รักอย่างไรไม่ให้ใจเป็นทุกข์

กระต่ายใต้เงาจันทร์

รักอย่างไรไม่ให้ใจเป็นทุกข์
ในมุมมองของความรักหลายรูปแบบ   พอรักแล้วคนหลายคนมักทุ่มเทกับสิ่งที่ตัวเองรัก  ทุ่มไปเท่าไรก็เรียกร้องที่จะได้กลับมาเช่นกัน   บางครั้งจึงรู้สึกว่าความรักมักจะแฝงด้วยความเห็นแก่ตัวหรือเปล่า
เรียกร้องหรือยินดีในสิ่งที่ตัวเองต้องการมากเกินไปหรือเปล่า  ท้ายที่สุดจึงกลับมาทำร้ายตัวเอง
ความรักเป็นสิ่งดีและสวยงาม  รูปแบบของความรักของคนหลายคนจึงต่างกัน  ไม่ว่า   รักเพื่อน    รักพี่น้อง    รักพ่อแม่   รักครอบครัวหรือแม้กระทั่งแฟนตัวเอง   ความรักจึงต้องใช้ให้ถูกกาลเทศะและวิธีแต่สิ่งที่ทุกคนควรจะรักและนับถือคือ  ตัวเอง  รักและชื่นชมในตัวเองในการกระทำความดีหรือแม้แต่เรื่องงาน
รักแล้วอย่าเห็นแก่ตัวต้องยอมรับและปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุขด้วย
อย่าคาดหวังว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้เสมอไป  ยอมรับในตัวตนซึ่งกันและกัน  บางคนอาจขี้บ่น     ขี้โมโห    บางคน   อาจชอบน้อยใจจะต้องยอมรับให้ได้ให้ได้ในความแตกต่างมองหาข้อดีมาทดแทนทั้งสองฝ่ายจะปรับตัวจะใช้ชีวิตร่วมกันง่ายขึ้น
ไม่ควรทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบต้องนึกถึงใจของอีกฝ่ายด้วยจึงต้องมีความเกรงใจมาประกอบด้วยเพราะเราอาจลืมข้อนี้ไปในความเกรงใจคือการให้เกียรติเคารพนับถือซึ่งกันและกัน
รู้จักพูดจาชื่นชมและให้กำลังใจอีกฝ่ายและคอยช่วยเหลือสนับสนุน
สิ่งสำคัญ   ต้องรู้จักแสดงออกซึ่งความรัก  สำหรับผู้หญิงแล้วคงสำคัญ  ในการจำวันสำคัญ ต่างๆตั้งแต่เริ่มรักกันจนมีครอบครัว สำหรับผู้ชาย  ผู้หญิงคงต้องคอยดูแลในเรื่องสิ่งที่ผู้หญิงควรทำแต่ควรมีแต่พอดีและพองาม  ความรักถ้าคนสองคนพร้อมที่จะก้าวไปด้วยกันโดยรู้หน้าที่ของแต่ละคนคงจะดีที่สุด
แต่สำหรับมุมมองของผู้เขียนเอง   ความรัก    คือ  ความเมตตา   ความไม่ยึดติดสิ่งหนึ่งสิ่งใด   การให้อภัย
เลือกที่รักสิ่งให้ตัวง่าย   ๆในธรรมชาติ    ต้นไม้   ภูเขา    สายฝน   หรือแม้กระทั่งรอยยิ้มของเด็กๆตัวเล็กๆบางทีเราความเหนื่อยก็หายไปเพื่อมองสิ่งเหล่านี้   ด้วยความรักและเป็นสุข
เพราะเราเองก็ไม่รู้ว่า  วันใดลมหายใจจะสิ้น......