30 พฤศจิกายน 2550 15:44 น.
เบรฟฮาร์ท
เป็นมือใหม่ หัดขับ ขยับจ้อง
เฝ้าปกป้อง รถดี ไม่มีเสีย
ขอสะกิด นิดก่อน อย่าอ่อนเพลีย
บอกรักเมีย น้อยกว่า รถราจริง
เป็นมือใหม่ หัดจีบ ต้องรีบหน่อย
ถ้าขืนปล่อย ชักช้า อดคว้าหญิง
ต้องใจกล้า หน้าด้าน หาญช่วงชิง
อย่าเป็นลิง กลิ้งกลอก แกล้งหลอกเธอ
เป็นมือใหม่ หัดงาน อย่าคร้านขาม
ให้คนหยาม เหยียดเอา เพราะเราเผลอ
ควรต้องมี สติ มากสิเกลอ
จะพบเจอ ความสำเร็จ ใช่เท็จลวง
เป็นมือใหม่ หัดกลอน อย่านอนหลับ
เมื่อพบกับ สิ่งผิด ตะขิดตะขวง
จงสอบถาม ผู้รู้ อยู่ทั้งปวง
เพื่อตักตวง วิชา นั้นมาครอง
เป็นมือใหม่ หัดรำ จงจำนิด
ควรเร่งคิด หาครูดี มิมีสอง
มาฝึกปรือ เรียนร่ำ ตามทำนอง
จะได้ครอง ความเป็นเอก ดังเสกมนต์
เป็นมือใหม่ หัดเล่น เช่นไพ่หวย
คงไม่สวย หรอกหนา น่าฉงน
อาจจะต้อง อาภัพ และอับจน
ถ้าเป็นคน ชอบเล่น มิเห็นดี
เป็นมือใหม่ หัดเจ้าชู้ เมียรู้แย่
พ่อไก่แจ้ อาจตาย กลายเป็นผี
เพราะความหวง หึงกัน มันมากมี
ถูกนารี พิฆาต เข้าฟาดฟัน
30/11/2550
27 พฤศจิกายน 2550 11:07 น.
เบรฟฮาร์ท
ฝากเพลงไป กับสายลม เพราะตรมเศร้า
เหตุใดเล่า รักแยก แตกสลาย
คนที่เคย รักกัน นั้นมากมาย
มากลับกลาย เป็นอื่น ขมขื่นใจ
หรือความรัก ภักดี นี้ต้อยต่ำ
สิ้นหวานฉ่ำ ล้ำค่า น่าสงสัย
เขาคงจะ รูปงาม หนอทรามวัย
เธอเลยไป หลงคำ ทำเปลี่ยนแปร
เธอเกิดมา โชคดี มีบุญหนัก
มากคนรัก ดูไป คล้ายจอกแหน
เธอลาวัณย์ ฉันลาโง่ โถใครแล
ใจอ่อนแอ แพ้พ่าย ร้องไห้ครวญ
ฉันคงเป็น คนเลว ดูเหลวแหลก
จึงไม่แปลก ที่อกหัก รักผันผวน
ขอโชคดี มีสุข ทุกข์ทั้งมวล
อย่าได้กวน กรายกล้ำ ดังพร่ำมา
มีสิ่งหนึ่ง ซึ่งฉัน ขอกันนิด
คืออย่าคิด ทำใคร ไห้โหยหา
ด้วยการหัก อกกัน นะขวัญตา
ช้ำชีวา แค่ฉัน พอกันที
27/11/2550
23 พฤศจิกายน 2550 03:17 น.
เบรฟฮาร์ท
ลอยกระทง ตรงนี้ เมื่อปีก่อน
ฉันยังอ่อน ในรัก ยิ่งหนักหนา
ลุ่มหลงเธอ เพ้อฝัน ทุกวันมา
สุขอุรา หวานล้ำ เกินรำพัน
สองเราได้ ใกล้ชิด สนิทแนบ
ฉันอิงแอบ ไออุ่น ละมุนฝัน
ในคืนนั้น รื่นรมย์ นั่งชมจันทร์
อยู่ด้วยกัน เคียงข้าง ไม่ห่างเลย
อธิษฐาน กระทง ที่ตรงท่า
จำได้ว่า ขออยู่เรียง เคียงเขนย
แต่ก็ไม่ สัมฤทธิ์ อดชิดเชย
โอ้อกเอย แสนช้ำ จดจำนาน
ลอยกระทง ตรงนี้ อีกปีหนึ่ง
หวนคำนึง แล้วเศร้า ดังกล่าวขาน
หัวใจเดี่ยว เปลี่ยวเปล่า แหละร้าวราน
ไม่ต้องการ แล้วหนอ ขอลืมเธอ
23/11/2550
21 พฤศจิกายน 2550 09:17 น.
เบรฟฮาร์ท
เห็นหน้าซื่อ ตาเศร้า เดินเข้าบ้าน
ยิ่งร้าวราน ทุกข์รุม ไฟสุมขอน
คิดทบทวน อีกครั้ง ยังอาวรณ์
หากตัดรอน ร้างไกล คงใกล้ตาย
ด้วยความรัก คับแค้น อัดแน่นอก
น้ำตาตก ทรวงใน ใจสลาย
คำแก้ตัว ติดงาน มารยาชาย
บางคืนร้าย ติดฝน .......หญิงคนงาม
ที่ว่าทำ งานหนัก สร้างหลักมั่น
จนลืมกัน หรือไร น้องใคร่ถาม
หลงนั่งคอย ขุ่นข้อง เจียนสองยาม
แกงในชาม เย็นชืด จืดเพราะรอ
หากป๋าแม่ แก่ชรา มารู้เรื่อง
คงขุ่นเคือง โศกระกำ ช้ำจริงหนอ
รสหวานอม ขมฝืน กลืนลงคอ
รันทดท้อ .......พรุ่งนี้ .............มาดีกัน
เหตุไฉน ไม่เชื่อ หรือเบื่อหน้า
จึงต่อว่า หลายครั้ง มิฟังฉัน
อย่าคิดมาก หลากเรื่อง ให้เคืองกัน
ในชีวัน ขอรัก ภักดิ์ปรนเปรอ
หลายครั้งพูด คำจริง ก็ยิ่งโกรธ
มากล่าวโทษ ประจำ สม่ำเสมอ
คำสัญญา ป๋าแม่ รักแต่เธอ
ยังเลิศเลอ อยู่ใน หัวใจนาน
ฉันอาจผิด คิดเรื่องงาน จนการเสีย
ลืมลูกเมีย ข้างหลัง ดังกล่าวขาน
ด้วยอยากสร้าง ฐานะ ใช่ระราน
เจ้านงคราญ อย่าโกรธ ขอโทษที
ต่อไปนี้ จะไม่ทำ ให้ช้ำหม่น
แม่หน้ามล หันมา อย่าหน่ายหนี
ขอประทับ รับขวัญ เพื่อฝันดี
โปรดปราณี ขอจูบกอด สักฟอดเอย
20 พฤศจิกายน 2550 11:27 น.
เบรฟฮาร์ท
หากมัวเมายศถาบรรดาศักดิ์
ไม่รู้จักตัวตนจะหม่นหมอง
เมื่อหมดบุญวาสนาชันษาครอง
คนเขามองหยามหมิ่นเพราะสิ้นดี
หากมัวเมาในลาภซึมซาบอยู่
หลงในหมู่สินทรัพย์กับสุขี
บุญมิทำกรรมสร้างทุกทางมี
สิ้นชีวีคนหยามประนามเอา
หากมัวเมาสรรเสริญเพลิดเพลินอก
จะตื่นตกลงห้วงบ่วงความเขลา
ว่าตัวเองนั้นแน่แท้มิเบา
ความจริงเราไม่รู้ควรดูตน
หากมัวเมาในสุขเมื่อทุกข์สอด
มานั่งกอดเข่าตัวมัวฉงน
แล้วคร่ำครวญหวนไห้ใคร่กังวล
ว่าจะทนอยู่ได้อย่างไรกัน
หากมัวเมาทำดีจะมีสุข
แม้เจอทุกข์ทับถมมาข่มขวัญ
ก็มิกลัวอะไรใจรู้ทัน
ดวงชีวัน ไม่ตรอม พร้อมสู้ตาย
20/11/2550
หน้าส่วนตัว
1951
