เคยได้ยินหลายคนพูดเคยถามกันว่า " ถ้าต้องเลือกในการต่อสู้ ... จะยอมฆ่าคนอื่นไหม ...ถ้าไม่ฆ่าเขา เขาก็จะฆ่าเรา " หลายคนตอบว่า ... ก็ต้องชิงฆ่าก่อนสิ ... ไม่งั้น เราก็ตาย จะยอมได้ไง หลายคนก็ตอบด้วยความเงียบ ... นิ่งไป ฉันโดนคนถามแบบนี้มาเหมือนกัน ... ตอนนั้น ... ฉันพูดไม่ออก มันเป็นคำถามที่บีบคั้นหัวใจพอๆกับที่เคยมีคนถามว่า " ถ้าเครื่องบินกำลังจะตก และเหลือร่มชูชีพอยู่เพียง 2 ตัว ต้องเลือกระหว่างเพื่อนรัก กับ คนรัก จะเลือกช่วยชีวิตใคร " หรือคำถามที่ว่า " ถ้าอยู่ระหว่างทาง 2 ทาง ทางซ้ายเป็นคนรัก ทางขวาเป็นแม่ผู้แก่ชรา ถ้าเราเดินไปทางใด อีกทางจะล่มสลายลงไปในหุบเหวแห่งเปลวเพลิงทันที ... จะเลือกเดินไปทางใด ... จะเลือกที่จะรักษาชีวิตใคร " จำได้ว่า ตอนนั้น ... ฉันแทบจะเป็นบ้า ... แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะช่วยชีวิต แม่ผู้ให้กำเนิด กลับมาสู่คำถามเดิม " ถ้าต้องเลือกในการต่อสู้ ... จะยอมฆ่าคนอื่นไหม ...ถ้าไม่ฆ่าเขา เขาก็จะฆ่าเรา " ตอนนี้ ... ฉันได้คำตอบแล้ว ฉันยอมตายดีกว่า ... ฉันเชื่อว่า ... หากฉันเลือกที่จะฆ่าเขา ... ฉันอาจจะอยู่รอดก็จริง แต่ไม่ช้า ... ฉันก็คงต้องฆ่าคนอื่นเพิ่ม เพิ่ม และเพิ่มอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ... หรือสักวัน ... ฉันก็คงถูกคนอื่นฆ่าตายอยู่ดี ถ้าฉันตาย ... ชีวิตอันโหดร้าย .... ก็สุดเท่านั้น ไม่มีการจองเวรหรือระแวดระวังใคร หลับไปตลอดกาล ... น่าจะเป็นสุขกว่า การตาย เป็นเพียงการเปลี่ยนผ่านของชีวิตและจิตวิญญาณ ... เพียงร่างกายที่สูญสลาย ... แต่จิตยังคงอยู่ รอการเปลี่ยนสู่ชาติภพอื่นต่อไป ... ชีวิตเรา เป็นของเรา หากร่างกายนั้นไม่ใช่ คุณยอมตายหรือเปล่า? หรือคุณเลือกที่จะถือมีดไว้ตลอดไป ลองคิดดูนะ
Completely 2 พ.ค. 2547 22:50 น. - ID 2404 
1004
2
0
2 พฤษภาคม 2547 23:15 น. - comment id 73840
เราคิดว่า ถ้ายอมให้คนอื่นฆ่าเรา มันก้อไม่ต่างอะไรกับที่เราฆ่าคนอื่น เพราะเราเองก้ออาจจะจองเวรกับคนที่ฆ่าเรา หรืออาจจะเปนญาติพี่น้องลูกหลานเราที่คิดแก้แค้นกับเค้าคนนั้น ซึ่งการจองเวรนี้ก้อไม่มีที่สิ้นสุด ตราบเท่าที่ยังมีการฆ่ากันต่อเนื่องเรื่อยไป อาจจะไม่ใช่ในภพนี้ แต่อาจจะเปนภพหน้า หรือภพต่อๆไปก้อเปนได้ เพราะฉะนั้นการฆ่ากันนัยการต่อสู้จึงไม่จำเป็นเสมอไป ที่จะต้องถึงขนาดให้มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งล้มตาย แต่........ถ้าคิดจะให้ตายจิงๆ ก้อสู้ตายมันทั้งสองคนเรยดีกว่า จะได้ไม่มีฝ่ายใดต้องรู้สึกได้เปรียบเสียเปรียบ หรือเปนหนี้บุคุนกันอีกต่อๆไป...(เว่อฉิบ แหะๆ)
2 พฤษภาคม 2547 23:16 น. - comment id 73841
หากอยู่แล้วไม่มีศักดิ์ศรี การตายย่อมน่าจะดีกว่า แต่การตายอย่างไร้ศักดิ์ศรีเล่า อันไหนจะน่าอดสูกว่ากัน ไม่ว่าอย่างไร ตายก็คือตาย โดนฆ่าตายก็เรียกว่าตาย ป่วยตายก็เรียกว่าตาย โดนอุบัติเหตุตายก็เรียกว่าตาย ตายเองก็เรียกว่าตาย การตายจึงเป็นเพียงสภาวะหนึ่งของชีวิตเท่านั้นเอง
2 พฤษภาคม 2547 23:29 น. - comment id 73842
ผู้ฆ่าก็ได้ฆ่าตอบ เป็นกฎ
3 พฤษภาคม 2547 01:36 น. - comment id 73849
เราคงทิ้งมีด และปล่อยให้มันเป็นไป***ไปตามทางของมัน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ