My High School >Part 4

kust !

วันรุ่งขึ้นที่ห้องเรียน "ปอ อ่ะนี่" ซิลพูดพลางยกกล่องใส่โทรศัพท์ขึ้นมา
     "อารัยอ่ะ" ปอรัยมาพร้อมเขย่ากล่องดู 
     "ไม่เห็นเหรอ ที่หน้ากล่องก้อมีรูป พึ่งขอไว้เมื่อวานไม่ใช่เหรอ นี่ไงก้อเอามาให้แล้วก้อเอาไปสิ เอาน่า อย่ามาลังเลหน่อยเลย ก้อขอไว้แล้วนิ แล้วก้อบอกว่าจะให้แล้วด้วย" ซิลคะยั้ยคะยอ เพราะปอทำหน้างงๆ
     "เทอ คง ไม่ ได้ หมาย ความ ว่า อย่าง งั้น จิง ๆ ใช่ มั้ย" ปอค่อยๆพูดช้าๆ
     "พูดจิง ทำจิง ขอแล้วให้แล้ว ก้อเอาไป ถ้าไม่เอาก้อให้คนอื่นไปสิ" ซิลไม่สนจัยอยู่แล้ว เพราะตอนนี้เทอได้เครื่องใหม่มาแล้ว และเทอก้อไม่แคร์ด้วยว่าดทรศัพท์เครื่องเก่อของเทอจะตกไปอยู่ที่คัย
     "เอ่อ... ถ้าเทอให้จิง ก้อ... ก้อได้ เราเอานะ" ปอพูดและมองหน้าตาที่จิงจังของเทอ
     "อืม" แล้วเทอก้อกลับไปนั่งคุยกับเพื่อนของเทอที่โต๊ะ
     "แอน ขอถามไรหน่อยสิ" ซิลพูด
     "ไร ว่ามา" แอนถามพลางโยนถั่วเข้าปาก
     "ก้อคือ พวกเทอ เอ่อ อยู่bording school (โรงเรียนประจำ) กันหมดเลยเหรอ"
     "อืม ก้อใช่ ทำไมเหรอ"  แอนสงสัย
     "เหรอ ดีนิ อยากอยู่บ้างจัง เฮ้ออออ" ซิลถอนหายจัย
     "อ้าว ทำมัยไม่อยู่ล่ะ ที่นี่ดีจิงๆนะ"
     "ก้อ ไม่รุ้สิ อย่าถามเลย" ซิลตัดปัญหาทั้งที่แอนยังทำหน้างงๆอยู่
     เทอรู้ว่าพ่อของเทอไม่มีวันยอมปล่อยเทอไปนอนที่อยู่แน่ๆ ทั้งๆที่ตัวเองแทบจะไม่เคยกลับมานอนที่บ้าน วันๆทำแต่งานๆๆ แล้วยังไม่เคยสนจัยเทออีกด้วย มีอารัยก้อเงินไว้ก่อน ไม่เคยถึดถึงจิตจัยลูกสาวคนนี้บ้างเลย อยากทำอารัยก้อทำไม่ได้ อยากจะไปไหนก้อไม่ให้ไป แต่สิ่งที่พ่อของเทอให้ได้ก้อมีแต่เงินเนี่ยแหละ ความรักน่ะเหรอ เฮ้ออ อย่าถามถึงเลย ไม่เคยมมีให้หรอก				
comments powered by Disqus
  • กัลปพฤกษ์

    3 มีนาคม 2547 19:49 น. - comment id 71407

    เห็นด้วยครับ
    สุขใจ ดีกว่าสุขกาย
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน