31 กรกฎาคม 2550 09:09 น.
เบรฟฮาร์ท
เมื่อยามแมว ไม่อยู่ หนูเริงร่า
บนในหน้า แช่มชื่น ระรื่นฝัน
เที่ยววิ่งเล่น เผ่นโผน กระโจนกัน
ทุกคืนวัน มีสุข มิทุกข์ตรม
เหมือนตัวฉัน นั้นนี่ มีเมียดุ
เพื่อนแหย่ยุ เสียจัง เสียงดังขรม
ไม่ต้องกลัว มอเมีย เสียอารมณ์
น่าเที่ยวชม กรุงไกร ให้ชื่นบาน
ได้ยินคำ ของเพื่อน เตือนให้กล้า
ฉันเลยบ้า บิ่นไป ด้วยใจหาญ
มิมีใคร ดูแล แหมสำราญ
ยิ่งต้องการ หนีเที่ยว แม้เสียวเมีย
ถ้าเธอนั้น จับได้ ต้องตายแน่
ฉันคงแย่ เอาการ กบาลเสีย
สิบหกแผล ที่หัว โดนนัวเนีย
จนอ่อนเพลีย พักผ่อน นอนรอพอ(รพ.)
แต่คิดมา คิดไป ไยหดหู่
เรื่องคำขู่ มิกลัว ฉันหัวหมอ
โอกาสดี มีน้อย เฝ้าคอยรอ
ทำบ้าบอ อย่างฉัน ขันเหลือทน
ครั้นพอถึง เมืองกรุง แสนยุ่งยาก
รถรามาก ยิ่งนัก ชักสับสน
วิ่งขวักไขว่ ไปมา ดูน่าชน(กัน)
แหมผู้คน บานเบอะ ดูเยอะจัง
เที่ยวเมืองกรุง หลายเพลา ถึงคราเหนื่อย
และปวดเมื่อย ขึ้นมา ทั้งหน้าหลัง
คงต้องหา หมอดี ฝีมือดัง
เดินเซซัง เข้าไปนวด คลายปวดตัว
คุณหมอสาว นุ่งนิด แถมปิดน้อย
สวยหยดย้อย พูดเย้า เจ้าเล่นหัว
นวดไปมา พาใจ ให้เต้นรัว
ฉันเมามัว ฝีมือ ร้องฮือเลย
ถึงคราวที่ ลงอ่าง น้องนางนวด
ที่เจ็บปวด คลายผ่อน ฉันนอนเฉย
แต่หมอกลับ มาร่วมอ่าง อย่างเสบย
ฉันมิเคย จึงกระโดด วิ่งโลดไป
พอนึกขึ้น มาได้ ก็สายแล้ว
คงมิแคล้ว คนหัวเราะ เยาะเสียงใส
ก็เปลือยเปล่า ล่อนจ้อน วิ่งว่อนไกล
ด้วยตกใจ เสียท่า แทบบ้าตาย
24 กรกฎาคม 2550 08:48 น.
เบรฟฮาร์ท
เสียงหวานแว่ว เพลงฝัน รำพันหวน
ให้รัญจวน ป่วนจิต คิดถวิล
ถึงความหลัง ผ่านมา เป็นอาจินต์
เมื่อยลยิน คราใด จำได้พลัน
เพราะมนต์เพลง เป็นเสน่ห์ ขับเห่กล่อม
ให้โน้มน้อม ดวงจิต ได้คิดฝัน
ถึงความสุข ทุกข์โหม โลมชีวัน
ที่ผ่านกัน เข้ามา ทุกคราคราว
ในชีวิต บางที ก็มีเศร้า
และหงอยเหงา เปล่าเปลี่ยว จริงเทียวสาว
ด้วยอกหัก รักแรก นั้นแตกกราว
เหมือนเดือนดาว คืนหม่น เมฆฝนบัง
อยากมีใคร สักคน ก็จนจิต
เฝ้าตามติด ดูแล คงแค่หวัง
ฟังเพลงนี้ เพียงน้อยนิด อย่าคิดชัง
เสียงลอยดัง กังวาล ฉ่ำหวานใจ
ว่า " พบกัน ในฝัน " เธอฉันแน่
คงสุขแท้ กว่านี้ นี่ไฉน
โลกความจริง ทุกข์นัก รักแรมไกล
เพียงฤทัย ใกล้ชิดกัน ในฝันเอย
20 กรกฎาคม 2550 13:55 น.
เบรฟฮาร์ท
แว่วเสียงเพลง ลาที นี่ปากน้ำ
สุดชอกช้ำ โหยไห้ อาลัยหา
เสียดายที่ รักซึ้ง จนตรึงตรา
ในอุรา มิเหลือ จะเผื่อใคร
แรกเธอบอก ว่ารัก ภักดีแน่
มิเปลี่ยนแปร อย่าพะวง และสงสัย
ฉันหลงเชื่อ น้ำคำ ถลำไป
เพราะหัวใจ ใฝ่ปอง หวังครองนวล
แต่แล้ววัน เดือนคล้อย เจ้าร้อยชั่ง
ทำฉันคลั่ง บ้านัก เมื่อรักหวน
เหมือนดั่งสาย วารี หามีทวน
ทิ้งฉันครวญ ป่วนปั่น ลืมสัญญา
แอบไปมี รักใหม่ กับใครอื่น
เจ้าทรามชื่น รื่นรมย์ มิ ตรมหนา
เข็ดแล้วหญิง หลายใจ ไม่อยากมา
จมน้ำตา ที่ปากน้ำ ฉันคร้ามเลย
คงจะต้อง ขอลา ในครานี้
ดวงฤดี ระทม ตรมอกเอ๋ย
ปากน้ำขึ้น และลง นั้นคงเคย
หัวใจเอย ชอกช้ำ คอยย้ำเตือน
17 กรกฎาคม 2550 09:21 น.
เบรฟฮาร์ท
อากาศแค่ ลบหนึ่ง ไยถึงหนาว
อยากมีสาว อยู่เรียง นั่งเคียงฉัน
เมื่อยามนอน จะได้กอด พร่ำพรอดกัน
ทั้งคืนวัน คงจะสุข มิทุกข์ใจ
แต่คืนนี้ ไม่มีสาว ผิวขาวอวบ
นั่งทรุดฮวบ หน้าเตาผิง มิติงไหว
เพื่อรอรับ ความกรุ่น อบอุ่นไอ
จากเปลวไฟ ที่สะท้อน ความร้อนแรง
อยากมีใคร สักคน ก็จนจิต
มิได้คิด ค้นหา มาแสวง
เอาแต่นอน ซมเซา เศร้าสำแดง
อย่าเคลือบแคลง เลยสาว ผิวขาวนวล
จะมีไหม ใครสน คนห่างบ้าน
ขออย่าคร้าน ว่าใจ จะไห้หวน
ฉันสัญญา ไม่ทำ ให้คร่ำครวญ
ด้วยเรรวน เปลี่ยนแปร รักแท้จริง
13 กรกฎาคม 2550 12:11 น.
เบรฟฮาร์ท
หากว่าฉัน รูปหล่อ มิง้อหรอก
สาวคงบอก พ่อแม่ เธอแน่หนา
ให้รีบเร่ง สู่ขอ ไม่รอรา
พวกเธอมา เฝ้ารุม จนกลุ้มเลย
แต่ว่าฉัน เป็นหนุ่ม นอกกลุ่มหล่อ
สูงเหมือนถ่อ ดำปี๋ ดังนี้เอ๋ย
สาวคงกรี๊ด ตกใจ เพราะไม่เคย
เห็นหนุ่มเชย รูปงาม จึงคร้ามกลัว
แต่หัวใจ ฉันดี มิมีสอง
หากลิ้มลอง ได้ชิม จะยิ้มหัว
ถึงจะไม่ หล่อเหลา หลายเท่าตัว
เรื่องเมามัว เจ้าชู้ หารู้ความ
จึงขอเชิญ ชวนชม จะสมจิต
ถ้าหากผิด พลาดไป ฉันให้หยาม
ฉันนี้น่า รักเหลือ ควรเชื่อตาม
ว่ารูปงาม แท้แท้ แพ้เจ้าบอล
หน้าส่วนตัว
976
