนะถูกผิด พัฒนาคน พัฒนาชาติ
เรียนให้รู้ มีปัญญา ชาญฉลาด
แต่อย่าขาด ความเฉลียว รู้เท่าทัน
เรียนให้รู้ ดูให้แจ้ง แจงละเอียด
อย่าขี้เกียจ พากเพียร เรียนขยัน
วิเคราะห์ศาสตร์ วิสัยทัศน์ ต้องตามทัน
เพราะโลกนั้น หมุนไป ทุกๆวัน
เปิดเทอมใหม่ ใช้หลัก สุ จิ ปุ ลิ
ศีล สมาธิ ปัญญา เกิด หาก ขยัน
หมั่นเล่าเรียน เพียร ศึกษา ทุกๆวัน
ทำได้เช่นนั้น......ปัญญาเกิด เลิก เขลา เอย
18 พฤษภาคม 2545 22:36 น.
อังโกะ จัง
ใจดวงนี้ เหมือนแก้วร้าว รอวันแตก
เหมือนดินแยกแตกระแหง น้ำเหือดหาย
เหมือนต้นไม้ เหี่ยวเฉา รอวันตาย
เหมือนดั่งสาย..ว่าว ที่ขาว ปลิว หลุดลอย
เหมือนเปลวเทียน ที่แรงลม พัดจนดับ
เหมือนลูกพลับ หลุดจากขั่ว เพราะถูกสอย
เหมือนเรือรั่ว รอวันจม ไม่กลับลอย
เหมือนนางคอย เฝ้าฉะแง้ เธอไม่มา
เหมือนดวงใจที่โดน ขยี้แหลก
เหมือนคมแฝกกรีดกลางตรงแสกหน้า
เหมือนราตรีที่เดี่ยวดาย รอ ทิวา
เหมือนน้ำตา........ที่ท่วมอาบ...ฉาบหัวใจ
18 พฤษภาคม 2545 22:27 น.
อังโกะ จัง
ขับลำนำกลอนไพเราะเสนาะโสต
สองร้อยยี่สิบ ปี สมโภช กรุงรัตนโกสินทร์
ฉลองศก พระนครหลวงของแผ่นดิน
เทิดพรหมมินทร์ขวัญหล้า...วงศ์จักรี
18 พฤษภาคม 2545 22:22 น.
อังโกะ จัง
เป็นสายลมพัดโชย.......ระรวยรื่น
เป็นสายน้ำสดชื่น.........ระรื่นไหล
เป็นสายฝนพร่างพรม...ชะโลใใจ
เป็นดอกไม้..................ชูช่อไสว เมื่อ ผลิบาน
18 พฤษภาคม 2545 22:16 น.
อังโกะ จัง
สันติธรรม นำพา สันติทุกข์
ปลดเปลื้องทุกข์ ปาดคราบน้ำตาที่เศร้าหมอง
สันติ คือ เสรีภาพ ไร้อาณัติ ใครจับจอง
สันติ ครองแห่งใด โลกเสรี
ลด ละ เลิก สงคราม การฆ่าฟัน
ร่วม ปลูกฝัน ล้อมรั้วรัก เป็นศักดิ์ศรี
เสรีภาพ ไม่มีใคร มาราวี
แล้วโลกนี้ จะร่มเย็น เป็นสุขตลอดไป
เช็ดรอยน้ำตาให้ผองเพื่อนมนุษย์
แล้วเร่งรุด.ปันน้ำใจแผ่ไปให้
เพราะโลกนี้.มีเพียงแค่หนึ่งใบ
แม้ใกล้ไกล อยู่แห่งไหน.ก็โลกใบเดียวกัน
หน้าส่วนตัว
1913
