....เพราะหัวใจผูกพัน....

อาม่าวัยใส

...... วันเวลาดี ๆ เหล่านั้น
เธอยังคงจำมันได้ไหม
วันที่เคยร่วมทุกข์และสุขจนล้นหัวใจ
วันที่เราได้ผ่านมาด้วยกัน  .....
ในที่สุดภาพประกอบบรรยาย VDO  งานเลี้ยงส่ง  น้องชายที่น่ารัก  
ที่เราตั้งใจทำอย่างมากก็เสร็จแล้ว 
ย้อนกลับมาดูเห็นรูปที่ถ่ายด้วยกัน  
ในหลายเวลา  ในหลายสถานที่  ดูวนไปวนมา  
ประกอบกับเพลงประกอบ..เพลงนี้
ทำเอา..เราแอบน้ำตาซึม  ก็น้องเป็นเด็กดี  เป็นคนน่ารัก  
มีน้ำใจกับทุกคนๆ  รวมถึงพี่สาวอย่างเราด้วย
ทำให้คิดถึงวัน.. เวลาที่ผ่านมา  ที่ได้ทำงานร่วมกันมา  ในแต่ละวัน
.........ช่วงเวลาที่เรา  on  msn คุยกัน
.........PattyHero...มักจะมีหัว m ประหลาดๆ ขำๆ มาให้แปลกใจอยู่เสมอ..
........ในวันที่หัว m  เราดูเศร้า  
........PattyHero  ก็จะเข้ามาคุย  
    เล่าเรื่องกาตูนร์สนุกๆให้ฟัง  
.........เล่าจบ PattyHero  Says :  ตูนร์นี่มันตลกดีนะ  ผมว่า  
........เราไม่เข้าใจ... มันตลกตรงไหนเนี่ย  
........แต่พอคิดถึง  ความหวังดีของน้องที่ไม่อยากให้เราเศร้า  
.......ก็ยิ้มออกมาได้
.......ในวันคล้ายวันเกิดเรา  น้องอยู่ Site งาน
    แต่น้องก็ยังอุตส่าห์ทำการ์ดวันเกิด  ส่ง Mail มาให้ทุกๆคน
.......เขียนอวยพร..อาจจะดูธรรมดาสำหรับคนอื่นนะ  
    ถ้าทำงานแล้วมีเวลาว่างมากมาย  
........แต่น้องชายคนนี้  เรารู้ว่าเค้างานเยอะขนาดไหน
........เพราะบ่อยครั้งที่น้องต้องทำงานจนถึงเช้า
.........พี่สาวอย่างเรา  อดที่จะดีใจไม่ได้
........ในวันที่ถูกกระชากกระเป๋าเราเจ็บ  เราร้องไห้  
........ก็น้องชายคนนี้อีกนั่นแหละ  โทร.มา 
........น้องชาย Says :  พี่เป็นไงบ้าง  ได้ข่าวว่า  ถูกกระชวก
.........เรา  :  น้ำตาไหลอยู่   พอฟัง  ถึงกะขำออกมาทันที  
    ยิ้มออกมาได้     เฮ้อ !! น้องคนนี้นี่
.......ตอนเย็นน้องเข้ามา  office  น้องก็แวะเข้ามาดูว่าเราเป็นไงบ้าง 
...... อื่ม...มีแต่ความรู้สึกดี  ที่ไม่มีคำบรรยายจริงๆ
......ในวันที่เราทำงานค่ำ ก็จะเห็นน้องชายตัวอ้วน
   มายืนทำหน้ากลมตาเหลือกอยู่หน้าโต๊ะ  
   " พี่  กลับยัง..ป่ะกลับบ้านกันเหอะ "
......เรากะน้อง กับเดอะแก็งค์  ก็เดินกลับบ้านด้วยกัน  
          ท่ามกลางความมืดอีกเหมือนเดิม
......เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน  น้องจะเป็นนักดนตรีที่น่ารัก  
ตามใจนักร้องตลอด  ถึงจะเป็นนักร้องจังหวะนรกอย่างเรา  
น้องก็พยายาม....ดีดกีร์ตาร์ให้เข้ากับเสียงเรา  
อยากได้เพลงอะไรก็จัดให้
.......มีอยู่งครั้งหนึ่งก่อนไปเที่ยว  
......เราส่งเพลงไปให้น้องเลือก   
......พอน้องมีเวลาได้ฟัง  น้องก็
......น้องชาย  Says : พี่ๆ  เพลงนี้น่ารักดีนะ  
   เพลงที่มันร้องว่า  ..ฉันฝันถึงเธอ คนที่อยู่ไกลแสนไกล ...  
......เรา นั่งฟังเพลงที่น้องบอก  เอ๊ะ มันเป็นเพลงคู่นี่หว่า  คิดในใจ 
   อย่างนี้   ต้องซ้อมก่อนไปเที่ยวซะแล้ว
......ไม่คิดอย่างเดียว  ตอนเย็นหลังเลิกงาน 
......เรากดเบอร์ภายในไปหาน้อง 
   เรา says  :  พี่เองนะ  พี่ซ้อมร้องเพลงแล้ว  ฟังพี่นะ..
    ..ฉันฝันถึงเธอคนที่อยู่กลแสนไกล... 
     ช่างหวานละมุนอบอุ่นอยู่ในหัวใจ...เราอ่านไป ร้องไปเรื่อยๆ  
     จนถึงท่อนผู้ชายร้อง...เอ้า!!!   ร้องสิ  ท่อนผู้ชายร้องแล้วนะ
.....น้องชาย says  :  555   อูย ผมจำเนื้อ บ่ได้
......เรา  says    :  เอางี้  เดี๋ยวจะกลับแวะมาหาพี่นะ  
                 มาซ้อมร้องเพลงกัน
......ตอนเย็นของวันนั้น  ใครเดินผ่านมาที่โด๊ะทำงานเรา  
.....ก็จะเห็นผู้ชายอ้วน  กับผู้หญิงตัวอ้วนนั่งร้องเพลงนี้ลั่น office..
   เฮ้อ !!ทำไปได้นะสองพี่น้องนี่
....ในวันที่เราขาเป๋...หลังจากที่นั่งร้องเพลงที่น้ำตก
   จนถึงเวลาที่ต้องเดินทางกลับแล้ว  
....เราลุกขึ้นเก็บของ  เตรียมกลับ  
....น้องยืนบนก้อนหินหิ้วกีตาร์กับของอีกมากมาย  หันมามอง  ผู้หญิงขาเป๋
....น้อง หันมา  Says :  พี่ๆ มะ  น้องยื่นมือมา
....เรา มองสัมภาระอันเยอะแยะของน้อง  
  เรา ยิ้มและ Says : ไม่เป็นไร  พี่เดินได้
...ในที่สุดครั้งนั้นผู้หญิงขาเป๋  
....ก็ได้รับความช่วยเหลือจากน้องชายตัวอ้วนอีกจนได้..
...มื้ออาหารค่ำกับเรื่องผีๆ  
...เราชวนน้องไปกินก๋วยเตี๋ยวข้าง office  
 น้องก็ใจดีนะ..ไปนั่งกินเป็นเพื่อน
...สักพักก็มี  หนึ่งหนุ่มกะหนึ่งสาวมานั่งสมทบเป็นเพื่อน  
  คุยกันมากมายหลายเรื่อง
...สุดท้ายจบลงด้วยเรื่องผีๆ  
...เราถามน้อง : ทำงานดึกคนเดียว  กลัวมั๊ย  
             เคยเจออะไรบ้างหรือเปล่า
...น้อง Says  :  เจอพี่!! 
...เรา ตาโต  โห  คิดในใจมันมีด้วยเหรอเนี่ย   ตั้งใจฟัง  นั่งเงียบ
...น้อง Says  : มันมีอยู่ว่า  คืนหนึ่งผมทำงานอยู่คนเดียว  ดีกแระ 
             ยืนรอลิฟท์  อยู่คนเดียว
             สักพักลิฟท์มาก็  พอลิฟท์เปิดเท่านั้นแหละ
             ผมเข้าไป  โห!!! กลิ่นเลยพี่  กลิ่นมาเลย
...เรา  Says :  เหรอ  กลิ่นไรอ่ะ
...น้อง Says  :  หัวเราะ55  ผมว่า..ต้องเป็นยามเข้ามาตดในลิฟท์  
              แล้วออกไปแน่เลย  ผมโดนอย่างจัง แทบหงายหลัง  
              พูดแล้วโมโหนะเนี่ย
เฮ้อ!!!  เวรกรรม  ผีตดยามซะง๊านน  คิดแล้วก็ขำ  น้องนะน้อง  
มาถึงวันนี้..วันสุดท้ายของการทำงานที่นี่ของน้อง  
คิดแล้วก็เศร้า ..แต่นั่นแหละนะทุกคนมีทางเดินเป็นของตัวเอง
สำหรับเราแล้ว...แค่ในชีวิตหนึ่ง  เราได้เจอคนดีๆ 
คนที่มีน้ำใจอย่างมากมาย  
อย่างน้องชายคนนี้  เราก็มีความสุขมากมายแล้ว
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ  และความทรงจำดีๆ  
ที่มอบให้พี่สาวคนนี้นะคะ..
....แล้วกลับมาเที่ยว  มาร้องเพลง  มาขี่จักรยานด้วยกันอีกนะคะ  
....โชคดีนะคะ... น้องชายคนดีที่หนึ่ง  ของพี่สาวคนนี้ค่ะ..