17 กุมภาพันธ์ 2550 22:24 น.

ชีวิต...นี้บอบบาง

อัสสุ

x1pN1mp8dKYgTEylNsTarpBqwYEla18F47-glx5l
                                บางเวลาที่มีของชีวิต
                                เกินลิขิตหนทางเดินอย่างฝัน
                                เหมือนมีใครขีดเส้นเป็นทางนั้น 
                                ให้เดินกันตามที่มีจัดวาง

                                คนอยากไปตามความคิดจิตตัวเอง
                                มากกว่าชะตาคอยเพ่งเขียนโครงร่าง
                                ทำตามใจไร้สิ่งคอยจัดวาง
                                มีแนวทางตัวเองไว้เล็งเดิน

                                แต่ทุกสิ่งย่อมมีที่ข้องเกี่ยว
                                กำหนดเกี้ยวกันมาแต่คราเนิ่น
                                มีหน้าที่บทบาทหลากเผชิญ
                                ใช่บังเอิญเป็นเหตุเจตนา

                                โลภโกรธหลงคอยเนื่องเป็นเครื่องปรุง
                                แกล้งแหย่ยุ่งจิตใจไถลถลา
                                ผลัดจัดแจงแต่งให้ตลอดเวลา
                                มีเรื่องมาวอแวแต่ละวัน

                                หากจิตใจอ่อนไหวและบางเปาะ
                                อาจโดนเซาะเกาะกุมกลุ่มเหล่านั่น
                                ถูกกระทบกระทั่งบ่อยครั้งครัน
                                ไม่นานพลันจะคล้ายตายทั้งเป็น

                                บททดสอบจิตใจในบางครั้ง
                                เกินคิดหวังประสบจะพบเห็น
                                โดนเล้าโลมกระหน่ำอย่างลำเค็ญ
                                จึงรู้เป็นความทุกข์ของชะตา

 
ผู้แต่ง  อัสสุ
 เพลง/ภาพ  เจน_จัดให้

ปล. เพลง ฉันดีใจที่มีเธอ ของบอย โกสิยพงษ์
ปล. ภาพประกอบ ดอกยิปโซ 

.				
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:43 น.

. ที่ ป รึ ก ษ า หั ว ใ จ .

อัสสุ

15nwo201.jpg
                               เมื่อต้องลาเธอไปในบางครั้ง
                               จากกันทีตั้งนานผ่านเลยห่าง
                               ปัญหากั้นสองเราระหว่างทาง
                               แทรกตรงกลางห้ามไว้ไม่ให้เจอ

                               แต่ความห่างยิ่งทำให้ย้ำคิด
                               อยากใกล้ชิดกว่าเดิมเพิ่มเสนอ
                               ทดแทนในเวลาไม่ได้เจอ
                               ให้ใจเหม่อลับหายได้บรรเทา

                               อยากกอดเธอเท่าแรงแห่งคิดถึง
                               วันหนึ่งหนึ่งเกิดแล้วเกิดขึ้นเล่า
                               จนมันเต็มในใจบรรจุเอา
                               ล้นเอ่อเล้าภายในใจที่มี

                               แต่ละวันเวลากว่าจะผ่าน
                               มันยาวนานเหลื่อเกินเหินห่างนี่
                               อุปสรรคกรีดกั้นกันทุกที
                               ไม่ให้มีเวลาพูดจานาน

                               เพราะอย่างนี้เลยวอนอ้อนหนักหนัก
                               สมกับปักใจคิดใฝ่ฝันหวาน
                               ห่างเธอทีไรใจนี้ทรมาน
                               กว่าจะผ่านปัญหามาเจอเธอ

                               คิดถึงเธอก่อนใครยามไกลห่าง
                               เอาไว้พลางปลอบในใจเสมอ
                               จะทุกข์ร้ายยังไงยังมีเธอ
                               รู้ว่าเหม่อเป็นหวังกำลังใจ

 .				
14 กุมภาพันธ์ 2550 17:16 น.

น้ำตาเปื้อนรัก

อัสสุ

24ofq606.jpg
                                ธรรมดาหน้าที่ของหัวใจ
                                ย่อมอ่อนไหวหวาดหวั่นทุกปัญหา
                                ทั้งทุกข์สุขดีร้ายกลายเข้ามา
                                ก็เป็นหน้าที่ใจนี้ต้องจัดการ

                                บางเวลาเหนื่อยล้าสาหัสยิ่ง
                                ความเป็นจริงไม่เผยเอ่ยสื่อสาร
                                บอกให้รู้ไว้ก่อนเกิดเหตุการณ์
                                จะแผ่วผ่านเข้ามาในตอนใด

                                ความสุขอยู่กับใจไม่ได้นาน
                                แต่ความร้าวรานเวียนวนไม่ไปไหน
                                แม้ความสุขเติมใหม่ก็หายไป
                                ต้องคอยใฝ่สรรหาทุกนาที

                                อาจจะท้อไปบ้างบางคราครั้ง
                                และหมดหวังถอดใจอยากหน่ายหนี
                                ไปให้ไกลจากความจริงสิ่งเหล่านี้
                                อยู่ในที่ไม่มีปัญหาเออ

                                ใจอ่อนแอไปมากหรือไรหนอ
                                ความย่อท้อจึงมีให้เสมอ
                                เพียงแค่ล้าหลบไปไม่อยากเจอ
                                หาที่เหม่อคิดแก้แค่นิดเดียว

                                ความจริงใจยังสู้อยู่ประจักษ์
                                เหมือนความรักบางคราน้ำตาเกี่ยว
                                เพียงเช็ดคราบน้ำตาเปื้อนรักเทียว
                                รักกลับใสเรียวงามตามคงเดิม

 .				
22 มกราคม 2550 16:27 น.

..ฝนล้างฟ้า..

อัสสุ

08oiw030.jpg 
                               ฟ้าสลัวมัวมืดอากาศครึ้ม
                               จนอึมครึมหม่นหมองท้องฟ้าใหญ่
                               บรรยากาศทึมเทาคร่าเก่าไป
                               ทิศทางไหนมีแต่ฟ้าแปรปวน

                               ความอบอ้าวย่างก้าวเพิ่มเข้ามา
                               และลมหนาโพยพัดสะบัดป่วน
                               น้ำฟ้าจึงหลุดล่วงตามลมครวญ
                               เป็นฝนมวลมากปรี่ปริมาณ

                               ลมเขย่าฝนบางชะล้างฟ้า
                                ตกลงมาสระสางชำระผลาญ
                                สิ่งขุ่นหมองค้างฟ้ามาช้านาน
                                จึงพ้นผ่านก็เพราะได้ฝนล้างฟ้า

                                อุปสรรคปัญหามีมาก่อน
                                จึงสมพรทีหลังดั่งใฝ่หา
                                การได้เจอความทุกข์บ้างชีวา
                                ทำให้รู้ตัวว่าอย่าอ่อนแอ

                                รอเวลาหยุดพักบ้างสักหน่อย
                                รู้จักคอยไม่ไปตามกระแส
                                เดี๋ยวปัญหาก็คลายไปเองแล
                                อย่าท้อแท้อ่อนแอแค่นั้นพอ

                                สิ่งบางอย่างไม่อาจแก้ไขได้
                                ต้องอาศัยระยะเวลาหนอ
                                หลังความทุกข์คือสุขต้องทนรอ
                                ไม่นานก็ผ่านพ้นเรื่องร้ายเอง
 
.				
19 มกราคม 2550 14:53 น.

มาลองแต่งผญา นำกันเด้อ

อัสสุ

ขออภัยเด้อผู้ข้า.................แวะมาจ่ายผญาเบิ่ง
คันบ่ถืกยังได๋...................ให้อภัยผุ้ข้าบ้าง
บัดตะกี้เคยแต่งกลอน.......แต่ออนซอนผญาเฮา
ได้ยินมาแต่ก่อนเก่า..........ตั้งแต่โตยังเด็กน้อย
เคยหัดแต่งแปลงผญา.......แต่ปัญญาข่อยบ่คือ
ย้อนขี้ดื้อมักหนีเรียน.........ภาษาเขียนผิดตกซ้ำ

วิชาเรียนผู้ข้า........แนวมัก
ศิลปเป็นหลัก........เข้าเรียน สูมื้อ
คันคณิตหน่อยนัก...สินั่ง เรียนเป็น
อกลำเค็ญจริงแท้....คั่นได้ เรียนแมส (คณิต)

พอสินั่งเรียนได้..............ตามใจแมนวาดเขียน
วาดอยู่เบิดค่ำมื้อ.............มืดตื้อกะอยุ่ทน
เคยไปประกวดภาพ........ชนะมากะหลายถิ่น
คนยินดีใจนำ..................ตบมือเป็นเกียรติให้ จังว่าพี่น้อยเอ้ย .

โอ้ เพิ่งเคยแต่ง เถือทีสามเด้อ พี่น้อย
เป็นเด็กน้อยเกิดใหม่ คันผิดตกหม่องได๋
บอกแน่เด้อ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัสสุ
Lovings  อัสสุ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัสสุ
Lovings  อัสสุ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัสสุ
Lovings  อัสสุ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัสสุ