22 มีนาคม 2553 02:04 น.
				
												
				
								**.. เช่นรวีโชติ..**
		
					
				
๑. อย่าก้มหัวให้ใครใช้ทำผิด
  สุจริตซื่อตรงคงตั้งมั่น
  อย่าหลงเพลินเงินตราสารพัน
  จรรยาบรรณเหนือค่ากว่าชีวี...
๒. อย่าตีความตะแบงแสร้งหลีกกฎ
  ไม่คิดคดแต่เทิดไว้ในศักดิ์ศรี
  แม้โลกลืมวีรกรรมคนทำดี
  "เราล้วนลูก..พ่อรพี..มิเสียดาย
                 ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )
    				
			 
			
				20 มีนาคม 2553 12:55 น.
				
												
				
								**.. เช่นรวีโชติ..**
		
					
				
๑. ใครกล่าวว่า วันดี ย่อมมีฤกษ์
    ใช้บุกเบิก เส้นชัย ในเบื้องหน้า
    หากก้าวแรก ผิดยาม ตามเวลา
    จะแปรเปลี่ยน คุณค่า เป็นปราชัย..
 
๒. จะวันนั้น วันนี้ มีเพียงหนึ่ง
     เมื่อผ่านแล้ว มิอาจดึง หวนกลับได้
     วันเดือนปี เพลิดเพลิน เดินผ่านไป
     เราได้สร้าง สิ่งดีใด ให้โลกนี้.... ??
  
                 ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )
  				
			 
			
				16 มีนาคม 2553 12:27 น.
				
												
				
								**.. เช่นรวีโชติ..**
		
					
				
 ๑. มิตรภาพเกิดก่อต่อรอยยิ้ม
    คงเอิบอิ่มเอิบอาบจิตวาบหวาม
    มิใช่เพียงหลักลอยร้อยเล่ห์ความ
    แต่ติดตามด้วยพลังด้วยหวังดี..
๒. อาจต่างรุ่น ต่างฝัน ต่างวันวัย
    อาจต่างใฝ่และยังต่างถิ่นที่
    ความแตกต่างใช่ขั้นกั้นทวี
    ซึ่งจิตมีมากค่าเหลืออาทร..
๓. มิตรภาพบรรจงร่างอย่างสร้างสรรค์
     คือเพื่อน"กัล" เรื่อยไปมิถ่ายถอน
     หากพลาดพลั้งโปรดอภัยให้อาวรณ์
     ขอฝากกลอน...ร้อยคำ...ด้วยน้ำใจ...
    
   ( ไม่มีสิ่ง เลิศค่า ราคาใด
     อนุสรณ์...ฝากให้..." ด้วยไมตรี ")
  
  ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )
   				
			 
			
				7 มีนาคม 2553 21:15 น.
				
												
				
								**.. เช่นรวีโชติ..**
		
					
				
๑. ก่อกำเนิดเกิดได้เป็นไทยแท้
   ไม่เปลี่ยนแปรจุดยืนจึงยึดมั่น
   ถือกฎหมายเที่ยงธรรมข้อสำคัญ
   ไม่ตระบันเอาอย่างเข้าข้างใคร..
๒. มือทั้งสองเสรีมีส่วนร่วม
    ไม่กำกวมกังขาน่าสงสัย
    เห็นประโยชน์ประชามาก่อนใด
    โจทย์ข้อใหญ่นั้นคือลงมือทำ..
๓. ผลจากการเสียสละทีละนิด
    ก่อแนวคิดเชิญชวนตรองครวญคร่ำ
    ค่าของคนดี-ชั่วตัวน้อมนำ
    ศักดิ์สูง-ต่ำของตัวที่ชั่ว-ดี..
๔. สายลมหนาวผ่านมาอีกคราหนึ่ง
    ดอกไม้จึงตระการช่อบานคลี่
    ผลผลิตจึงเพิ่มเติมทวี
    สังคมนี้จึงพบสงบเย็น..
  
๕. คือหน้าที่คือภาระของมนุษย์
    ถึงที่สุดทำให้ดีมีให้เห็น
    ทิ้งข้อคิดชนรุ่นหลังตั้งประเด็น
    ฝากไว้เป็น..อนุสรณ์..ตอนเราตาย...
              ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )
  				
			 
			
				7 มีนาคม 2553 12:28 น.
				
												
				
								**.. เช่นรวีโชติ..**
		
					
				
  ๑. วิชาชีพเรียนมาสูงค่ายิ่ง
     ตระหนักสิ่งจารจดบทกฎหมาย
     หากตีความชี้นำเพื่อทำลาย
     เท่ากับขายศักดิ์ศรีชีวิตตน..
๒. จึงเนติบริกรว่อนเถือกถม
    พาลสังคมตราหน้าเขาด่ากร่น
    กู้ศักดิ์ศรีศรัทธามหาชน
    ด้วยมือคนรุ่นใหม่...ที่ไม่โกง...
  ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )