ตอนที่เจ็ด การเลิกลา การหวนคืน และการเริ่มต้น
ตัดสินใจได้แล้วเหรอ เร็วจังเลยนะ ฉันยังทันได้ทำใจเลย
ผมกับกลอนเราเคยรู้
ฉันเอามือที่มีอยู่เพียงสองข้าง ปิดปากเขาไว้ด้วยอาการที่สั่นไหวไปด้วยแรงน้ำตาที่ส่งมาจากใจ
ไม่!
.ไม่ต้องแล้ว ไม่ต้องเล่าแล้วนะ เรารู้แล้วเราไม่อยากฟังแล้ว ฉันสบตาเขาผ่านม่านน้ำตา ที่ตอนนี้กลบแววตาของฉันซึ่งเคยมีความสุขเมื่อครั้งที่เขาบอกรักฉัน เมื่อตอนที่ฉันยังไม่รู้ว่ารักของเขามันโกหก เสียงอ่อนโยนที่ฉันเคยได้ยินจากเขาเป็นเรื่องโกหก ความห่วงใยก็ไม่ใช่เรื่องจริง ทุกอย่างที่ผ่านมันเป็นแค่ฝันอย่างที่ฉันเคยกลัวและไม่ยอมรับรู้
เรา
ได้ยินที่ไอคุยกับกลอนวันเราไม่สบายแล้ว เร
1077
2
0
หน้าส่วนตัว
