ฉันคิดถึงเธอ...
คิดถึงเรื่องราวต่างๆ ระหว่างเรา...
เรื่องราวที่เหมือนเพิ่งจะผ่านมา...ยังคงงดงาม...และติดตรึงใจฉัน...ไม่มีวันลืม
ทุกครั้งที่คิดถึงเธอ...รู้ไหมว่า...มันช่างแสนทรมานเหลือเกิน
น้ำตามันซึมไหลออกมาทุกคราวไป
สิ่งหนึ่งที่เป็นเช่นนี้...เพราะความผิดของฉันเอง...ที่ทำให้ทุกอย่างเป็นอย่างนี้
ฉันเองที่ทำให้เธอ...ต้องเดินกลับไปยังถนนสายเก่า...ที่เปล่าร้าง
ฉันวู่วาม...และเอาแต่ใจตัวเอง...โดยไม่ไตร่ตรอง...ไม่ใส่ใจแคร์ความรู้สึกของเธอ
แต่...อยากให้เธอเข้าใจว่านั่นเป็นเพราะ...ฉันรักเธอ
เธอ...ความรักของฉัน
3 พฤศจิกายน 2554 18:21 น. - comment id 127246
แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยม

3 พฤศจิกายน 2554 19:36 น. - comment id 127248
ทุกอย่างแม้เปลี่ยนไป แต่อยากให้เธอรู้ไว้ว่า...ใจฉันยังรักเธอเหมือนเดิม... ขอบคุณครับ...ฉางน้อย ที่แวะมาเยี่ยม

3 พฤศจิกายน 2554 20:53 น. - comment id 127250
...มิเปงไร หามิได้ อย่าถือสา

4 พฤศจิกายน 2554 10:51 น. - comment id 127254
นานๆ มาที... แซมว่า เป็นน้ำตาลกองโต.... ไม่ใช่ ทรายกองดินแล้วนะคะ..
ดีใจที่เห็นกันอีกค่ะ... แซมค่ะ

4 พฤศจิกายน 2554 12:01 น. - comment id 127259
เป็นเมล็ดทรายที่ไร้ค่า...มีราคา...ตอนน้ำท่วม.. ขอบคุณ..คุณแซมที่มาเยี่ยมเยียนเช่นเคย

5 พฤศจิกายน 2554 07:56 น. - comment id 127264

5 พฤศจิกายน 2554 11:58 น. - comment id 127268
ขอบคุณครับ..คุณโคลอนที่แวะมา..
