5 พฤษภาคม 2547 17:41 น.

.....แท่ง...ไม้ที...

ในวันที่ฝนตกจนเปียกชุ่มทุกหนทุกแห่งอย่างเช้าวันนี้ ที่เป็นวันหยุด วันฉัตรมงคล ใครๆอยู่บ้านแต่คุณเปรี้ยวเธอออกจากบ้าน ฝนตกล่ะก็ถ้าเป็นอาหารก็คือจานโปรดของคุณเธอ คุณเปรี้ยวชอบดูสายฝน เม็ดฝน เสียงฝน และยามฟ้าแลบ ฟ้าร้อง เธอก็ชอบดูและชอบฟังเสียง ดูทั้งกลัวๆ และฟังชนิดที่ว่าแหงนมองฟ้าด้วยความยอกแสยง แต่ก็ยังคอยมอง สองมือบางทีก็อุดหู สีหน้ามีอาการเหยเก เล็กน้อย แต่ก็นั่นแหละ ทุกอย่างที่กล่าวเธอชอบหมด จะหาภาพใดๆที่จะมาเทียบภาพธรรมชาติยามสายฟ้าฟาดลงมาเป็นริ้วๆคงไม่มี
ในความน่ากลัว กลับมีความงามแซกอยู่

มองสายฝนที่สาดซัดมาสู่กระจกหน้าต่างรถ แล้วค่อยๆรินไหลมันช่างปล่อยหัวใจไปได้ไกลเสียจริงๆ โน่นแน่ะไป เท็กซัสเลย คุณเปรี้ยวไม่เคยไปหรอกนะ แต่คิดถึงเพื่อนใหม่คนหนึ่งที่เล่นอินเตอเน็ตแล้วเล่าสู่กันฟัง

สมัยเด็กๆใครๆก็มักจะเรียกเขาว่า พ่อรูปหล่อ ฉลาดเฉลียวใครถามอะไรพ่อรูปหล่อก็จะตอบได้ทุกเรื่องไม่มีผิดพลาด ตัวผอมบางๆเหมือนคนไม่ค่อยจะมีกิน เอ๊ย ไม่ใช่คนที่ไม่ค่อยจะกินอะไร มิไยที่พ่อแม่ต้องคอยห้ามปรามว่าหยุดกินบ้างนะลูก เพลาๆลงหน่อย น้องๆอีกตั้งสามคนนะ น้องสาวทั้งนั้น มันจึงทำให้พ่อรูปหล่อวางก้ามได้ และกินได้ไม่เหมือนรูปร่าง

นี่ ถอยไป พี่เป็นพี่นะ เดี๋ยวแบ่งให้ พ่อรูปหล่อมักใช้เสียงอันทรงอำนาจเสมอ ยามที่มีขนมมาจากแม่ และเขาจะต้องทำหน้าที่อย่างยุติธรรม
ขนมสามชิ้น เท่ากันเสมอ อีกชิ้นหนึ่งใหญ่หน่อย เป็นของผู้ผดุงความยุติธรรม
เสียงน้องทั้งสามโวยวาย ทำไมของพี่ใหญ่กว่าล่ะ คำตอบที่ชัดเจน( ทำเสียงแบบดาราตลกตี๋ เรื่องบางรักซอยเก้า ช่องเก้าตอนเย็นวันเสาร์ด้วยนะ)

อ่า อันนี้ช่วยไม่ได้ ฉันเกิดมาเป็นพี่ ต้องตัวใหญ่ก่อน ก็ต้องกินเยอะก่อน อันนี้ถูกต้องแล้ว (เวลาพูดไปอย่าลืมทำตาเล็กตาน้อยไปด้วยล่ะ)

ฉัน เรียกเขาว่าแท่ง..ไม้ที โอ้โฮ ก็เขาบอกว่า เขาหล่อขนาดดารา
พีท เชียวนะตอนนี้น่ะ เล่าไปก็รู้สึกสงสารนะไปอยู่ต่างประเทศตั้งเจ็ดปี ตอนแรกก็บอกว่าสนุกดี แต่ตอนนี้ที่ได้ยินบ่นมาก็คือคำว่าเบื่อ ยามหนาวก็หนาวมาก ยามร้อนก็ร้อนสุดๆ ไปๆมาๆ ฉันก็ไม่รู้ว่าพ่อรูปหล่อแกได้ไปเมืองนอกตั้งแต่ตอนไหน ก็ความฝันวัยเด็กของพ่อรูปหล่อ คืออยากเป็นทหาร อาจด้วยเคยเห็นพ่อของตนเป็นทหารเกณฑ์และเคยไปรบที่ลาว อือไม่รู้ว่ามันควรจะเป็นปีอะไร ฉันสัญญากับเขาไว้ว่าจะเขียนเรื่องให้เขาอ่านแก้เหงา และก็แถมโฆษนา หาสาวแถมให้ด้วยนะ

สาวโสดๆฟังทางนี้นะจ๊ะ พ่อรูปหล่อเป็นคนใจดีมาก จริงใจ ไม่โกหก รักความถูกต้อง ตอนนี้เหงาเป็นบางเวลา ใครคิดจะคุยล่ะก็ ต้องประกาศสมัครกลางอากาศน่ะแหละ วันดีคืนดีพ่อรูปหล่อจะแวะผ่านเน็ตไปแหมะที่บ้านคุณสาวๆเอง 555555555 ดูความจริงใจของคุณเปรี้ยวสิคะ สัญญานิดเดียวทำให้เพื่อนเยอะมากเลย เฮ้อ ..พูดแล้วก็ชักคิดถึงพ่อรูปหล่อเหมือนกันนะ.. ยังจำครั้งแรกที่คุยกันได้

สวัสดีครับ ทำอะไรอยู่ครับ ผมชอบอ่านกลอนที่คุณเขียนมากเลย วันนี้ว่างเหรอครับ คำถามมาเป็นชุดทีเดียว คุณเปรี้ยวพิมพ์ตอบแทบไม่ทัน และมีความจริงอย่างหนึ่งที่คุณเปรี้ยวได้บอกพ่อรูปหล่อ ตายเลยฉันนึกว่าชื่อคุณมาจาก แท็กซี่ ไหงเป็นเท็กซัสไปได้ พ่อรูปหัวเราะชอบอกชอบใจมาก คงนานแล้วที่ไม่ค่อยได้ตลก คือเป็นคนเก่งเสียจนเคยตัวก็ตลกไม่เป็น
หาเวลาหัวเราะก็แทบจะไม่เจอ

ผมอยากเรียกชื่อของคุณว่าหวานนะ ผมชอบหวาน มันฟังแล้วหวานดี นั่นเป็นไงคารมของพ่อรูปหล่อ ฟังแล้วนะ ถ้าไม่ฝืนหัวใจไว้ล่ะก็ ต้องกระโดดเกาะลมไปเท็กซัส หรือไม่ก็อาศัยหมู่เมฆเคลื่อนตัวไปหล่นเป็นเม็ดหิมะในหน้าหนาว จะได้เฝ้าพ่อรูปหล่อนานๆหน่อย

ตอนนี้นะจากที่เห็นโดยรูปที่ส่งมา แก้มของพ่อรูปหล่อเป็นสีชมพูไม่ธรรมดาเลย จากเด็กสกล ไปอยู่ บนแมนชั่นหรู ๆ น้ำพริกปลาทู ปลาร้าไม่รู้จักแล้ว (เพราะไม่มีที่จะให้ซื้อ) กินแต่ขนมปัง นมเนย จนกลิ่นลมหายใจยังเป็นกลิ่นชีสเลย อันนี้คุณเปรี้ยวเดาเองน่ะ

เอาไงดี.วันนี้..เขียนเล่าเท่าที่ทำได้นะ คืองี้นะ.เวลาที่เธอไม่รู้จะหาเรื่องหัวเราะยังไงเธอก็ไปคุยกับฝรั่งสิ แล้วก็บอกว่าแลกเปลี่ยนภาษากัน เธอคิดถึงทางเมืองไทยใช่ไหม เอาแค่คำว่าคิดถึงนะ ฝรั่งจะพูดยัง คงไม่ได้คำว่าถึงหรอกนะ แต่ได้คำว่า ตึง หรือว่าไง .. แต่ที่แน่ๆตอนนี้เราก็คิดถึงนายเช่นกัน

และนายก็ต้องฟังชัดเจนว่า คิดถึง ..คิดถึงนะ พ่อรูปหล่อ แท่ง ..ไม้ที..
เราเขียนเรื่องให้แล้วนะหลับฝันดีนะ..แต่นายบอกว่ามันร้อนใช่ไหม เราส่งไอติมตรา ยิ้มหวาน ผ่านเมล์อากาศแล้วทะลุผ่านแดนฝัน นายคงได้รับนะ