....คนขายดอกไม้....

เพียงพลิ้ว

"สักวันเราจะมีร้านดอกไม้กันนะ" พี่เหน่งเพื่อนร่วมงานคนสนิทของฉันชวนตั้งแต่ปีแรกที่ฉันเข้ามาทำงานที่นี่ ด้วยความที่เราต่างก็ชอบดอกไม้ ฉันชอบปลูกดอกไม้ พี่เหน่งชอบจัดดอกไม้ พี่เหน่งเคยทำงานจัดดอกไม้ในโรงแรมมาก่อน ทำให้เราคิดว่า เราน่าจะทำอาชีพนี้ได้ดี
เราได้มีโอกาสได้แสดงฝีมือในการจัดดอกไม้อยู่เป็นบางโอกาส ในงานพิธีต่างๆของที่ทำงาน เรามักจะได้รับหน้าที่จัดดอกไม้เสมอ นับว่าเป็นโอกาสดีที่เราได้ฝึกฝนเพื่อพิสูจน์ความเป็นมืออาชีพของเรา 
หลายครั้งที่เราได้ไปเดินปากคลองตลาด พี่เหน่งจะตื่นตาตื่นใจกับความงามของดอกไม้เสมอ สมกับที่เป็นช่างดอกไม้จริงๆ การพาพี่เหน่งไปปากคลองนับว่าคุ้มค่าสำหรับฉันมาก เวลาที่เห็นเธอชื่นชมดอกไม้ ได้สำรวจราคาดอกไม้ เธอเคยแต่สั่งดอกไม้จากร้านในพัทยา เมื่อเทียบกับราคาที่ปากคลองแล้วมากกว่าเท่าตัวทีเดียว
  
บ่อยครั้งที่เราชวนกันมาหอบดอกไม้ใบไม้จากปากคลอง เหนื่อยแต่สนุก ทำงานไม่มีค่าแรง เหนื่อยแต่อยากทำ เรามักจะเป็นเช่นนี้เสมอ คงเป็นความสุขทางใจมากกว่า 

หลายครั้งที่เราทำงานร่วมกัน ฉันเป็นคนคิดคอนเซ็ปงาน พี่เหน่วเป็นคนลงมือจัด และฉันคอยเป็นผู้ช่วย เราลองทำงานด้วยกันจะได้รู้ว่าเราจะทำงานด้วยกันได้ไหม ในการทำงานร่วมกัน หลายครั้งที่ขัดใจกัน เป็นเรื่องปกติ แต่ผลงานออกมากได้รับการยอมรับเป็นอย่างดี ทำให้เรามีความหวังที่จะมีร้านดอกไม้ด้วยกันสักวันหนึ่ง

การจัดดอกไม้เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ แต่การขายดอกไม้ให้ได้ นับว่าเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเรา เรามักจะกังวลในด้านต่างๆเสมอ เช่น พี่เหน่งจะทำงานจัดดอกไม้ได้มากแค่ไหน ถ้ามีงานใหญ่ๆเข้ามาเราจะรับมือได้ไหม เนื่องจากนิสัยส่วนตัวนั้น พี่เหน่งจะทำงานได้ดีในช่วงต้น แต่ปลายแผ่ว หลังๆมาฉันจะเป็นผู้ลงมือเสียส่วนใหญ่ ส่วนฉันก็ไม่สามารถเป็นหัวเรือใหญ่ได้ เพราะประสบการณ์ยังน้อยและฝีมือไม่ถึง แต่ไอเดียบรรเจิด จนคนทำบ่นให้อยู่บ่อยๆ

เราได้ศึกษาเองการมีร้านดอกไม้เป็นของตัวเองมาบ้าง เรามาทบทวนตัวเองกันบ่อยๆว่าเราเหมาะสมหรือไม่ ข้อสรุปคือไม่ ดังนั้นเราจึงเป็นเพียงมือสมัครเล่น คุณสมบัติของเจ้าของร้านดอกไม้ที่จำได้คร่าวๆคือ 
1. เป็นคนรักในงานจัดดอกไม้ คงเป็นคุณสมบัติข้อเดียวที่เรามีอย่างเต็มเปี่ยม 
2. เป็นคนช่างพูดช่างคุย  อีกข้อหนึ่งที่เรามีอย่างหาที่ติไม่ได้ พูดจนลูกค้าหนีหมดอาจเป็นได้ คริๆ
3. มีความอดทน ข้อนี้น่าคิด และเป็นสิ่งที่เราขาด เราจะรับมือกับลูกค้าที่จู้จี้จุกจิกได้ไหมนะ แต่สิ่งที่เหน่งห่วงคือ ฉันจะทนกับความรู้สึกว่าลำบากได้ไหม หลังจากเคยสบายทำงานนั่งเก้าอี้เล่นเน็ตได้ไหมนะ
4. เงินทุนในกระเป๋า ทุนเรายังน้อย เราคงไม่มีเงินหมุนเวียนมากพอ
5. ฝืมือ ไม่อยากจะคุย คริๆ ฝีมือของเรายังไม่ดีมากนัก แต่เราจะหาโอกาสไปเรียนเพิ่มเติมอีก 
6. การจัดแต่งหน้าร้าน ข้อนี้ก็ยากสำหรับเรา เพราะรสนิยมของเราต่างกันราวฟ้ากับดินทีเดียว
7. ทำเลดี อยู่ใกล้วัด ใกล้โรงเรียน มีที่จอดรถ และใกล้คิวมอเตอร์ไซด์ อยากมีทำเลดีก็ต้องลงทุนสูง 
8. ลูกน้อง มีลูกมือดีถือว่าเป็นพรจากสวรรค์เลยทีเดียว 

ล่าสุดเราได้รับการว่าจ้างจากเพื่อนร่วมงาน ผู้ซึ่งเคยเห็นผลงานของเรามาบ้าง ให้ไปจัดดอกไม้ในงานมงคลสมรส นับว่าเป็นโอกาสอันดีที่เราได้ฝึกฝีมืออีกครั้ง เราได้รับค่าแรงเพียงไม่กี่บาท แต่เรายินดีที่จะจัดให้เป็นอย่างยิ่ง 

ฉันเสนอไอเดียกับพี่เหน่งและเจ้าของงาน ซึ่งก็ได้รับการตอบรับเนอย่างดี แต่คนทำก็คือพี่เหน่ง พอถึงวันงานเราก็ช่วยกันทำงาน โดยมีน้องอีกสองคนคอยช่วยเหลือบ้างตามสมควร พี่เหน่งดูเหมือนว่าจะตั้งใจมากกว่าทุกครั้ง เราช่วยกันแก้ปัญหาเฉพาะหน้าหลายอย่าง เมื่อหน้างานไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ 

เราใช้เวลาสี่ชั่วโมงในการจัดดอกไม้ อาจจะดูช้าสำหรับมืออาชีพเมื่อเทียบกับค่าแรงที่ได้รับ แต่นับว่าเป็นบทเรียนสำคัญบทหนึ่งของเรา ดูเหมือนว่าพี่เหน่วจะมีความอดทนมากขึ้น บางทีพี่เหน่งอาจจะมีร้านดอกไม้เป็นของตัวเองไวๆนี้ก็ได้นะ

หลังจากจบงานแต่ง เสียงตอบรับดีเกินคาด คู่บ่าวสาวได้เพิ่มค่าแรงให้อีกสองเท่าเพราะแขกต่างๆก็ชื่นชมว่าดอกไม้สวย ทีแรกเราไม่อยากรับ แต่มีเสียงคะยั้นคะยอให้รับมากเกินปฏิเสธได้ เราจึงได้ค่าแรงกันพอสมควร จากที่ตั้งใจจะช่วยงานด้วยก็ได้ค่าแรงมาแบบไม่ตั้งใจ

หลังจากที่เราจัดดอกไม้เสร็จ เรามักจะรวบรวมผลงานของเราไว้เสมอ และมักเสนอหน้าดำๆของตัวเองไปถ่ายคู่กับดอกไม้สวยๆ แบบว่า...วิญญาณนางแบบในสายเลือด ประมาณนั้น คริๆ

หลายปีที่เราเฝ้าฝันว่าเราจะมีร้านดอกไม้ ฝันของเรายังคงไม่เป็นรูปเป็นร่างสักที แต่เรายังคงฝันเสมอว่า....สักวันหนึ่ง...เราจะเป็นคนขายดอกไม้อย่างเต็มตัว...