
๑. เติมพลังให้ฝันของวันใหม่
ฟากฟ้าใสเมฆม่านทะยานทุ่ง
ขอบฝั่งโพ้นพราวพรายเส้นสายรุ้ง
ต้อนรับรุ่งเรืองอรุณอันอุ่นไอ...
๒. เพราะชีวิตใช่เพลินต้องเดินต่อ
อาจมีท้อมีหมองมีร้องไห้
หนทางซึ่งเหน็บหนาวและยาวไกล
วัดระดับของใจใครบางคน...
๓. เมื่อถึงปลายสายฝันในวันหนึ่ง
เธอย่อมซึ้งคุณค่าความเข้มข้น
ความสำเร็จเสร็จได้ใช่ใครดล
ทุกภาพผลเหล่านี้...อยู่ที่เธอ...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)