ผมไม่ต้องการให้สงสาร

Mr.KP

วันนี้ คือวันที่ 2 ธันวาเป็นวันอากาศดี
ผมตื่นนอนในเวลาสายๆ 
อาหารเช้าจึงไม่ได้ทาน พอเที่ยงมีเพื่อนไปซื้อข้าวมาให้ 
ผมยังไม่ได้จ่ายเงินไป วันที่ 1 ผมจ่ายค่าหอ ไป 1495 บาท
เหลืออยู่ 500 ซึ่งต้องใช้ไปถึงวันที่ 7 แต่ก็ต้องนำไปใช้หนีเพื่อน 400 เพราะไปยืมเพื่อนมา
ในความจริงผมจะได้เงิน อาทิตย์ละ 1500 ซึ่งก็พอใช้จ่ายและเหลือเก็บ แต่มีเพื่อนอีกคน
มายืมผมจึงให้ยืมไป 1000 ผมรอมาหลายวันก็ไม่มีวี่แววจะคืน เจอหน้า เขาก็ไม่พูด 
ผมเป็นคนไม่กล้าทวงอยู่แล้ว วันนี้ ผมมาเห็นในกระเป๋าตังเหลือเงินอยู่ แค่ 100 ก็ออกไปเติมน้ำมัน ไป 50 บาท
ปริ้นงานเตรียมส่งอาจารย์และถ่ายเอกสารงานให้เพื่อนอีก 20 บาท
เหลือ อยู่ 30 บาท คิดว่า กินมาม่าดีกว่าจะได้เก็บๆๆเงินไว้เผื่อ วันอื่นๆ 
ไปซื้อมาม่า มา  3 ห่อ 18 บาท มาต้มน้ำที่ห้อง เพื่อนเดินมาเล่นด้วย ก็ทำถ้วยมาม่าผมตกแตกอีก 
เป็นอันว่าต้องต้มอีก ห่อ ก็ดันกินไม่อร่อยเหมือนห่อแรกอีก เหลือ เงิน 12 บาททำอะไรไม่ได้เลย คืนนี้คงต้องนอน
ท้องร้องไปก่อน เพื่อนมาชวนกินหมูกะทะอีก ผมเลยไม่พูดอะไร ปิดปนระตู แล้วอ่านหนังสือทำอะไรไปเรื่อย วันนี้ก็เท่านี้ แต่พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรเดี๋ยวว่ากันอีกที				
comments powered by Disqus
  • น้ำตาลหวาน

    8 ธันวาคม 2554 22:41 น. - comment id 127711

    สมัยเรียนปวช.ต้องอยู่หอพักคนเดียว
    ได้ค่าอาหารอาทิตย์ละ100 บาท ในจำนวนนี้
    ต้องแบ่งเงินทยอยซื้อหนังสือเรียนอาทิตย์ละ
    หนึ่งเล่ม จนกว่าจะครบ บังเอิญมีเพื่อนอาศัย
    วัด เลยได้กินปลากระป๋อง ช่วยได้มาก แต่ทำ
    ให้เบื่อไม่กินอีกหลายปีเมื่อเรียนจบ
    วันศุกร์ต้องกลับบ้านมือกำเงินเหรียญห้าบาท
    แน่นจนเหงื่อซึมเพราะเป็นค่ารถ มีอยู่เท่านั้นกลัวมันจะหาย 
    ต้องเดินไปขึ้นรถประจำทางหนึ่งกิโลเศษ สามปีที่เป็นแบบนี้ แม้แต่ชุดนักศึกษาก็ยัง
    ใช้ชุดเก่าที่ขอเขามาแก้ไขให้ถูกระเบียบ
    มีเพียงสามชุดในสามปี ยังมีอีกมาก...
    เรียนจบไปทำงานโรงงานกทม. วันเงินค่าแรงออก
    แทบพลิกบ้านหาเศษเหรียญเป็นค่ารถเมล์
    แบ่งแกงหนึ่งถุงกินคนละครึ่งกับเพื่อน พักห้องแคบๆไม่มีแม้แต่พัดลม ที่นอน ฯลฯ
    
    ประสบการณ์สอนให้เราแกร่งและเข้มแข็ง
    พอเราโตขึ้นก็ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ทนไม่ได้
    
    เล่าสู่กันฟังนะค่ะ 11.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน