ชีวิตนักศึกษา...2

fatima

ตอนอยุ่ปี 4 ฉัน สาย จ๋า สายน้อย โอ๋ แล้วก็เมย์ รวม 6 คน ได้ไปฝึกงานที่รพ. เชียงรายประชานุเคราะห์
ก่อนไปฝึกงาน อาจารย์จะส่งรายชื่อนศ.ฝึกงานไปที่ รพ. แล้วก็ห้องแล็ปก่อน เพื่อเป็นการขออนุญาตในการฝึกงาน
และพวากเราก็พึ่งมารู้ทีหลังว่า พวกพี่ๆห้องแล็ป ที่นั่นเค้าดูรายชื่อพวกเราแล้วก็ให้แต่ละคนทายว่า ในจำนวนนศ.ฝึกงานที่มาเนี่ย
 ใครจะเป็นคนที่สวยที่สุด
และแล้ววันที่พวกเรารอคอยก็มาถึง ...พวกเราทั้ง 6 คน ต่างเดินหน้าตั้งหลังตรงไปที่ห้องแล็ป แล้วก็รายงานตัว ว่าเป็น
 นศ.ฝึกงานจากคณะเทคนิคการแพทย์ มช.
พี่หัวหน้าห้องแล็ป ก็จัดแจงแยกย้ายพวกเราไปฝึกงานในแต่ละห้อง...
หลังจากเริ่มงานได้ซักพัก นายเงาะ ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานห้องแล็ปที่นั่น ก็เดินเข้ามา( มาทำงานสายค่ะ )
แล้วนายเงาะแกจะไปเดินดู นศ.ฝึกงานแต่ละคน ห้องโน้นห้องนี้ ( คือจะดูว่าใครสวยที่สุด) จนผ่านมาถึงห้องธนาคารเลือด นายเงาะ
ก็เห็น นศ.ฝึกงานคนหนึ่ง ผมซอยสั่นจู๋ ใส่แว่น นั่งอ่านเอกสารอยู่บนโต๊ะ...ด้วยความสงสัย จึงเดินเข้าไปถามพี่วิทย์ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
ว่า " พี่ๆ ไหนเค้าบอกว่า นศ. ที่มาฝึกงานเนี่ย มีแต่ผู้หญิงไง "
" ฮื่อ.." พี่วิทย์รับคำ พร้อมกับทำงานต่อ
" แล้วทำไม มีผู้ชายมาด้วยอ่ะ.."
พี่วิทย์ทำหน้างงๆ แล้วก็ถามว่า " ไหน คนไหน..."
" ก็นั่นไง...คนนั้นไง "
พี่วิทย์มองตามนิ้วชี้ของนายเงาะ แล้วก็ต้องหัวเราะออกมา
" นั่นแหละ... คนนั้นแหล ะน้องอมร คนที่แกทายว่าต้องสวยที่สุดใน นศ. ฝึกงาน ไง "
พี่วิทย์พูด พร้อมกับมองนายเงาะที่กำลังอ้าปากหวอ แต่นายเงาะก็ยังไม่วายจะพูดอีกนะว่า
" ใครจะไปรู้ล่ะ...ว่าชื่ออมร จะทอมบอยขนาดนี้"
ตอนหลัง นายเงาะยังมาบอกโอ็ อีกนะว่า ถ้าโอ๋ ไม่ใส่กระโปรง นศ.เนี่ย..จะไม่มีใครรู้เลย ว่า โอ๋เป็นผู้หญิง...
...ดูปากมันพูด...				
comments powered by Disqus
  fatima

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน