26 ตุลาคม 2550 05:08 น.
เบรฟฮาร์ท
โอ้ที่รัก ทำไม ดวงใจฉัน
จึงใฝ่ฝัน ถึงเธอ ละเมอหา
ทั้งเช้าสาย บ่ายค่ำ ยามนิทรา
แม้หลับตา คราใด ให้พะวง
ฉันเคยคิด มากมาย แหละหลายอย่าง
สิ่งต่างต่าง เธอทำให้ ใจลุ่มหลง
ทั้งอ้อนออด พรอดพร่ำ ซ้ำซื่อตรง
ฉันจึงคง เฝ้ารัก แหละภักดี
โอ้ที่รัก เธอเคยพร่ำ จำนรรจ์ว่า
จะไม่คร่า ทิ้งขว้าง หรือร้างหนี
ฉันจำได้ ทุกถ้อย ร้อยวลี
เธอเคยมี ต่อฉัน สุขสันต์จัง
เธอรู้ไหม ไยฉัน จึงฝันเฟื่อง
ทุกราวเรื่อง ทำให้ ดวงใจหวัง
จะได้อยู่ ครองกัน มั่นจีรัง
ขอรักดัง ดวงแด ถึงแม้ตาย
26/10/50
24 ตุลาคม 2550 03:55 น.
เบรฟฮาร์ท
ยามเราอยู่ ด้วยกัน ทุกวันวี่
หัวใจนี่ แปลกนัก หนอรักเอ๋ย
มิรู้สึก ลึกล้ำ หวานฉ่ำเลย
โอ้อกเอย เป็นไฉน ใคร่รู้จัง
ครั้นเมื่อเธอ จากไป หัวใจแกว่ง
คล้ายเว้าแหว่ง ขาดวิ่น สิ้นมนต์ขลัง
ให้เงียบเหงา เศร้าทรวง ปวงชีวัง
ไม่เหมือนดัง ครั้งอยู่ เคียงคู่ครอง
คืนนี้เห็น จันทรา เพลาค่ำ
หริ่งหรีดร่ำ ระงม ยิ่งตรมหมอง
ดาราเกลื่อน เวหา ชวนน่ามอง
แสงสีทอง แจ่มจ้า ทั่วฟ้าไป
อยากจะหวน เวลา พาคืนกลับ
วันที่ลับ ล่วงเลย เคยไสว
มีเธอคู่ อยู่เคล้า มิเศร้าใจ
แต่คงไม่ อาจทำ ต้องกล้ำกลืน
หากวันนี้ มีเธอ มาเคียงข้าง
ความอ้างว้าง ระทม สุดตรมฝืน
คงไม่มี แก่ฉัน ทุกวันคืน
มิต้องยืน เศร้าโศก บนโลกเอย
24/10/2550
18 ตุลาคม 2550 07:36 น.
เบรฟฮาร์ท
ใครจะห้าม โลกหมุน นะคุณเอ๋ย
ว่าอยู่เฉย นิ่งนิ่ง มิติงไหว
โถยากยิ่ง จริงเล่า จงเข้าใจ
ด้วยสุดไป บังคับ หยุดจับมัน
ใครจะห้าม เปลวไฟ ไร้ควันกลบ
คงประสบ ผลยาก เกินจากฝัน
ด้วยมิอาจ เป็นจริง ทุกสิ่งอัน
ผู้ใดกัน ทำได้ เชื่อไม่มี
ใครจะห้าม วารี ตรงนี้หยุด
จงสิ้นสุด การไหล ในวิถี
อีกอาทิตย์ ดวงจันทร์ นั้นหยุดที
ทั้งพระชี บวชสึก พิลึกจัง
ใครจะห้าม เกิดตาย มิคลายวุ่น
คงต้องครุ่น คิดใหม่ เพราะไร้หวัง
หากทำได้ ไม่ยุ่ง จนนุงนัง
จึงค่อยยัง มาห้าม ปรามรักกัน
18/10/2550
16 ตุลาคม 2550 03:58 น.
เบรฟฮาร์ท
เห็นเขาคลอ พนอกัน แล้วฉันเศร้า
ด้วยรักเล่า มันแยก แตกสลาย
ก่อนเคยสุข ทุกวัน มั่นมิคลาย
มากลับกลาย จืดจาง แล้วร้างรา
เห็นเขานั่ง ฝั่งโน้น ตรงโคนไม้
กุมมือไว้ อ้อนออด พรอดจ๊ะจ๋า
แต่ฉันนั้น มันไร้ ใครเมตตา
โอ้ชีวา แสนช้ำ ระกำทรวง
เห็นเขาหยอก บอกรัก ว่านักหนา
เท่าชีวา เสียจริง ยิ่งใหญ่หลวง
เช่นดังฉัน นั้นทำ ใช่คำลวง
หัวอกกลวง เดี๋ยวนี้ ทุกวี่วัน
เห็นภาพเก่า ตามติด สะกิดอก
น้ำตาตก ข้างใน ไร้สุขสันต์
โปรดจงหวน ทวนคืน ขอยืนยัน
มารักกัน เหมือนเก่า ฉันเฝ้าคอย
16/10/2550
11 ตุลาคม 2550 15:13 น.
เบรฟฮาร์ท
หัวใจผม นั้นไม่ เสริมใยเหล็ก
เธอว่าเด็ก เหลือล้น เกินทนไหว
รสนิยม ผมหรือ คือแบบไทย
มิอาจไป ด้วยกัน มันโบราณ
ส่วนตัวเธอ ทำดั่ง ฝรั่งจ๋า
ใช่อิจฉา เห็นกัน มันสงสาร
สารพัด เรื่องแท้ แม้รับประทาน
มีอาการ น่าห่วง หนอดวงใจ
เธอชอบกิน พิสซ่า หรือว่าแม็ค
อีกทั้งแบล็ค เชื่อกัน ทันสมัย
ส่วนข้าวแดง แกงเผ็ด อย่าเอ็ดไป
เธอคงไม่ สนหรอก ขอบอกเลย
ทั้งเสื้อผ้า อาภรณ์ ใช้นอนนุ่ง
ต้องสะดุ้ง ของนอก ดอก อกเอ๋ย
ของไทยทำ ขำว่า มันน่าเชย
เธอมิเคย สักนิด อยากชิดชม
หัวใจผม เหมือนยาง ล้อบางเฉียบ
มิอาจเปรียบ เทียบไป ให้เหมาะสม
กับตัวเธอ เออหนา กว่าตั้งจม
จะมากลม กลืนกัน เลิกฝันที
และมิอาจ วิ่งหว่าง บนทางรัก
ด้วยเธอมัก ปลิ้นปล้อน กระล่อนหนี
ไอ้ผมคง ยากจน ข้นแค้นดี
หรือจะมี ทางร่วม มารวมกัน
หน้าส่วนตัว
995
