11 สิงหาคม 2547 20:16 น.
เจรนัย
ฮัลโหล...นั่นแม่เหรอครับ
นี่ลูกนะ...จะกลับแล้วนะแม่
ข้าวเย็นขอเป็นแกงส้มอย่าลืมขนมกาละแม
เออ...นี่แม่...แม่อยากกินอะไร
ที่นี่มีของทะเลสด
เดี๋ยวจะซื้อให้หมดเอากลับไปฝากให้
แม่จ๋าที่บ้านเป็นอย่างไร
น้องเลิกซนหรือยังไงเดี๋ยวจะกลับไปนั่งฟัง
แม่ๆ...ลูกซื้อหนังสือโยคะกลับไปฝาก
เห็นว่าปวดข้อมากจะได้ลองฝึกโยคะมั่ง
เดี๋ยวไปฝึกพร้อมกันก็แล้วกัน
ลูกก็จะฝึกเหมือนกันเลยจ่ายเงินซื้อมา
เออนี่แม่...รถจะออกแล้วนะแม่
เดี๋ยวค่อยคุยที่บ้านต่อนะแม่จ๋า
เออ...ก่อนไปลูกขอบอกอะไรหน่อยน่า
ว่า...แม่จ๋า...รักแม่มากที่สุดเลย...
3 สิงหาคม 2547 16:12 น.
เจรนัย
เกิดเป็นคนควรค่า สมคน
ใช่ทำเยี่ยงเดรัจฉานชน ชาติชั่ว
ยังแต่ใช้อำนาจตน ข่มขู่ ผู้เจริญ
เชื้อเชิญผีมารมามั่ว ผลาญชาติ วอดวาย
หมายทำลายล้างชาติ เผ่าพันธุ์
กัดกินซึ่งกันและกัน อย่างได้
บ่อนทำลายอารยธรรม สืบต่อ นมนาน
วิญญาณบรรพชนร่ำไห้ สิ้นไซร์ บ้านเมือง
ถึงเวลาล้างบางแล้ว ผ้องเรา
ชูชาติที่อับเฉา ใหม่เนื่อง
ขจัดมารที่มอมเมา สร้างสรรค์ สิ่งดี
ยกศักดิ์ศรีที่มีลือเลี่อง ไทยเมือง อารยธรรม...
1 สิงหาคม 2547 22:03 น.
เจรนัย
ต้นองุ่นลำใยชูพวงสวย
ดงต้นกล้วยเหลืองเห็นเด่นหนักหนา
ทิวมะม่วงเห็นสลับทิวพุทรา
มังคุลมาเห็นเย็นตาข้างมะปราง
มะละกอก็เห็นข้างต้นเงาะ
ดูเหมาะเจาะเมื่อมองส้มเขียวหวาน
บรรดามันฝังดินไว้กินนาน
ใครชอบทานนั่นขนุนโน่นทุเรียน
สเตอเบอรี่บลูเบอรี่มีให้เก็บ
ที่หวานเจ็บต้องมะพร้าวเขาเล่าเขียน
อีกฝรั่งผลเขียวชวนชิมเวียน
ใครเยือนเยียนแคตลูปรอชื่นใจ
เดินชมสวนวันนี้มีความสุข
ผลไม้ดิบสุกล้วนสดใส
รอให้คนลองลิมอย่างชื่นใจ
ชิมซักนิด...จะติดใจ...ไม่เชื่อลอง...
1 สิงหาคม 2547 03:40 น.
เจรนัย
คิดถึงที่แห่งนี้เมื่อแรกเขียน
คิดถึงเรื่องอ่านเวียนอย่างหรรษา
คิดถึงบทกาพย์กลอนนับคณา
คิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านไป
คิดถึงคนเก่าเก่าที่เคยเจอ
คิดถึงเธอคนที่แนะกลอนให้
คิดถึงรูปถึงเพลงที่เห็นใน
คิดถึงคนทั่วไปที่เข้ามา
คิดถึงคุณปีกฟ้าเว็บมาสเตอร์
คิดถึงคอมเพื่อนเกลอใช้เขียนหา
คิดถึงเสียงตอบรับจากเวลา
ถึงเวลากลับมาอีกสักที....
(คิดถึงผู้หญิงไร้เงา...ข้าวปล้อง...tiki...พิกุลทอง...นิติ...idaho...และสมาชิกไทยโพเอ็มทุกคนเลย...กลับมาแล้ว...เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
1 สิงหาคม 2547 03:20 น.
เจรนัย
โลกหนุมเวียนเปลี่ยนฟ้ามากี่ครั้ง
อาทิตย์จันทร์พลัดขึ้นกันกี่หน
คนเกิดแก่เจ็บตายซักกี่คน
อุทัยฝนหล่นเทซักกี่ครา
การเปลี่ยนแปลงบังเกิดทุกอณู
ที่ชีพอยู่คงไว้ให้ศึกษา
สรรพสิ่งล้วนผูกคู่เวลา
ที่นำมาพบพานการเปลี่ยนแปลง
การเปลี่ยนแปลงเป็นลิขิตทั้งดีร้าย
อยู่ที่ใจคนให้กลายไม่เสแสรง
แปรเปลี่ยนเถิด...แล้วเกิดดีจงแสดง
ให้รู้แจ้งว่าเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องดี
การเปลี่ยนแปลงนั้นแฝงปริศนา
ว่าใครกล้าเปลี่ยนหนาจะสุขี
การเปลี่ยนแปลงเหมือนแรงแห่งวิธี
สร้างคนดีนำไทยยุคใหม่เดิน...
หน้าส่วนตัว
1199
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจรนัย
