30 พฤศจิกายน 2545 23:32 น.
อังโกะ จัง
อุทาหรณ์คำสอนพ่อของพ่อนี้
เปี่ยมความดีที่มอบให้ไม่ถดถอย
เมื่อยังเล็กเด็กอยู่พ่อยังคอย
ค่อยถยอยสอนลูกปลูกจรรยา
รู้ชั่วดี รู้ผิดชอบ ประกอบเลิศ
สิ่งประเสริฐอันใดใฝ่ศึกษา
คบคนดี ที่มีธรรมจริยา
ดีเสียกว่าคบคนพาลรำคาญใจ
ใช้สมองตรองให้ดีมีประโยชน์
อันสิ่งโทษโกรธเคืองเรื่องเหลวไหล
ลูกอย่าทำแชเชือนเตือนจิตใจ
โปรดจำไว้ในจิตคิดก่อนทำ
อันมิตรดี มีคุณ หนุนกูลเกื้อ
ได้เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ อุปถัมภ์
อันเพื่อนชั่ว มั่วแต่ สิ่งระยำ
ลูกอย่าจำ ทำสนิท ฤทธิ์ร้ายแรง
เชื่อคำสอนของพ่อเถิดลูกน้อย
ใช่ค่าด้อย น้อยค่า น่าหน่ายแหนง
เป็นคำสอน ที่สูงค่า ราคาแพง
เปรียบเหมือนแสง ธรรมะ ประดับใจ
ปล.ขอบคุณแรงบันดาลใจจากกลอนของ ติตรากร และ ขอบคุณ ลุงเวทย์ที่ช่วยเกลาบทกลอนให้ไพเราะ และ ช่วยชี้แนะเรื่องสัมผัสในนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจ
สำหรับบุษ เพื่อวันที่ 3 ธ.ค. พ.ศ.2539 บุษ เสียคุณตาที่เลี้ยงดู บุษ มาตั้งแต่เล็กเปรียบเสมือนคุณพ่อของบุษ ปีนั้นจำได้ว่า เสียใจมาก เพราะบุษกับคุณตาผูกพันกันมากสนิทกันราวพ่อกับลูก ในโอกาสนี้บุษ ขอรำลึกถึงพ่ออีกคนที่จากไปของบุษนะคะ
20 พฤศจิกายน 2545 22:00 น.
อังโกะ จัง
ให้รักทำทางสร้างความฝัน
ร่วมฝ่าฟันดั้นไปที่ใจหมาย
แม้กำแพงที่แข็งยังทลาย
เพราะว่าพ่ายให้กับความจริงใจ
เพราะความรักเปรียบดังแสงสว่าง
ส่องนำทางเลี้ยวลดให้สดใส
เปรียบตะวันอันสว่างกลางหทัย
รับรู้ได้ด้วยจิตที่ชิดกัน
ร่วมก้าวไปในหนทางไม่ร้างรัก
ร่วมฟูกฟักถักทอไม่ท้อฝัน
มีปัญหาแค่ไหนใจฝ่าฟัน
เพื่อสักวันเราจะเห็นฝันเป็นจริง
+++++++++++++++++++++++
แรงบันดาลใจ จาก เพลงประกอบละคร รักเล่ห์เพทุพาย
เพลง ให้รักนำทาง ค่ะ
ปล. ลุงเวทย์ชี้แนะให้แก้ไข อังโกะ น้อมรับและแก้ไขไปบางส่วนแล้วนะคะ หากว่ามีจุดในไหนงานประพันธ์ที่ยังบกพร่องควรปรับปรุงอีก กรุณาชี้แนะด้วยนะคะ ยินดีรับฟังความคิดเห็น และ คำติชมค่ะ
ขอบคุณลุงเวทย์มากค่ะ
9 พฤศจิกายน 2545 03:22 น.
อังโกะ จัง
มือถือพังแย่แล้ว.............ทำไง
ด้วยเหตุมันบรรลัย.........เสื่อมแล้ว
แล้วฉันจักทำไง.........ดีเล่า
สงสัยคงไม่แคล้ว........ส่งแก้ที่ศูนย์
6 พฤศจิกายน 2545 00:26 น.
อังโกะ จัง
น้ำค้างพราว ราวหยาดเพชร เปรียบเกล็ดแก้ว
มองดูแล้ว แพร้วเพริศ บรรเจิดศรี
แม้ค่าน้อย ด้อยค่า บารมี
แต่สวยดี ที่ผ่องผุด พิสุทธิ์งาม
เป็นน้ำค้าง พร่างพรม บนหยอดหญ้า
สวยงามตา ไม่น่า ถูกเหยียบหยาม
สบายใจ ได้ยล ต้นหญ้างาม
น้ำค้างตาม ใบหญ้า น่าชื่นใจ
ฉันขอเป็น เช่นน้ำค้าง กลางใจเธอ
ที่ชุ่มเอ่อ ให้เธอ ได้สดใส
ฉันขอเป็น เช่นน้ำค้าง พราวพร่างใจ
ประดับไว้ ใกล้ใกล้ หัวใจเธอ
++++++++++++++++++++++++++++
@^_^@
3 พฤศจิกายน 2545 21:12 น.
อังโกะ จัง
หากเธอทำสิ่งใดด้วยใจมั่น
อย่าไหวหวั่นอันใดเลยเธอจ๋า
ให้ผลงานพิสูจน์ด้วยกาลเวลา
รู้ไว้ว่าอย่าถอดถอนแรงแห่งใจ
ทำในสิ่งที่เห็นว่าดีที่สุด
อย่าไม่หยุดสะดุดล้มหรือหวั่นไหว
หากเธอล้มจงลุกขึ้นสู้ต่อไป
ด้วยหนึ่งใจสองมือถือปัญญา
อุปสรรคที่เครื่องทดลองจิต
มีชีวิตต้องสู้ไปไม่หนักหนา
ปลายฝันคือจุดมุ่งหมายให้ศรัทธา
สู้จนกว่าถึงปลายฝันอย่างมั่นคง
++++++++++++++++++++++++++
หน้าส่วนตัว
1909
